Plac Przed Domami Zodiaku

Wraz z Neo pojawili się na placu przed domami. Zauważyli znajomych i podeszli do nich. Neo jak było widać musiał długo się z nimi nie widzieć że nawet uściskał ich.
Tym samym odezwał się, jak Naomi mogła rozpoznać zbroję, rycerz feniksa. Nawet sam się jej przedstawił.
- Witam. Widzę że wielu z Was udało się przejść testy na zbroje. Gratuluję. - powiedziała z usmiechem niebieskowłosa spoglądając na Abdelaziza, po czym zwróciła się do Legumira. - Miło mi Cię poznać... Jestem Naomi no i z Neo tylko na spacerze jesteśmy.

- Naprawdę? No cóż, nie będę Wam przeszkadzał, mimo iż z chęcią bym poszedł z Neo pogadać z nim o ostatnich czasach. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy Piękna Naomi. - puścił do niej oczko.

I śmiejąc się usiadł patrząc się cały czas na Neo, jakby chciał wyczytać z jej wyrazu coś, co nie mógł mu sam Neo wyjawić.

Widział cały czas jak Legumir się na niego patrzy oraz śmieje.Jego zachowanie w stosunku do Naomi troszkę wprowadziło go w zakłopotanie gdyż nie był taki szarmancki jak on.
-Twoja zbroja jest naprawdę wspaniała Legumirze.Myślę że kiedyś ją wybrubujemy...może mały sparing na arenie?.I oczywiście nam nie przeszkadzasz.Jesteśmy na spacerze z Naomi tylko...rozmawiamy.Postanowiliśmy sobie zrobić małą przerwę i usiąść sobie na ławeczce i odpocząć.Jak chcesz możesz do nas dołączyć.Razem porozmawiamy sobie....bo może już nie być drugiej okazji...-w tym momencie Neo posmutniał lecz nie pozowolił ukazać to po sobie.

- No wiesz przyjacielu, jeśli rozmawiacie to na konkretny temat, więc możecie mieć między sobą tajemnicę a ja nie chcę je poznawać, jeśli to tajemnica. Ale jeśli chcesz bym poszedł z wami to bardzo chętnie. I bardzo chętnie wypróbuje zbroję na Arenie. Co o tym sądzisz Abdelazizie, też chcesz się spróbować?

Legumir wiedział, że może zaufać Neo i wyjawiłby mu swoją najgłębszą tajemnicę, a Legumir jako jego przyjaciel z całego serca starałby się mu pomóc. Poszedłby za nim choćby na koniec świata. Wiedział, że takie uczucie może sprawić, że zbroja Feniksa go opuści. Feniks nie był przyzwyczajony do miłości, ale Legumir chce by jego zbroja poznała takie uczucie.

Naomi spojrzała na chłopaków i powiedziała do Neo:
- Idź i porozmawiaj z przyjacielem. Ja pójdę się na miasto przejść. Dawno nie rozmawialiście i pewnie macie sobie dużo do opowiadania, my już dość czasu ze sobą spędziliśmy. Może będzie jeszcze okazja to sobie pogadamy. - powiedziała z uśmiechem i ruszyła w stronę miasta.

Popatrzył na Naomi spokojnym wzrokiem.
-Dobrze idź.Chyba już Cię zanudziłem troszkę.Bądź na arenie za jakieś półtorej godzinki.Tam właśnie my będziemy.Dozobaczenie.
Jeszcze przed jej odejśćiem lekko ją ucałował w policzek...poiczek zimnej maski...Następnie puścił ręke i pozowlił odejść.Następnie zwrócił się do stojącego nieopodal Legumira.
-Wiem że poszedłbyś zamną nawet na koniec świata lecz narazie nie ma takiej potrzeby.Powiedz co uciebie słychać...usiądźmy troszkę.Nogi mnie bolą od tego chodzenia już..

Abdel przez większość czasu był jakby wyłączony, zagłębiony we własnych myślach. Mimowolnie skinął głową i posłał przyjazny usmiech w stronę Naomi, kiedy ta pojawiła się wraz z Neo. Nie przysłuchiwał się wymianie zdań pomiędzy dwójką przyjaciół.
Przysiadł obok nich i podziwiał złotą zbroję, którą udało się przywdziać przyjacielowi.

-Wybaczcie, że wtrącę. - powiedział - Ale nie wiesz przypadkiem jak poszło reszcie gwardii?

-A jak myślisz przyjacielu?.Mamy 3 złotych rycerzy w Światyni!!.Chłopakom świetnie poszło.Tak samo jak i wam oczywiście.Cieszę się że nasza społeczność ma teraz tylu obrońców.Możecie być z siebie dumni.Abdelu idziemy na mały sparing z Legumirem..dolączysz się??.

Legumir patrzył jak Naomi odchodzi. Potem uderzyły go słowa Neo.. było w nich coś co go niepokoiło... "... lecz narazie nie ma takiej potrzeby..." "Czyli, że wybiera się gdzieś..." - myślał Legumir. Kiwnął głową, na znak by Abdel poszedł z nimi.

- No to opowiedz mi Neo, jak zdobyłeś Złotą Zbroję.

-Mogę się przejść, ale tylko w charakterze widza. - odpowiedział Neo - Za wysokie progi jak dla mnie, zresztą znasz mnie, wolę być mózgiem niż mięśniami operacji.

Siedział czekając, aż Neo odpowie na pytanie Legumira i opowie jak zdobył zbroję.

Popatrzył na dwóch przyjaciół którzy wręczy wymusili nad nim żeby opowiedział jak zdołał zdobyć złotą zbroję.Neo złapał głęboki oddech a następnie spokojnie go wyspuścił.Zaczął głośno i stanowczo.
-Więc tak...gdy dotarłem na miejsce najpierw musiał właśnie jakby "stworzyć" miejsce a raczej budynek w którym miałem odbyć test.Gdy już to wykonałem miałem tylko jeden możliwy wybór:wejść i zdobyć zbroję albo zostać i żyć dalej w przekonaniu że jest się słabym.Postanowiłem wejść..sprostać memu przeznaczeniu.Okazało się że moim "mistrzem" został minotaur.Tak nie kłamie.Prawdziwy z krwi i kości.Poddał mnie kilku próbom...-w tej chwili Neo się zawachał.
A ostatnia z nich było zejście do świata podziemi.Oczywisćie udalem się tam bez najmniejszych przeszkód.Następnie musiałem porozmawiać z samym Hadesem!!.Udzielił mi troszkę czasu jednak samej rozmowy nie mogę wam powiedzieć....jest to pewnego rodzaju tajemnica albo sekret.Później wróciłem do minotaura i dostałem zbroję.Myślałem już że na nią nie zasługuje a ona jakgdyby nigdy nic mnie przywdziała.Wspaniałe uczucie...jednak ...nie ważne.
Następnie chłopak zwrócił się do Abdela.
-Oczywiście.Jak nie masz ochoty to nie musisz.Będzie nam rad jeżeli pójdziesz i ocenisz nasze umiejętności...

Abdelaziz z uznaniem pokiwał głową. To dopiero musiał być test, nie to co nurkowanie na dno studni. Satnąć przed samym Hadesem... Neo musiał naprawdę się starać. Spojrzał na niego.

-Mogę się z wami udać. - powiedział - Zobaczymy, na co was stać.

Wszedł na polanę i ujrzał dwie znajome twarze. Szczególnie dobrze zapamiętał Legumira a Abdelaziza nie zapomniał. Widział także nową twarz. Idąc wraz z Madridistasem podziwiał piękną zbroje nieznajomego.
-Madridistasie czy możesz chwilę zaczekać
I nie zważając uwagi na odpowiedź podszedł do nowej twarzy zbrobił głęboki ukłon i powiedział:
-Witam Cię wielki panie i podziwiam Twoją potęgę. Jam jest Silesos pretendent do złotej zbroi byka, a pan kim jest?

Madridistas coraz bardziej oswajał się z nowym miejscem.
Poszedł za Silesosem aby się nie zgubić. Widząc jak Silesos kłania się do nieznajomego o pięknej i lśniącej zbroi również się ukłonił, czując ogromny respekt przed nieznajomym.

Neo miał już coś rzecz co swojego przyjaciela gdy dwóch młodych uczniów przerwało mu.Spojrzał się na nich i spokojnie donośnym głosem rzekł.
-Nie nazywaj mnie panem bo do niego jeszcze sporo mi brakuje heh mów do mnie Neo złoty rycerz raka.Czuje że jesteś nowy tutaj.. tak??.Zgubiłeś się kolego czy poprostu chciałeś popatrzeć na piękne domy zodiaku??
Jego złota zbroja lśniała w blasku słońca.Jednak nie jest mu gorąco zbroja idealnie jest scharmonizowana z ciałem...

-Ależ nie panie yyyy znaczy Neo. Oprowadzam swojego kolego po terenach sanktuarium. Zapewne długo starałeś się o tą zbroję, czy możesz mi coś o niej opowiedzieć. Ja także chciałbym posiadać złotą zbroję a konkretniej Byka. Czy uważasz mój wybór za słuszny?

"Czy przypadkiem nie odnoszę się do tak silnego rycerza ze zbyt wielką śmiałością?" pomyślał Silesos.

-Posłuchaj młody wojowniku.Nie mam raczej czasu opowiadać o swojej zbroi bo to nie ma najmniejszego sensu.Każdy musi poznać jakie jest jego przeznaczenie.Jeżeli twoim przeznaczeniem jest przywdziać zbroje byka to tak się stanie.Z pewnością twój wybór jest słuszny lecz Ty musisz głęboko czuć że tak jest.Wtedy wszystko się dopełni a ty staniesz się rycerzem na służbie Atenie.Z drugiej strony jedyną rzecz jaką mogę Ci teraz powiedzieć o mojej zbroi to taka że mogę sobie swobodnie poruszać się między dwoma świata.Albo wiesz co...idziemy teraz na arene wybrówować nasze nowe "cacuszka" hehe.Chcecie dołączyć??.Może się czegoś nauczycie przyokazji??.Mam nadzieje że chłopaki nie obrazicie sie jak dołączą do nas(wypoiwedz skierowana do Legumira i Abdela).

Inferno widząc kilka postaci rozmawiających ze sobą podszedł do nich. Nikogo nie znał.
-Nazywam się Inferno i jestem uczniem Świątyni. A wy kim jesteście??
Wydawało się że pośród nich są osoby młode niedoświadczone jak on sam. Lecz była też osoba tak potężna że mogł kruszyć skały gołymi rękami. Nagle zobaczył Złotą Zbroję Raka na ciele jednego z nich.
To od niego bije ten silny kosmos - pomyślał.

-Oczywiście, że się nie obrazimy. - odpowiedział Neo Abdelaziz - Przynajmniej ja. Niech młodzież obserwóje i uczy się.

Spojrzał na uczniów, którzy coraz tłumniej zbierali się na placu. Jak było widać, szeregi Sanktuarium zasilili nie tylko nowi rycerze, a i spora grupa osób, które dopiero starają się o ten tytuł. Spojrzał na tego, który przybył ostatni i wpatrywał się urzeczony w zbroję Neo.
W końcu postanowił odezwać się do niego.

-Jestem Abdelaziz, Rycerz Jednorożca, a to są Legumir, Rycerz Feniksa i Neo Rycerz Raka. - wskazywał na kolejnych przyjaciół - Tą dwójkę uczniów może miałeś już okazję poznać?

Inferno spojrzał i zobaczył znajome twarze.
-Tak znam ich. Co tu robisz Abdelazizu??

- Ja także nie mam nic przeciwko. A teraz chodźmy już na tą Arenę. Życie jest krótkie, ale będzie jeszcze sporo czasu by sobie pogadać. Zaproście się na herbatkę, hehe.

Legumir rzucał ukradkowe spojrzenia Neo. Wiedział, że przyjaciel nie powiedział im po co poszedł do Hadesa, ale jak sam powiedział była to tajemnica. Lecz ten moment zawahania... Legumir myślał, że coś złego się z nim dzieje.

-Więc chodźmy...młodzież heh jak chcecie to ruszajmy.Szkoda pięknego dnia...

-Dobrze. - powiedział Abdelaziz - Ruszajmy. Jeśli uczniowie wyrażą chęć obserwowania tej walki, niech ruszą za nami.

OOC: Niech jedna osoba napisze, że nasza trójka wychodzi z tematu razem.

I wszyscy razem po chwili udali się w kierunku Areny.Nie można nie było wyczuć podniecenia u nowych uczniów którzy właśnie mają szansę zobaczyć jedną z lepszych walk w swoim życiu...

Na plac biegiem wbiegli ludzie z noszami na których leżał Seuru.Położyli nosze z chłopakiem na ziemi ,po czym zaczęli szukać i wołać o pomoc.