Giudecca

Hades skinął wszystkim swoim sługom. Zadowoliło go, że przybyli wszyscy.
-Czas dla was, by wyruszyć w podróż. - powiedział pan podziemi - Mam dla was ważne zadania. Yasha i Jubei, udacie się do Sanktuarium i wybierzecie dwójkę tamtejszych wojowników, którzy będą wam towarzyszyć. Musicie ich przekonać, żeby za wami podążyli. To samo tyczy się pozostałej dwójki. Może was dziwić, że macie współpracować z innymi frakcjami, jednak jest to konieczne. Nie mogę nikogo wysłac do mojego brata, ale tym zajmiemy się później. Kiedy będziecie gotowi, pojawi się mój wysłannik, który przekaże wam co dalej. Teraz idźcie.

- Panie.. Czy dobrze Cię rozumiem.. Sytuacja musi byc poważna skoro decydujesz sie na współpracę.. z Nimi.. - Ostatnie slowo wypowiedział po chwli milczenia nie wstając z klęczek.
- Powiedz nam.. co jest naszym celem?

-Daimon Hades nie jest nawykły by tłumaczyć sie z swoich decyzji... Ruszamy. Nawet wiem kogo obierzemy za sojusznika... Panie, czy nie uważasz że już czas przypomnieć pewnemu rycerzowi Sanktuarium o obietnicy jaką Ci złożył?-przemówił początkowo do Daimona następnie do Hadesa wstając z klęczek

- Wybacz Radamantisie, ale myślę że jeśli Lord Hades, nie będzie chcial udzielić mi odpowiedzi na moje pytanie.. po prostu tego nie zrobi. Co do ewentualnego sojusznika.. myślę że wszyscy wiemy o kogo Ci chodzi.
Wszystko to powiedział wciąż klęcząc przed Hadesem..
Czekając kilka sekund na odpowiedź, w końcu uznał że Hades powiedział już wszystko co mial do powiedzenia.
- Dobrze więc. Ruszajmy. Rozkaz, Panie.

- Hades, jak zwykle, powie z grubsza o co chodzi i czeka na nasze reakcje... Zero szczegółów, gdy zadać mu pytanie, On przestaje słuchać... - Pomyślał Yasha
- Dobrze Hadesie, Wyruszę z Jubei'em do Sanktuarium - rzekł, nie zadając zbędnych pytań, kiwnął głową na Jubei'a i wyszedł z pałacu...

Hades zwrócił się do Daimona.
-Wasz cel ujawni się przed wami w odpowiednim momencie. Jeszcze nie nadszedł czas, abyście dowiedzieli się wszystkiego. - po chwili zwrócił się do Radamantisa - Dla Neo również jest jeszcze za wcześnie. Spłaci swój dług w odpowiednim momencie, dlatego nie bierzcie go ze sobą. Nie chcę żeby poczytał sobie tego za spłatę przysługi.

Daimon nie lubił niedomówień.. ale cóż.. Zdecydował się stanąc po stronie Hadesu a tym samym zgodził się na jego warunki..

- Dobrze, w takim razie ruszajmy.

staneli przed Bramami Giuedecci. Daimon z rozkazu Radamanthesa przyprowadził przed oblicze Hadesa kolejnego czlowieka słonnego służyć Mrocznemu Władcy. Przeszli przez bramę, aż zostali doprowadzeni przed oblicze Hadesa..

- Witaj ponownie Panie. Z rozkazu Radamanthesa wróciłem do Ciebie.. z nowym rekrutem. - Dodał po chwili milczenia spoglądając na Ignusa.

Ignus upadł na kolana przed sylwetką potężnego Boga Świata Umarłych.
-Panie, przybywam tu służyć tobie po wsze czasy, przyrzekam walczyć dla Ciebie i sławić twoje imię gdziekolwiek sie pojawię-słowa te wypowiedział bardzo głośno, wpatrując się w postać Lorda Hadesa siedzącą na tronie.
Cały czas klęcząc czekał na odpowiedź Pana Podziemnego Świata.

Hades wyrwany z długiego zamyślenia spojrzał na nowo przybyłego. Skinął mu głową.
-Witaj wśród Zjaw. - powiedział cicho - Spodziewam się wiele po tobie.
Jego myśli ponownie skierowały się ku innemu miejscu. Zdawało się, że przybysz z zewnątrz chciał się z nim spotkać.
-Radamantisie. - jego głos podążył gdzieś w stronę jego sługi - Przyprowadź tego człowieka.

- Panie, czy życzysz sobie abysmy razem z Tobą przywitali gościa, czy może mamy udać się do celu naszej misji? - Chrypliwy głos Daimona przeszył rzadkie powietrze Sali tronowej.. - Jakie są nasze zadania Lordzie.. ? - Powiedział to skłaniając się lekko, po czym "spojrzał" w bezdenne studnie oczu Hadesa..

-Póki co, zostań u mego boku, Daimonie. - powiedział Hades - Chcę abyście wyruszyli razem z Radamantisem, jednak to on prowadzi tutaj naszego gościa.
Czekał w spokoju na przybycie swojego sługi i przybysza.

Radamantis po przeprowadzeniu obowiązkowego ceremoniału zapowiedział gościa po czym oddalił sie swoich własnych spraw które właśnie omawiał z siostrą Hadesa, Pandorą. Gość mógł teraz przedstawić swoją petycje przed myśli Pana Podziemi

Ignus pokłonił się raz jeszcze swojemu Panu
-Hadesie, Panie mój.. nie zawiodę Cię ..-powiedział wstając na równe nogi.. po czym wyszedł z Wielkiej Sali nie oglądając się w tył..
-Nie wiedział dlaczego nie mógłem zostać, ale widocznie taka jest wola Boga Świata Podziemnego-pomyślał.

- Przynoszę tobie Hadesie propozycje jak sądze bardzo dla ciebie ciekawą i godną rozpatrzenia - zaczął mówić do pana świata umarłych
- Asgard proponuje wspólny atak na Sanktuarium.Na zniszczeniu rycerzy Ateny skorzystamy wszyscy.Jaka jest twoja odpowiedź panie świata zmarłych ?

Hades przyglądał się przez chwilę przybyszowi. Jego propozycja nieco go zaskoczyła. Spodziewał się ataku na Sanktuarium z wielu stron, ale nie z Asgardu. Zastanawiał się, jak jego plany mogą na tym ucierpieć i co może zyskać. Przymknął oczy i powiedział spokojnym głosem.
-Ja i moi słudzy udzielimy wam pomocy... Nie ma jednak nic za darmo. - jego zimny, pusty wzrok spotkał się ze wzrokiem Asgardczyka - Po pierwsze: pomogę w ataku na Sanktuarium tylko jeśli zostanie ono osłabione, a nie całkowicie zniszczone. Po drugie: Złotemu Rycerzowi Raka nie spadnie włos z głowy. Po trzecie: Kiedy przyjdzie czas, ty wojowniku, oddasz mi tę przysługę w formie, którą ja uznam za stosowne. Czy jesteś więc gotów przyjąć moje warunki, czy też zdecydujecie uderzyć sami?

Na jego twarzy zagościł uśmiech
- To co o tobie słyszałem Hadesie potwierdza się w stu procentach.Zaskakuje mnie twoja słaba ocena zaistniałej sytuacji.Skoro tak stawiasz sprawę to moja droga tutaj okazała się niepotrzebna.Twoje warunki są nie do zaakceptowania przeze mnie czyli również przez Asgard.Zrozumiałbym twoje roszczenia gdybyś posiadał potężną armię ale w sytuacji ,w której masz tylko jednego dobrze wyszkolonego rycerza twoje warunki są bez podstawne.Mogę ci obiecać ,że już nie długo Złoty Rycerz Raka trafi do twojego królestwa.Jeśli nie masz nic przeciwko wrócę do Asgardu i przekaże kapłance Hildzie twoją odmowę.

Hades nie zareagował na słowa Asgardczyka. Przyglądał mu się jedynie wciąż tym samym, pustym wzrokiem.
-Wy śmiertelnicy oceniacie wszystko według swojej bezurzytecznej miary. Jedno słowo starczy by sprowokować was do działania. - powiedział Hades - Jeśli taki jest twój kaprys, poinformuj Hildę, że nie przyjmuje waszej propozycji... Poinformuj także, że jeśli bezmyślnie zaatakuje Sanktuarium, to neutralne stosunki jakie do tej pory nas łączyły stracą rację bytu, a ja wyślę swoich Spektran, aby wesprzeć Sanktuarium.
Jego wzrok znów powędrował w jakiś odległy, widoczny tylo dla niego punkt. Całkowicie stracił zainteresowanie gościem.

Daimon spoglądał na przybyłego z rosnącą z sekundy na sekundę ironią. Obrzydliwy usmiech jakim obdarzył nieznanego mu Asgardczyka w zderzeniu z jego pustymi oczodołami które spoczeły na pyszałkowatej twarzy Rycerza Asgardu... Hades oddał w stu procentach to co Daimon sądził o propozycji Asgardu. Kiedy Lord Podziemi wyraził swoją decyzję, Daimon dorzucił kilka słów od siebie.

- Czyzby siła i potęga odebrały wam rozumy Rycerzu.. ? Jeśli Tobie podobni, tak jak i Ty nie dostrzegają tego co niewidoczne dla oczu, oceniając pochopnie sprawy zastane... To prędko będziesz pod moją opieką. Tylko lekcaważ dalej..

Wysłuchał słów Hadesa oraz Spectrana.Jego twarz nie wyrażała żadnych emocji.
- My śmiertelnicy oceniamy rzeczywistość a nie żyjemy przeszłością. Potęga Spectran już dawno przeminęła i doskonale o tym wiesz Hadesie.Twoja groźba jest jak mucha.W pewnym sensie uciążliwa a jednocześnie nie groźna.Sam pokonałbym twoich rycerzy bez większego trudu.Jest jeszcze jeden ważny fakt , o którym nie powinieneś zapominać.Wszyscy bogowie Asgardu stoją wspólnie po naszej stronie.Ty nie jesteś nawet pewny czy Posejdon nie zabiłby cię gdybyś odwrócił się do niego plecami.
Zrobił chwilę przerwy
- Asgard przyjął twoją groźbę do wiadomości.Nie licz jednak Hadesie na to ,że przez ten fakt Sanktuarium nie zostanie zaatakowane.
Spojrzał się jeszcze na Specrana i rzekł
- Dla twojej wiadomości nigdy nie trafię do tego miejsca.Ja jestem ponad śmiercią.Dostrzeż to co niewidoczne
Skłonił głowę przed Hadesem a następnie opuścił salę.

Hahahahah! Ponad śmiercią... Nie tacy jak Ty wymawiali te slowa... - Daimon szczerze się roześmiał.. Wiedział doskonale, że przeciwnik przewyższa go i kosmosem i siła. - Jest tak jak myślałem.. Twoja potęga przesłania Ci wszystko inne rycerzu.. Bywaj więc. znasz drogę do wyjścia.

Z twarzy Hadesa nie dało się wyczytać żadnych emocji.
-Ludzie... jakie to głupie stworzenia - powiedział do siebie - Wystarczy roztoczyć przed nimi wątpliwe wizje, a już rzucają się sobie do gardeł, traktując je jako pewniki.
Zwrócił się do swoich sług.
-Nie musze wam chyba mówić, że sytuacja od zawsze wygląda w ten sam sposób. Wszystkie frakcje chcą tego samego - rządzic światem. Uzasadniają to tymi lub innymi powodami, jednak cel jest zawsze ten sam. Oglądałem i wywołałem już zbyt dużo wielkich wojen i wiem jak to się kończy. Pragnę władzy tak samo jak mój brat, Asgardczycy czy Wielcy Mistrzowie... jednak wiem już, że nie tędy droga. Co przyjdzie ci po rządzeniu światem, który w bezmyślnych walkach zniszczyłeś... Równowaga musi być zachowana do tego jednego, decydującego momentu, który odpowiada na pytanie: Kto będzie rządził i dzielił?. Zniknięcie z areny jednego z graczy zniweczy wszystko, nie tylko dla nas. Radamantis i Daimon udadzą się do Sanktuarium z ostrzeżeniem i pozostaną tam na wypadek ataku, reszta zostanie tutaj. Jeśli Asgard wykona swój ruch, damy im nieco osłabić siły Wielkiego Mistrza, a następnie uderzymy całymi siłami.

Radamantis mimo że nie był osobiście przy rozmowie gdyż omawiał w tym czasie pewne sprawy z Pandorą słyszał w swej głowie ostatnie słowa Pana Podziemi. Dlatego skłonił sie siostrze Hadesa, ucałował Jej rękę a następnie ruszył przed oblicze Hadesa. Daimon udawał sie w tym czasie w stronę wyjścia. Rycerz Wiverny przykląkł przed obliczem swego Pana i przemówił
-Hadesie jak doskonale wiesz odwlekałem długo moment w którym przywdzieję zbroję Wiverny z powodu tego iż uważałem że nie jestem jeszcze gotowy. Jednak podczas ostatniej misji zbroja ta przybyła mi sama na pomoc więc mam wkońcu pewność że to właśnie to zgotował mi los(OOC: Chodzi o misję w której byłem MG z Neo - tytuł z dzieckiem, jak możesz zatwierdź zakończenie i rozdaj albo zaakceptuj nasze lvl, wtedy przekraczam spokojnie próg 70 poziomu). Dlatego staje przed Twoim obliczemby ubiegać sie o status Sędziego-powiedział spokojnie Radamantis. Hades doskonale wiedział że Wiverna mógł już dawno prosić o to wyróżnienie jednak znał powody niepokoju. Teraz gdy tych powodów zabrakło a sytuacja zaczęła sie pogarszać Zbroja Wiverny, jednego z trzech Sędziów Tartaru powinna zająć znów należne jej miejsce w historii

- Rozkaz Panie. Skłonił sie i odwrócił w kierunku wyjścia. W drzwiach był już Radamanthis. Daimona ucieszyła jego dekleracja o checi przywdziania zbroi. On sam miał zamiar podobnie jak Radis, w swoim czasie objąc stosowną funkcję.. Minął Radamanthesa, spojrzał wprost w jego oczy. Kiedy ten uklęknąl Daimon czekał na niego przy wyjściu z sali.

-Czas nas nagli Radamantisie. - powiedział Hades - Jednak jesteś już godzien rozpoczęcia testu, który pokarze, czy jesteś godzien tytułu Sędziego.
Pan Świata Zmarłych dał znak ręką i z mroku wyłoniła się zakapturzona postać.
-Idź z nim. - powiedział Hades - Zaprowadzi cię we właściwe miejsce. Spiesz się jednak, gdyż Asgard nie będzie długo czekał z atakiem.
Postać, którą przywołał Hades, przemknęła bez słowa obok Radamantisa, opuszczając pomieszczenie, jakby zupełnie nie czekała na rycerza.