Plac Przed Domami Zodiaku

- Dzięki - opowiedział spokojnie - Przybyli tutaj jacyś dziwni Rycerze...Chcieli odebrac boskośc Atenie...
Na jego twarzy cały czas widniał smutek.
- Ale nie martw się... Wystarczy że ja to robię - powiedział półżartem

Doszli na plac.Usłyszawszy śmiech brata odwrócił się.
- Myślisz że się przestraszyłem ? - powiedział ironicznie - Nie miałem ochoty nawet z nimi rozmawiać... Po co ? Dla mnie oni już nie są Rycerzami...Wolałem tego nie widziec... I miec ich w pamięci jako wzór...Ehh... To i tak nie ma znaczenia...
Przysiadł na ławce ze smutną miną...

-Rycerzem jest sie całe życie i nawet po śmierci.Nie mozna pozbyć sie tego pietna.

Głos Xellosa docierał do Sharaku lecz chłopak nie mógł zobaczyć rycerza Feniksa.

-Ja juz dwa razy spotkałem któregoś z dawnych rycerzy.A to nie wrózy niczego dobrego.Jeden z nich prawie mnie zabił drugi zaś nauczył mnie żyć godnie.Dobrze ze nie walczyłeś z tymi rycerzami.Nie wiadomo w jakich zamiarach oni przybyli.

Te słowa dobiegały z miejsca obok chłopaka.
Tym razem siedział tam Xellos.Jego twarz tak jak dawniej nie zdradzała rzadnych uczuć.

- Wydaje mi się... Że to na pewno jest coś złego...Musimy bronic Ateny bracie, i więcej się nie wachać... I nie ukrywaj się - przy ostatnich słowach uśmiechnął się - Może i oni są Rycerzami, ale nie zachowali się tak jak powinni...Przynajmniej takie jest moje zdanie...
Przybliżył się do brata i wyszeptał mu do ucha :
- Jeśli naprawdę chcą zabić Atenę, będą musieli przejść przez Domy, a żeby to zrobić muszą zacząć właśnie odtąd... Dlatego tutaj cię przyprowadziłem, i nie ściągałem zbroi... Wydaje mi się że czeka nas trudna walka...

EDIT : Już nie ma "wąchac" xD

-Ateny jeszcze nie ma wśród nas wiec nie masz sie co martwić o jej życie.A jesli przyjdzie Ci z nimi walczyć to w tej chwili nawet zbroja Ci nie pomoże.Ukrywałem sie ponieważ nie było sensu wtraćac sie w to co tam sie działo.Ja wole nie zakładać zbroi poki nie bedzie mi naprawde potrzebna albo ja poki ja nie bede potrzebny jej.

Chłopak siedział na ławce i patrzył wprost przed siebie.
Kiedy Sharaku chciał znow na niego spojrzeć zobaczył tylko puste miejsce.Xellos zniknał z pola widzenia

- Jak zwykle zniknął... Może i ma rację... Ale wole zostać - powiedział na głos, siedział i medytował...

Doszedł az do placu przez domami zodiaku.Energia kosmiczna emanujaca z domów z odiaku docierała az tutaj
Tego rodzaju kosmos budził u Michaela odraze.Energia ta była tak czysta i pełna dobra ze az dostawał mdłości.
"Złoci Rycerze zodiaku Budzicie moj wstret i obrzydzenie"

Przysnął na ławce. Ostatnio był bardzo zmęczony. Nagle jego źrenice rozwarły się do granic możliwości.
"Co za okropna energia...Przejęta złem i... cierpieniem..." Odwrócił się w stronę przybysza. W jego jak zwykle dużych oczach malowała się szczerość, i chęć pomocy. Podszedł do zakapturzonej postaci.
- Witaj - powiedział nie podając ręki - Dlaczego tutaj przybyłeś ? - słowa same wypadły z ust - I... dlaczego twój kosmos jest taki... Zły ?
Jego kosmos jak zwykle był przepełniony szczerością i dobrocią...

-Idz truć dupe komuś innemu rycerzyku.

Kiedy skonczył mówić stanął tuż przy rycrzu.
-Rycrz Andromedy o ile sie nie myle.Tak to na pewno Ty.Nikt inny
nie ma tak gównianej energii.Przyjdzie czas w którym bedziesz musiał wlaczyć albo inaczej zabije Cie jak psa.-Jego wężowaty głos był jeszcze bardziej zatruty niz kiedy kolwiek przedtem.
Splunął rycerzowi prosto pod nogi.
-Uważaj na siebie rycerzyku.

po chwili odszedł i znów zniknął gdzieś w tlumie.

Odwrócił się.
- Heh... Jesteś żałosny - powiedział do siebie - Nigdy nie widziałem takiego idioty, zginiesz, i to już nie długo...
Usiadł na ławce i dalej czekał...

Nudziło go to czekanie. Wstał. Wiatr rozwiewał kruczo czarne włosy, a zielone końcówki świeciły na słońcu. Zniecierpliwiony zaczął
chodzić po placu. W ustach pojawiały się dziwne słowa...
- Gdy słońce zagaśnie,
Na ziemi zapanuje mrok i ciemność,
Ból i cierpienie rozleją się na ziemię,
Radość i ukojenie ustąpią im miejsca.
Gdy tylko to wszystko się stanie,
Tylko wy będziecie mogli zatrzymać zło...
Słowa były jakieś dziwne...Tak jakby to nie on przemawiał lecz ktoś inny... Siedzący w nim...Przysiadł na ławce. Tak jakby zasnął i obudził się. Nie wiedział co się przed chwilą stało, ale we śnie słyszał te słowa...

"Chyba jednak nie wrócą" pomyślał i ruszył w stronę miasta, mając nadzieje spotkac swego brata, i opowiedziec mu co zobaczył "we śnie"...

Powoli wchodził na plac, słońce było wysoko, domy jak zwykle emanowały piękną energią a w powietrzu słychać było muzykę.
Usiadł na ławeczce z boku, zamknął oczy, promienie słońca ogrzewały jego twarz. Lubił takie chwile oderwania od rzeczywistości.
Otworzył oczy, spojrzał w stronę domów, najpiękniejszy wydawał mu sie dom bliźniąt...
Znowu zamknął oczy i nucił sobie po cichu góralską piosenke...

Na plac zawitał człowiek w czarnym długim płaszczu, którego twarz skrywała maska.
Dostrzegł on siedzącego na ławce, poczym skierował się w jego stronę.
Gdy podszedł do niego, pochylił się nieznacznie do przodu i przemówił krótko.
- Wielki Mistrz cię wzywa.
Stał czekając na przyszłego rycerza, by potem skierować się w powrotną drogę, do siedzimy Kyoko.

Wszedł na plac. Widząc dziwną postać nie podszedł nawet do niej. Przysiadł na ławce. Nie miał zamiaru robić zamieszania.
"Jeśli coś będzie chciał to podejdzie..." pomyślał i pogrążył się w myślach

Otworzył oczy, popatrzył na człowieka w masce.
- Rozumiem. - Wstał i bez zbędnych pytań czekał aż wyruszą w drogę do Wielkiego Mistrza.
Muzyka z Domów Zodiaku wciąć czule pieściła jego uszy.

"Nie byłem tu juz dość długo..." Powiedział brudny i wyczerpany, gdy wtargnął na plac.
Wszelkie przygody i samodzielne wędrówki nie pozwoliły mu nawet na moment zagościć w Grecji. Tęsknił za nią jak za Irlandią, to tu był jego dom.
Zrzucił torbę na ziemię. Był brudny i całkowicie nie podobny do siebie. Ten "wypad" bardzo go odmienił... Przysiadł i obserwował swych dawnych znajomych, oni najwidoczniej go nie rozpoznawali...

Wszedł na plac, był dziwnie spokojny, kiedy go zobaczył ucieszył się, ponieważ własnie jego szukał. Podszedł po cichu i usiadł na ławce. Siedzący obok osobnik wyglądał strasznie, lecz on zawsze poznawał osoby na których mu zależało, więc od razu poznał przyjaciela.
- Dawno się nie widzieliśmy przyjacielu, czas żebyś się troche umył i wezbrał w sobie swój kosmos, bo mam dla Ciebie propozycję nie do odrzucenia... - popatrzył na Ahena z sympatią.
W tle grała muzyka złotych zbroi...

-Hahah! Mystery! Druhu!-uściskał towarzysza, wiedział ze zapacha jakim emanował, nie pachniał zbyt dobrze... Jednak co mógł zrobić dopiero co powrócił po wojazach.
-Masz rację przyjacielu... Myślę ze pora by się odświezyć, za chwilę wybiorę się nad rzekę.-był rozradowany, nie ma to jak zobaczyć kogoś bliskiego, tym bardziej jeśli jest się sierotą.
Z początku nie zwrócił uwagi na słowa Mysterego na temat jakiejś propozycji, lecz ocknął się w przyzwoitej porze.
-Cuz to za propozycja?-zadał pytanie i spojrzał mu z zaciekawieniem w oczy...

Postanowił, krótko przedstawić Ahenowi sytuacje, w której się znajdują.
- Widzisz mój przyjacielu, zostałem wezwany przed oblicze Wielkiego Mistrza, który powierzył mi zadanie. Zadanie, które wymaga osób mi zaufanych i o silnym kosmosie. Tylko Ty mi przyszedłeś na myśl, ponieważ wymaga to osób, które pretendują do Złotych zbroi. - Uśmiechnął się do towarzysza - Lecz narazie Ty idź się wykąpać w rzecze a ja muszę znaleść jeszcze dwie osoby godne do uczestniczenia w tej misji.
Poklepał Ahena po ramieniu w sposób w jaki bracie się pozdrawialii.
- Do zobaczenia w krótce.
Zaczął zmierzać w stronę miasta.

"Ah... Te niedomówienia... " pomyślał i rychło skierował się do swojej kwatery, kątem oka spoglądając na 12 domów, a właściwie na jeden, który jakby go nęcił... Dom Strzelca, moze jego przyszły, jeśli dotrwa, jeśli dozyje.
"Teraz kąpiel i zapasy, później się spakuje" wymieniał po cichu w drodze do kwatery. Ta podróz była juz teraz wyjątkowa dla Ahena, gdyz zlecił ją właśnie jemu, mimo ze informacja o niej była przekazana z drugiej ręki i to Mystery dowodził. On wiedział ze jest to coś waznego.

Uśmiechnął się."W końcu jacyś rycerze, którzy potrafią cieszyć się z tego, że się spotykają...Na pewno zostaniecie wielkimi wojownikami" pomyślał "Ciekawe co się stało, że to sam wielki mistrz kazał im wyruszyć...Mniejsza z tym... Ja muszę pilnować świątyni"
Bardzo cicho powiedział do siebie
- Bracie...Naprawdę mi nie wierzysz ?

Nawet gdy był w sanktuarium nie przybywał wiele w tym miejscu. Spojrzał na domy zodiaku oraz na znanego mu rycerza jakim był rycerz Andromedy
"Nic się nie zmieniło w tym miejscu. Nadal słaba obrona.Żadnych nowych złotych rycerzy. Tylko słaby rycerz panny...gdybym miał jakiś powód bez problemu dotarłbym do Wielkiego Mistrza" - pomyślal a następnie ukradkiem uśmiechnął.

Pojawił sie na placu przed dwunastoma domami zodiaku.
Początkowo nigdzie nie mógł dostrzec strażnikow lecz po chwili zdołał ich odnaleźć.podszedł do dwoch z nich i zatrzymał gestem ręki.

-Prosze o sprowadzenie złotego rycerza panny.....To pilne-to pilne dodał po chwili o czym spojrzał na nich wymownym wzrokiem.
-Ja bede czekał na jednej z ławek.Pospieszcie sie-powiedizł po czym ruszył do jednj z ławek.Tej znajdującej sie najbliżej wejscia do domu barana.

OCC:
od kiedy kurde tam sa LAWKI???
moze cala poczekalnia co????
turystyka sie kurde rozwija w swiatyni zwlaszcza przed i pomiedzy domami zlotych rycerzy
dla zmeczonych mlodziencow specjalna okazja - lawka!!
jak JESZCZE RAZ
zobacze LAWKE przed domami zodiaku to LVL SIE POSYPIA W DOL

to ktory zrobi mi ta przyjemnosc??? NO KTORY NASTEPNY??

JAZDA OBEJRZEC OD NOWA SERIE SANKTUARIUM JESLI CIERPICIE NA SKLEROZE WSTECZNA!!!!!!!!!!!!!!!