Giudecca

Miejsce przebywania Hadesa.

Hypnos pojawił się tuż za tronem Hadesa. Było cicho i tak jakoś dziwnie.
- Zawsze tu było spokojnie ale nie az tak.
Zrobił parę kroków.
- Może będzie lepiej jak wyjdę na zewnątrz.
Powiedziawszy to zniknął. Zostawiając wszystko tak jak zastał.

Hades pojawił się w komnacie tronowej. Obrzucił ją swoim pustym wzrokiem. Natychmiast wyczół, że całkiem niedawno, nawiedziła to miejsce osoba o specyficznej aurze.
-Czego tu szukałeś, Hypnosie? - zapytał sam siebie.
Zasiadł na tronie i pogrążył się w rozmyślaniach. Kiedy przyglądał się swojemu królestwu nachodziły go ponure myśli. Niegdyś tak potężne, teraz ugięło by się pod atakiem byle Asgardczyka. Stało się kolosem na glinianych nogach, a Hades za żadne skarby wszystkich światów nie pozwolił by, aby w taki sposób nastąpił jego koniec.
W jego głowie narodził się plan.
-Gdzież są moi wierni słudzy, gdy mi ich potrzeba? - powiedział cicho, a jego głos przetoczył się po całym jego królestwie - Przybądźcie na wezwanie swego pana.

Radamantis wszedł powoli i z pokorą. Wkońcu jeszcze do teraz czuł aure Hadesa, który go wzywał. Podszedł powoli do zasłony i ukląkł na oba kolana.
Panie przybyłem gdyż usłyszałem Twe wezwanie. Co tak młoda Zjawa jak ja może dla Ciebie zrobić?
Powiedział po czym spuścił głowe i czekał na słowa Pana Piekieł

Yasha wszedł do Sali Tronowej, widząc Hadesa na tronie zwolnił, gdy już był blisko tronu i Radamantisa przyklęknął na kolano
- Panie, jestem na Twe rozkazy...

Hypnos wrócił z powrotem do Giudecci, gdyż poczuł dobrze znajomą mu energię. Pojawił się tuż za tronem i bacznie się przyjrzał dwóm przybyłym osobom. Po chwili stanął obok tronu i ukłonił się Hadesowi.
- Witam Hadesa, dawno się nie widzieliśmy. Przepraszam ale byłem zajęty tkaniem snu. Czy coś się dzieje? Czemu ich zawołałeś? - Hypnos jeszcze raz przyjrzał się uważnie tym, którzy klęknęli przed Władcą Krainy Umarłych.

Hades przyglądał się uważnie osobom, które odpowiedziały na jego wezwanie. Czuł, że ich energia nie osiągnęła jeszcze poziomu, z którego mógł byc zadowolony. Nie odwracając wzroku zwrócił się do Hypnosa.
-Twoje sny zajmują zbyt wiele twego czasu i uwagi. - mówił spokojnym, bezbarwnym głosem - A tymczasem moje królestwo podupada, słabnie... W każdym momencie możemy zostac pogrążeni przez Sanktuarium, które w ostatnim czasie rośnie w siłę.
Milczał przez chwilę, po czym zwrócił się do przybyłych.
-Już sam fakt, że przybyliście na moje wezwanie dobrze o was świadczy. Zadanie, które was czeka z pewnością będzie niebezpieczne i możecie przypłacic je życiem. Wysyłając was w tę podróż, muszę byc absolutnie pewien wszej lojalności wobec mnie i królestwa. Złóżcie przysięgę na własne życie, wiedzcie, że nie toleruje zdrady, od której aż roi się na tym świecie.

Uznając że lepiej będzie w tym momencie powstać, Radamantis podniósł sie z kolan, uniósł swe oblicze, pełne zadowolenia i pewności siebie
-Hadesie, Panie Snu Ostateczego, Władco Podziemi, Tobie który jesteś Panem Śmierci składam uroczystą przysięge, że będe lojalnie służył Tobie i Twemu królestwu aż do śmierci, a jeśli okażesz Swą łaskę nawet po niej. Wiem że w tej chwili nie będziesz miał zbyt wielkiego pożytku ze mnie ale cały czas doskonale swoje umiejętności a kiedyś jeśli uzyskam Twoją aprobate i łaskę, stane się Twym najsilniejszym narzędziem przywdziewając starozytną Zbroje Wiverny-powiedział, uznając że chyba tego będzie po nim oczekiwał Bóg Śmierci
Po chwili ukląkł znów na jedno kolano czekając na zadanie które miało mu pomóc uzyskać przychylność Pana Zaświatów lub odebrać życie

Yasha wstał, popatrzył z pogardą na Radamantisa przez myśl mu przeszło tylko jedno słowo "żałosne..." po czym odwrócił swą głowę w stronę Hadesa, patrząc na niego zimnym wzrokiem rzekł
- Tak, jesteś panem podziemi, jesteś Bogiem, więc i moim panem jesteś... przysięgam Ci swą wierność i lojalność, lecz jeśli Ty, Hadesie mnie zdradzisz, nie zważając na karę zabiję Cię...
Po tych słowach przykląkł na chwilę w milczeniu, podniósł głowę
- Panie, więc cóż to będzie za zadanie? - zapytał, z nutką ironii w głosie...

Hypnos przyglądał się całej scenie w ciszy.
Przenosił wzrok z Hadesa na przybyłych.
- Hmm a gdzie są pozostali Sędziowie? Powinni być w Hadesie. - Po zadanym pytaniu zapadła cisza.
- Faktycznie Hades ma rację. Po tylu latach coś niedobrego stało się z naszą potęgą. Trzeba to jakoś naprawić - Pomyślał bóg snu.

Usta Hadesa wykrzywiły się w ohydnym uśmiechu, trwało to jednak zbyt krótko, by ktokolwiek mógł to zauważyc. Musiał przyznac przed samym sobą, że dwójka jego nowych podopiecznych zaintrygowała go. Zdali mu się kompletnymi przeciwnościami i efekty ich wspólnej pracy mogły byc niezwykle ciekawe.
W jego głowie narodził się plan, który miał wynieśc jego królestwo ponad przybytki wszystkich innych bogów. Jego puste oczy spoczęły na dwóch młodzieńcach.
-Dobrze więc, do rzeczy. Istnieje pewnien artefakt, którego zdobycie zapewni nam zwycięstwo w tej nie kończącej się walce. Chcę, abyście go dla mnie zdobyli, ale tak, aby inni nie zorientowli się w waszych zamiarach. Dlatego udacie się z poselstwem do Posejdona. Odnajdźcie jednego z jego sług i przekażcie mu ten list.
Wykonał płynny ruch ręką. Przed Yashą pojawił się zapieczętowany zwój.
-To list uwierzytelniający wasze poselstwo. Osoba, która go przeczyta, zaprowadzi go przed oblicze mojego brata. - wykonał kolejny ruch ręką i przed drugim z jego sług pojawił się kolejny pergamin - Ten zwój zawiera wasze dalsze polecenia. Możecie odejśc...

Zwrócił się się do Hypnosa, tak cicho, że jego słudzy mogli ujrzec jedynie ruch jego ust, aledo ich uszu nie dopłynął żaden dźwięk.
-Królestwo Zmarłych przybrało właściwą sobie formę. Jest tu tylko jego władca... nikt inny. Ale nie martw się, zmienię to i wszystko wróci do porządanego stanu rzeczy.

-Jeśli to wszystko Panie pozwól sie nam oddalić-Powiedział Radamantis po czym wstał i udał sie w strone wyjścia

- Widzę, że wiesz co robisz Hadesie - na twarzy Hypnosa pojawił się delikatny uśmiech.
- A ja, w czym mogę pomóc? Chyba za długo zasiedziałem się w swojej świątyni. Czy też zostać z Tobą? Może czegoś potrzebujesz?

Yasha wstał patrząc na zwój
- Daj Nam dwa dni Hadesie...
Po czym wybiegł za Radamantisem

Hades delikatnym skinieniem głowy dał znak swoim sługom, że mogą odejśc. Zwrócił się do Hypnosa.
-Dla ciebie też mam pewne zadanie, Hypnosie. Chciałbym, abyś utkał dla mnie sen... Abyś stanął w owym snie przed kapłanką Odyna, Hildą Polaris. Musimy zapewnic bezpieczeństwo naszej sprawie na wszystkich frontach. Niech to będzie gest dobrej woli, gwarancja obustronnego bezpieczeństwa i przyjaźni... Niech myśli, że ma silnych sprzymierzeńców, później oczekuj jej odpowiedzi. Czy zechcesz wykonac to zadanie, Hypnosie?

Hypnos zamknął oczy i pomyślał nad sposobem wykonania tego co zalecił mu Hades.
- Dobrze, zrobię to o co prosisz. Utkam jej sen o jaki chcesz i poczekam na odpowiedź.

Hades usmiechnął się lekko i rozsiadł wygodnie na swoim tronie.
-Wyśmienicie... - powiedział - Zobaczysz Hypnosie, już wkrótce świat pozna prawdziwą potęgę Boga Świata Podziemnego...

Hypnosa owa wiadomość bardzo ucieszyła.
- Jestem bardzo rad z tej wiadomości. Taki stan nie może trwać już dłużej. To jest wielce niepożądane i trzeba to zmienić. Jest jeszcze coś ważnego, co chciałbyś na tą chwilę mi przekazać, zanim pójdę? Jeżeli nie, to będę kierować się do jakiegoś spokojnego miejsca, aby utkać sen dla Hildy.

-Nie, to wszystko. - odpowiedział Hades - Możesz odejśc.
Pogrążył się w swoich myślach, układając kolejne kroki swego planu, analizując wszystkie sytauacje i możliwości, jakie mogą napotkac jego sługi.

Rune wszedł do Giudecci, uklęknął na kolano i spuszczając wzrok powiedział - Wzywałeś mnie Panie?

Hades spojrzał na chłopaka, który stanął przed jego obliczem. Kolejna młoda, ambitna dusza wśród jego poddanych. Zastanawiał się przez chwilę, w jaki sposób młodzieniec może mu się przysłużyc. Poselstwo do Posejdona było już w drodze... W pewnej chwili naszła go pewna myśl.
-Owszem. - powiedział Hades - Wzywałem. Mam dla ciebie specjalne polecenie.
Wykonał krótki ruch ręką i na podłodze przed młodzieńcem pojawił się zwinięty pergamin.
-Oto twoje polecenia... Teraz idź i głoś chwałe swego pana.

Rune odwinął pergamin i po przeczytawszy zawartej w nim wiadomości powiedział - Będzie tak, jak sobie życzysz o Nasz Panie i Władco - Następnie zwinął pergamin i schyliszy głowę dodał - Niech imię Twe będzie wychwalane we wszystkich krańcach świata - po tych słowach wstał i wyszedł.

Hades siedział na swoim tronie, pogrążony w myślach. Można było pomyśleć, że śpi, jednak jego umysł był świadomy jak nigdy przedtem. Gdzieś w oddali wyczuł pojawienie się kosmosu dwójki swoich sług, których wysłał z poselstwem do swojego brata. Bardzo ciekawiło go, jaki wynik osiągnęli. Nie musiał nawet otworzyć ust, żeby wydobył się z nich głos, który przetoczył się po całym królestwie niczym grzmot.
-Do mnie, moi słudzy...

Radamantis do tej pory zajęty rozmową czy też flirtowaniem z Pandorą usłyszał dostojny i poteżny głos w głowie, doskonale mu znany od pewnego czasu. A więc jego Pan znalazł już czas aby wysłuchać wieści jakie przyniósł. Niezwłocznie udał sie więc do Giudecci.
-Jestem Panie-powiedział gdy znalazł sie na miejscu. Jednak Hades już wcześniej o tym wiedział gdyż ciało astralne Radamantisa dużo wcześniej znalazło sie w tym miejscu i czekało na wole Hadesa.

Hades spojrzał na swojego sługę. Jego twarz nie wyrażała żadnych emocji. Rozległ się cichy, acz stanowczy głos Boga.
-Melduj. Co odpowiedział wam mój brat.