Komnata Tronowa

Gdy tylko kapłanka wyszła Luca zaczął mówić:
- Plan jest następujący. W Świętej Wieży będe potrzebował trzech z was.
Po chwili namysłu rzekł:
- Vaisterion , Paolo i Naomi - będziecie towarzyszyć mi w Wieży. Jak już mówiłem do wieży nikt z Sanktuarium dostać się nie może.Dlatego twoim zadaniem rycerzu Beta będzie pilnowanie wejścia do wieży.Wrazie jakiś problemów Rei ci pomoże.Nie możesz nic powiedzieć o celu naszej misji ani nikogo przepuścić.Nawet gdyby stawką tego było zabicie rycerzy Sanktuarium.Zadaniem naszej czwórki - słowa skierował do wytypowanych wcześniej trzech rycerzy - będzie zdobycie artefaktu znajdującego się w Wieży oraz broni , która tam się znajduję.Dzięki tej broni będziemy mogli bez narażenie życia Świętego Sędziego uwolnić go.
Jeśli macie jakieś pytania lub zastrzeżenia co do planu to teraz jest na to czas.

- Plan wydaje się dobry. Anakin jest potężnym rycerzem i sobie powinien poradzić. Nie mam zastrzeżeń co do planu, chciałem się tylko dowiedzieć co to za artefakt i broń. Mam nadzieje że to nie tajemnica.
Popatrzył na pozostałych Asgardczyków. "Staliśmy się wszyscy potężni, oby nasza moc była wystarczająca." Popatrzył na przybyszów oczekując odpowiedzi.

Tłumaczenia o wcześniejszym sędzi łatwo trafiły do Vaisteriona. Władza często stawała się czynnikiem determinującym takie zachowania. Rzucił tu lekkie spojrzenie Anakinowi.
-Dobra, i tak nie znamy terenu, ani nie wiemy co ma nas czekać w tej całej wieży, więc chyba najlepiej będzie jak zdamy się na to co mówicie.
Skupił się na moment jeszcze wsłuchując dobrze w słowa Paolo.
-A dlaczego nikt z Sanktuarium nie może nawet wejść do wieży? Rozumiem, że artefakt jest cennym skarbem Asgardu, ale czy ich obecność może w czymś przeszkodzić?

Nie miał żadnych pytań ani zastrzeżeń.Pytania zadane przez Paola i Vaisteriona chyba całkowicie wypełniały możliwości zadawanych pytań.
Był ciekaw odpowiedzi.

- Artefakt , którego będziemy szukali nazywany jest Tarczą Sprawiedliwości ale o tym pozorzmawiamy później.Natomiast na temat broni możemy wam powiedzieć tyle ,że jest to pewnego rodzaju kamień.Jeśli trzymasz go w dłoni i pomyślisz o jakiejś osobie ona natychmiast ginie.Więc jest to broń dzięki , której można przykładowo pokonać wszystkich złotych rycerzy nie narażając się na żadne ryzyko.
Nie wiemy dokładnie co mogłoby się stać gdyby w wieży znaleźli się rycerze Sanktuarium poza dwiema rzeczami.Averiss napewno dowiedziałby się o tym ,że próbujemy odbić Sędziego i wtedy napewno by go zabił oraz kamień o którym mówiliśmy mógłby wpaść w ich ręce a nie mamy pewności czy nie wykorzystaliby go przeciwko nam.Poza tym napewno nie wiedzieli by co to.Wystarczało by żeby ten , który trzyma kamień pomyślał o kimś i uśmierciłby go nawet o tym nie wiedząc.Jeśli nie macie więcej pytań to zaraz ruszamy. - rzekł Luca czekając czy któryś z Asgardczyków jeszcze o coś zapytam.

OOC: Jeśli nie będzie pytań to w okolicach 15 ruszamy do Sanktuarium

Paolo uważnie wsłuchał się w słowa. Broń o której opowiadali przybysze była potężna i cholernie niebezpieczna. Sami będą musieli uważać przy niej. Popatrzył na sklepienie sali tronowej. Po chwili odpowiedział.
- Nie mam już pytań. Jak dla mnie możemy ruszać.

Słysząc słowa Paola oraz fakt ,że pozostali milczą obaj sędziowie stwierdzili ,że mogą ruszać.
- Szkoda czasu na pieszą podróż.- rzekł Rei po czym kazał wszystkim chwycić się za dłonię.Gdy jego polecenie zostało wykonano można było poczuć jak zwiększa swój komos.Po chwili komnata tronowa była pusta.

Po chwili rycerze Asgardu znaleźli sie z powrotem w komnacie tronowej.
Tym razem nie mieli lądowania z wysokości.W komnacie panowała jednak temperatura znacznie niższa niż zawsze.Dwaj strażnicy przebywający zawsze w komnacie byli lodowymi posągami.Na szczęście kapłanka siedziała cała i zdrowa na tronie.Jedna ze ścian komnaty była całkowicie rozkruszona.

Paolo gdy tylko się pojawił poczuł chłód jakiego nie czuł od dawna. Popatrzył na strażników i na Hildę. Odetchnął z ulgą widząc że nic jej nie jest. Ukłonił się.
- Pani, co się tu stało? Kiedy? Może jeszcze złapiemy sprawcę?
Po tych słowach podszedł do rozkruszonej ściany oglądając ją uważnie. Lód mu się kojarzył w tej chwili tylko z jedną istotą, istotą której nie chciałby spotkać.

Znowu pojawił się w komnacie tronowej. To miejsce było mu już o wiele lepiej znane i zapewne poczułby się tu zdecydowanie lepiej, gdyby nie dziwna atmosfera jak tu właśnie panowała. Z przestrachem patrzył na zniszczenia, przypomniała mu sie nie tak dawna sytuacja zamachu na Hildę. Teraz jednak kapłanka cała siedziała na swym tronie. Zaraz starał się ocenić jak mogło dojść do czegoś takiego. Ręką ludzką? Innym sposobem? Skinął kapłance głową w geście powitania. Nie uznał, by odpowiednie były w tym momencie wyższe ceregiele.
Skupił na niej pytający i pełen troski wzrok.

Wróciwszy do komnaty Naomi poczuła, że jest chłodniej niż kiedy opuszczali to miejsce. Rozejrzała się i zauważyła strażników, którzy obecnie wyglądają jak dwa lodowe posągi oraz spojrzała na ścianę, gdzie była rozkruszona. Widok owej ściany dawał jej tylko jedną myśl kto mógł to zrobić. Spojrzała na kapłankę w upewnieniu czy nic jej nie jest. Widząc, że siedzi na tronie cała i zdrowa, uspokoiło ją to i ukłoniła się, czekają też na odpowiedź, na zadane pytanie przez Paola.

Pewnie tak samo jak pozostali przypuszczał kto mógł to zrobić.Paolo jak zawsze zadał trafne pytania.Teraz wystarczało czekać aż kapłanka odpowie.

Kapłanka uśmiechnęła się widząc swoich rycerzy.
- Jestem z was dumna ,że udało wam się wykonać zadanie - zaczęła mówić całkowicie nie na temat.Po chwili jednak postanowiła odpowiedzieć na pytania zadane przez Paola:
- Serce jest już wypełnione w takim poziomie ,że mogą przez jakiś czas przebywać w świecie ludzi w swoich normalnych postaciach.
Nie mogłam nic zrobić.Zagroził ,że jeśli spróbuję czegoś to zamieni w lód każdego mieszkańca miasta.Nie mogłam na to pozwolić.Siro - w tym momencie padło imię rycerza - zabrał część pieczęci oraz pytał o prawdziwą księżniczkę Asgardu choć sama nie wiem co miało to znaczyć.Prawdopodobnie przebywa nadal w mieście ponieważ mówił ,że odnajdzie tą która należy do rodu władców Asgardu.Ale proszę was nie idźcie tam.Wasze życie jest cenniejsze niż to ,że przebywa on w Asgardzie.

Polo pokiwał głową. Tego właśnie się obawiał, rycerz lodu który pokonał Lokiego jest właśnie w mieście. Uderzył ze złości podłogę.
- Skoro mamy tu siedzieć to proponuje zając się inną sprawą. By ich powstrzymać na jakieś 200 lat musi zginąć wielu rycerzy. Tylko wojna z Sanktuarium może przynieść dobry efekt. Lecz nie ukrywajmy tego, prawdopodobnie część z nas zginie. Musimy sprawić by Posejdon i Hades się włączyli do wojny. Co o tym myślisz pani?
Spojrzał na Hildę. Nie mieli wiele czasu więc planowanie przyszłości było bardzo dobre.

Jednak podejrzenie się potwierdziło. Zrobił to rycerz lodu, którego spotkali w lesie i w dodatku to ten, który pokonał Lokiego. Naomi tylko spuściła głowę, gdy kapłanka skończyła mówić. Nie sądziła też, że ten rycerz przyjdzie i zabierze jedną część pieczęci, a tym bardziej że jest gdzieś w mieście.Po głowie zaczęły jej chodzić ostatnie słowa jednego z sędziów, że nic nie mogą zrobić.
"Na tym to się nie może skończyć..." - pomyślała i nie chciała się zgodzić z tymi ostatnimi słowami sędziego.
Nagle Paolo zaproponował by coś zrobić w sprawie ataku na Sanktuarium, żeby jakoś zacząć działać.
Spojrzała na kapłankę, czekając co odpowie na propozycję rycerza.

Songo schował się za kolumną tak aby nikt go nie widział. Podsłuchiwał tylko rozmowy.

Rzeczywiście zdawało się, że sytuacja była bardzo zła. Po Asgardzie chodziły istoty, których z pewnością wolałby uniknąć. Do tego ciągle pojawiały się jakieś zagadki, tym razem dotycząca nieznanej prawdziwej księżniczki Asgardu...
Wszelako należało spieszyć się, by cokolwiek przedsięwziąć i okazało się to najlepsze dla kraju. Niestety tyle, co mógł wymyślić Vai, nie było wcale zadowalające. Zdał się na głos tych, którzy mieli jakieś pojęcie w tych sprawach.

Wysłuchał dobrze słów księżniczki.Sam wolałby uniknąć wojny lecz chyba nie było innego wyjścia.Ich szanse pokonania sanktuarium są napewno większe niż pokonanie tych rycerzy.Z drugiej jednak strony czy pozbawienie życia wielu rycerzy jest nie za wielką ceną by powstrzymać wszystko na 200 lat.Co się stanie po upływie tego czasu.Czy znów będzie potrzebna śmierć.Nurtowało go wiele pytań.

Nie podobało jej się ,że ktoś ich podsłuchuje ale nie zamierzała reagować.Widocznie ta osoba jak narazie nie godna nawet w najmniejszym stopniu być nazywanym rycerzem Asgardu.Po chwili przestała myśleć o podsłuchiwaczu i skupiła się na swoich rycerzach.
- Asgard jeszcze nie podjął decyzji o ataku na Sanktuarium.Możliwe ,że nawet nigdy do tego nie dojdzie.Bogowie zdecydują co jest najlepsze.Być może Asgard będzie musiał teraz wziąć na siebie konsekwencje czynów z przeszłości.Jak tylko będe wiedziała jaka jest wola bogów poinformuje was o tym
Mimo całej tej sytuacji kapłanka cały czas była spokojna.

Słowa kapłanki były słuszne ale Paolo wiedział że na wszystko muszą być dobrze przygotowani.
- Pani, jeżeli bogowie zadecydują o wojnie to bądźmy gotowi do działania, ustalmy jakiś plan. Jeżeli odkryją inny sposób to o tej rozmowie zapomnimy. Chodzi mi o to że jeżeli wojna będzie niezbędna to każdy będzie miał już określone zadanie i nie będziemy tracić czasu na przygotowania.
Popatrzył po twarzach zebranych rycerzy. To co teraz chciał powiedzieć nigdy nie powinno paść z jego ust. Wiedział jednak że sami nie dadzą rady, potrzebują sojusznika. Skierował swój wzrok na kapłankę.
- Nie powinienem tego mówić ale w przypadku wojny sami nie mamy szans na powodzenie. Musimy złamać zasadę i udać się do Posejdona. Z nim mamy szanse na zwycięstwo nie okupione wielkimi stratami. Poza tym będziemy mieli pewność że nie będzie na tyle silny po tej wojnie by zapanować nad światem.

-Co ja robię. Przecież księżniczka Hilda Polaris mnie wyczuję. Ale ja jestem głupi. Co ja jej powiem jak z tąd wyjdę? Może mnie wygonią z Asgardu? Może mnie wezmą za podsłuchiwacza z Sanktuarium? Ehhh, musze coś zrobić. Ale co się stanie? A jak oni mi coś zrobią?-Szeptał Songo
Songo bał się wyjść bo myślał że rycerze go zaatakują. Lecz powstrzymał swój strach czego uczył go dziadek. Wyszedł zza kolumny.
-Wybacz księżniczko za to że podsłuchiwałem. Prosze o wybaczenie-Prosił Songo-Dobrze słyszałem? Księżniczko, co się stało? Dlaczego mamy atakować sanktuarium?-Spytał Songo

Do komnaty wszedł mężczyzna.Na twarzy miał coś w rodzaju maski zasłaniającą dolną część twarzy.Jego ubiór był czarno - żółty.

(sorry ,że nie wykazałem się większą inwencją twórczą)
Jego kroki były bardzo pewne.Na jego drodze stał Songo ,którego popchnął tak ,że ten wylądował na posadzce.Przechodząc obok nadepnął jeszcze leżącego Songo na dłoń.Następnie przeszedł obok rycerzy Asgardu, którzy byli zbyt zaskoczeni by w porę zareagować.Bransoletkę ,którą dotychczas trzymał w dłoni rzucił pod tron Hildy.
- Jakim prawem wydaliście na nią wyrok !! - wręcz krzyknął w stronę kapłanki.
- Odpowiadaj albo wymuszę od ciebie słowa siłą.

Najpierw podsłuchiwacz, a teraz bezczelny typ. Tego było za wiele. Mimo chęci zaatakowania przybyłego Paolo cofnął się. Podejrzewał kto może być tak butny i mieć pewność że nikt mu nic nie zrobi. Zacisnął pięść i popatrzył na kapłankę. Czekał tylko na jej rozkaz, na znak do ataku, nawet jak będzie go to kosztować życie. Kątem oka zobaczył co robią pozostali rycerze. Szybko jednak swój wzrok skupił na kapłance w oczekiwaniu na znak.

Wysłuchała słów kapłanki, po czym zabrał swój głos Paolo. Gdy skończył mówić, w tym czasie dziewczyna usłyszała i widziała jak ktoś podszedł i zaczął przepraszać za swoje podsłuchiwanie. Nie zwróciła uwagi na tę postać wcześniej gdyż w głowie myślała tylko o jednym.
Chwilę później wpadła do komnaty kolejna postać popychając osobę przed sobą tym samym niegrzecznie mówiąc i rzucając bransoletę przed kapłanką. Naomi nie podobało się zachowanie owej postaci i miała zamiar mu coś powiedzieć ale wolała poczekać aż kapłanka sama zdecyduje co mają zrobić.
Była gotowa nawet zaatakować tę osobę.

Pierwsze4 słowa kapłanki w żadnym stopniu o niczym nie decydowały. Dopiero Paolo począł mówić rzeczy jasne i mające w sobie głębszy zamysł, lecz może było to tylko takie wrażenie jakie odniósł Vai.
Ostatecznie i tak zrobi wszystko, co nakaże kapłanka.
Pojawienie się nikczemnego podsłuchiwacza stworzyło pewien niepokój. Oto każdy mógł tu wejść i słuchać tego o czym mówili, a to z pewnością mogło nie wyjść Asgardowi na dobre. Jako, że istota ta została zignorowana tak też postąpił i Vai.
Dopiero kolejne wydarzenia i wtargnięcie do komnaty zamaskowanej osoby, która także dotkliwie uderzyła Songo, przyniosły odmianę uczuć.
Widział dobrze, jak zwraca się i traktuje Hildę. Zwęziły mu się oczy i ruszył do przodu.
-Bacz z kim mówisz! Ktoś ty za jeden!?