Giudecca

-Brat Twój Panie prosi by przekazać że jest rad z Twoich decyzji jednak pośpiech jest jak narazie nie na miejscu. Posejdon w odpowiedniej chwili poinformuje Cie Panie o swojej gotowości-powiedział a potem pochylił głowe by czekać na dalsze rozkazy

Jubei spojrzał w stronę Giudecc'i. Wachał się jednak coś nakazywało mu do niej wejść. Nieśmiały Jubei stanął po środku świątyni. Podniósł głowe i zauważył siedzącego na tronie Hadesa.

-Wzywałeś mnie Panie - Powiedział nieśmiałym głosem Jubei.

Hades skinął głową po wysłuchaniu słów swojego sługi. Spodziewał się, że jego brat ubierze swój strach w słowa powściągliwości. Tak czy inaczej, zdołał przynajmniej zdobyć przychylność dla swoich planów. Ponownie wbił swój pusty wzrok w swojego sługę i mężczyznę, który pojawił się przed jego obliczem.
-Dobrze się spisaliście, ale mam dla was nowe zadanie. Radamantisie, uczynię ciebie przywódcą na okres jego trwania. Przemierz moje królestwo i zbierz jak największe siły. Udaj się z innymi z moich sług do bram Trzeciego Więzienia. Tam dowiecie się, jakie są wasze cele. To zadanie dotyczy również ciebie. - zwrócił się do drugiego ze swoich sług - Teraz idźcie.

-Będzie jak każesz Panie-po czym odwrócił sie do przybyłej zjawy i oniemiał. Myślał że brata którego widział dawno, dawno temu, kiedy jeszcze byli młodzi, nigdy więcej już nie zobaczy. Dlatego też starał sie jak najbardziej ukryć swoje zdziwienie i tylko skinął głową na Jubei by podążał za nim.

Jubei ukłonił się przed Hadesem.
-Dziękuje Panie - Popatrzył się na brata i już miał się na niego rzucić jednak nie chciał obrazić Hadesa. Wyszedł razem z Radamantis'em.

Hypnos pojawił się w Giudecce. Był zamyślony, lecz na jego twarzy widać było delikatny uśmiech. Miał do przekazania odpowiedź Hildy i pewną sprawę, która zaprzątała mu głowę. Stał tuż za tronem Hadesa. Zrobił parę kroków do przodu:
- Hadesie? - jego głos był cichy - Wracam do Ciebie z odpowiedzią od Hildy i z jeszcze jedną ważną informacją, która powinna Ciebie zainteresować.

Hades skinął głowąna znak, że słyszy. Milczał przez chwilę, wpatrując się w jakiś odległy, widoczny tylko dla niego punkt. Po chwili odezwał się.
-Raduje mnie twój powrót. Mam nadzieję, że przynosisz mi dobre nowiny. Mów więc.

- Nowiny są dobre i to bardzo - Hypnos mówił do Hadesa spokojnym głosem - Hilda przyjęła propozycję sojuszu. Dodała jednak, że o wszystkim zdecydują Twoje czyny Hadesie, gdyż chce być pewna, że nie stoi za tym jakiś podstęp. Odpowiedziałem jej, że nie musi się martwić. - Hypnos na chwilę przerwał - I jest jeszcze coś ale to może za chwilkę - Hypnos rozejrzał się po całej Giudcce, jakby czegoś szukając, ale po chwili spojrzał na Hadesa, czekając na jego reakcję.

-Hilda nie musi obawiać o swoje królestwo, sojusz z mym bratem jest wystarczającym środkiem realizacji moich planów. - powiedział Hades - Głównym zadaniem tej smiertelniczki jest nie ingerować.
Odwrócił się w stronę Hypnosa. Jego twarz, która niemal nigdy nie zdradzała emocji, przyjęła teraz wyraz zainteresowania.
-Mów dalej Hypnosie, nikt nam nie przeszkadza.

- Wędrując poprzez sny, natknąłem się na dość ważną sprawę. Otóż Atena, prawdopodobnie poszukuje pewnego zaginionego artefaktu, który zaginął dawno temu. - Hypnos na chwilę przerwał i zaczął mówić dalej - Hades wie, że podczas wielkiej wojny przed szesnastym wiekiem owy artefakt został odnaleziony przez Posejdona. Jednak pod koniec wojny owa cenna rzecz, którą był sierp, dzięki któremu udało się powalić wieki temu, pewną dobrze Ci znaną i paru innym bogom istotę był już w naszych rękach. Niestety przegraliśmy, lecz jeden ze spectranów umknął ze Sierpem Uranosa. Wygląda na to, że ten spectran uciekł gdzieś na teren Turcji, ponieważ tam sierp został prawdopodobnie użyty. - Hypnos zrobił pauzę, aby dać Hadesowi czas na jakieś pytania, choć sam miał jeszcze dość sporo do przekazania.

Hades wyglądał na poruszonego tą wiadomością. Nie sądził, że jeszcze kiedyś będzie mu dane usłyszeć o tym artefakcie.
-Ten przeklęty przedmiot powienien zostać dawno zniszczony. - powiedział - Ani ja, ani Atena, ani nawet mój butny brat nie posiadamy takiej mocy, zeby nad nim zapanować... Nie wiem co kieruje Sanktuarium, że wysyła swoich uczniów na jego poszukiwania, powinien zostać w ukryciu, tam gdzie jego miejsce...
Zamyslił się przez chwilę. Wyglądało na to, że nie jest w stanie zrobić nic, aby stanąć na drodzę sług Ateny w drodze po artefakt. Wszyscy jego podkomendni badali sprawę jaskini, która pojawiła się na terenie trzeciego więzienia.
-Jeśli sierp dostanie się w ręce którejkolwiek ze stron, oznacza to porażkę dla wszystkich... Trzeba to zatrzymać. Jakieś sugestie? - zapytał Hypnosa.

Radamantis jako że od pewnego czasu nie miał żadnego zajęcia a wykurował sie już solidnie po ostatnim zadaniu jakiego sie podjął postanowił udać sie przed oblicze Hadesa i dowiedzieć się czy może jest coś co by mógł zrobić. W drodze do Pałacu wyczuł jakieś cosmo. Nie było to cosmo Spektrana ani Zjawy jednak wydawało sie Radamantisowi że dobrze je zna. Jednak nie zatrzymywał sie i poszedł bezpośrednio do Hadesa. Jako że był jego sługą, cicho otworzył drzwi, ukłonił sie przed tronem po czym rozejrzał po Sali. Nie widząc żadnego z Petentów, podszedł jeszcze do Pandory, której podziękował za opieke oraz za to że uratowała mu poniekąd życie. Po chwili przyklękł przy tronie i przemówił
-Panie, przybyłem, by oznajmić że jestem już całkowicie zdrowy i sprawny. Gdyby znalazło sie jakieś zadanie dla mnie byłbym wdzięczny... Wyczułem jakiegoś posłańca zmierzającego do Pałacu... Myśle że poczekam na niego przed Salą i kiedy wydasz o Panie taką wole wprowadze go

Hades spojrzał na swojego sługę. Hypnos nie odpowiadał, więc i on pewnie zastanawiał się, jakie kroki podjąć w sprawie aktywności Sanktuarium. A co do tego ostatniego, poczół własnie nergię osoby pochodzącą z tamtych rejonów.
-Wprowadzić. - powiedział do Radamantisa.

Radamantis wymienił jeszcze spojrzenie z siostrą Hadesa, równie mu bliską, gdyż jakby na to nie patrzeć rozumieli sie podobnie jak brat i siostra, po czym swe kroki skierował ku drzwiom. Zastanawiało go skąd zna ten cosmo i już za chwile miał dowiedzieć sie że to jego stary przyjaciel. Otworzył i przemówił oficjalnie
-Witaj wysłanniku Sanktuarium. Pan Podziemi, Władca Zaświatów oczekiwał Twojej wizyty, wejdź i przedstaw mu swoją sprawe.(OOC: po czym ciszej dodał)Dobrze znów Cie widzieć całego i zdrowego. Jak załatwisz swoje sprawy znajdź chwile a powspominamy stare czasy-po czym zaprowadził rycerza przed oblicze Hadesa

Już miał przekroczyć próg drzwi gdy zobaczył znajomą mu postać.Jego widok sprawił Neo lekkie zadowolenie przez co udowodnij uśmiechając się.
-Witaj Radamantisie.Po co tak oficjalnie??.Ale rozumiem Cię.Nie ma czasu chodźmy do Hadesa razem.A i masz rację.Pogadamy sobie potem jak załatwie tą sprawę...
Następnie dał mu serdeczny uścisk dłoni na znak przyjaźni.Weszli razem do środka.Z każdym krokiem wyczuwał ogromne cosmosy.Chłopak wiedział że na pewno jeden z nich należy do Boga świata umarłych....

Są już w środku.Neo zobaczył w sali tronowej za wielką zasłoną samego Hadesa.Niedaleko obok siedzi także jakaś kobieta lecz chłopak jej nie poznał.Skierował swój wzrok na Boga a następnie padł na jedno kolano aby mu oddać cześć i pokłon.
-Hadesie...Władco Świata Umarłych!.Nazywam się Neo.Jak już pewnie wiesz jestem uczniem Sanktuarium.Zapewne dziwisz się moją obecnością tutaj.Jednak mam do Ciebie bardzo ważną proźbę i jestem za nią wykonać absolutnie wszystko.Otóż...zabiłem swą ukochaną dziewczynę!!.Tak..to z mojej ręki zginęła gdyż byłem zaślepiony zdobyciem złotej zbroi.Przyjął cel do której nieubłaganie dorzyłem.Nie zwracałem uwagi na wszystko.Skutkiem tego oczywiśćie jest śmierć Kasandry...proszę...spraw o Wielki Hadesie żeby ponownie wróciła do świata żywych..nie zasłurzyła na taki los..ja zasłurzyłem..jeżeli to spełnisz jestem w stanie zrobić dla ciebie wszystko....
Następnie opuścił głowę na dół i czekał w strasznych nerwach na odpowiedź Hadesa...w głębi duszy ma nadzieje że go przekona...

Hades spojrzał pustym wzrokiem na przybysza z Sanktuarium. Szczerze mówiąc, jego historia bardzo rozbawiła pana świata zmarłych. Śmiertelnicy byli tacy butni, tacy zaślepieni swoimi celami, że nie potrafili dostrzegać oczywistych pułapek i oszustw.
-Jako pan tej krainy ustaliłem zasady w niej panujące. - powiedział spokojnie - Żadna dusza nie może opuścić po śmierci tego miejsca. Jakim byłbym władcą, gdybym stał ponad prawem, które sam stanowie.
W jego głowie pojawiały się kolejne części wielkiej układanki, której tworzenie rozpoczął dawno temu. Oto była szansa, aby w jego ręce znalazła się kolejna karta atutowa.
-Jednak w ramach tej wyjątkowej sytuacji, przez wzgląd na twoją przyjaźń z moimi sługami, oraz temu, że w chwili obecnej znajdujemy się w stanie delikatnej neutralnosci, przychylę się do twojej prośby. Musisz jednak wiedzieć dwie rzeczy: Po pierwsze, popełniłeś niewybaczalną zbrodnię i już szykują dla ciebie miejsce w czeluściach Tartaru. Po drugie, będę trzymał cię za słowo. Nadejdzie dzień, że odwdzięczysz mi się i jak to pięnie ująłeś "zrobisz dla mnie wszystko".
Nie czekał na odpowiedź Neo. Pstryknął palcami, a obok chłopaka pojawiła się dziewczyna, którą tak bezmyślnie pozbawił życia.
-Życie to wielki dar. - powiedział - Nie zmarnuj go poraz drugi. Możecie odejść.

To co usłyszał Radamantis przeszło jego najśmielsze oczekiwania. Nie sądził że jego przyjaciel może zrobić coś takiego dla zbroi. Pomyślał wtedy jeszcze raz o Mirze...
-Panie jeśli nie masz dla mnie w tej chwili żadnych zadań, czy pozwolisz abym towarzyszył tym dwojga w drodze powrotnej?-klękając przed Hadesem zapytał Radamantis. Musiał koniecznie dowiedzieć sie o co w tym może chodzić. Jednak widział i w tym plusy, gdyż Neo mógł kiedyś bardzo przyczynić się do tego co zamyślał Hades a może i nawet zostać Spektranem i walczyć u jego boku. Z opuszczoną głową czekał na decyzje Boga

-Hadesie...wiem że popełniłem niewybaczalny błąd.Przygotowałem się na karę która mnie czeka po śmierci.Jednakże dziękuje Ci za twoją przychylność i łaskę.Mam uciebie dług wdzięczności...który na pewno wypełnię..żegnaj.
Neo ukłonił się mu.A nastęnie poczuł jak ogarnia go niesamowite ciepło.Otóż Kasandra się na niego rzuciła.Neo nic jej nie powiedział.Wie iż w tej sytuacji nie potrzeba słów.Ona wie iż chłopak też coś do niej czuje.Następnie złapał ją za ręke i czekał na odpowiedź Hadesa w sprawie jego przyjaciela...

Zniecierpliwiony Hades tylko skinął głową na znak, że oboje mogą odejść.

Radamantis udał się więc razem z Neo. Miał wiele pytań ale wolał poczekać aż przyjaciel sam zacznie rozmowe. Wkońcu musiał sie najpierw nacieszyć ukochaną. Zjawa myślami była teraz też przy Mirze...

Hades siedział na swoim tronie, z głową wspartą na ręce. Patrzył w jakiś odległy, widoczny tylko dla niego punkt. W jego głowie kłębiło się milion myśli.
-Wszyscy zaczynają wykonywac swoje ruchy... Zacznie się obława, z pewnością zaczną od Sanktuarium. Ono stanowi najmniejsze zagrożenie, samo się zniszczy... Kto inny jest większym zagrożeniem, jak jedna osoba może pragnąć takiej mocy... W końcu sprzeciwi się swojemu panu. Jeśli mam żądzić światem, to muszę zachować go przy istnieniu, zaprowadzić równowagę... przynajmniej na razie.
Uniósł głowę, a jego głos przetoczył się po połaciach Królestwa Umarłych.
-Do mnie moi słudzy. Wasz pan wzywa.
-Gdzie jesteś Hypnosie, kiedy ciebie potrzeba... - dodał jeszcze w myślach.

Jak zawsze pierwszy wezwanie usłyszał Radamantis, przyszły Rycerz z pod znaku Wiverny. Przerwał dotychczasowe zajęcia i od razu przeteleportował sie do sali tronowej. Kiedy już sie tam pojawił, skinął głową w strone Pandory na przywitanie po czym opuścił głowe czekając na polecienia władcy.

Obudził się przed Surowym budynkiem z białego marmuru.. Krajobraz miał podobny charakter.. Lecz najważniejsze w tym wszystkim było to że Daimon wiedział KTO Go przebudził.. To był Jego Głos..

Wstał, po czym omiótł wszystko swoimi nieistniejącymi oczyma.. Głos który go przebudził.. sprowadzil go tutaj..

- Lordzie Hadesie.. Abbadon, Burzyciel Światów, w tej Wojnie postanowił stać po Twej Stronie..

Jubei usłyszał wezwanie. Rycerz pretendujący do zbroi Garudy pobiegł ile sił w nogach na spotkanie z Hadesem.

-Panie miło mi cię znowu widzieć.

Yasha pod długiej nieobecności pojawił się przed Giudeccą
- Eh.. No to wracamy na stare śmieci - rzekł z uśmiechem na twarzy. Gdy przeszedł przez biały budynek, dotarł do miejsca spotkania, wszyscy Jego bracia broni byli już tam
- Witam Cię Hadesie, jak i Was towarzysze długo mnie nie było - Powiedział zarówno w stronę Hadesa jak i reszty przybyłych - Jakie to zadanie czeka Nas tym razem? - rzucił w stronę Hadesa, powoli przyklękając, chcąc oddać mu cześć.