Arena

Przyszedł na arene.JEdnak nie chciało mu się wchodzić frontem.W związku z tym okrążył cały budynek o 180 stopni ,a następnie wszedł sobie tyłem.Gdy już sie dostał wszedł od razu na trybunę i usiadł w ulubionym miejscu.

Legumir wszedł na arenę. Pomyślał, że wypadało by trochę potrenować, miał nadzieję spotkać kogoś ze znajomych. Szedł myśląc nad dalszym bytem w Sanktuarium. Miał zamiar zbudować swój dom i powrócić do własnego domu, do rodziców pokazać im że stał się Rycerzem, o czym zawsze marzył.
Zauważył Złotych Rycerzy, paru innych i Wielkiego Mistrza. Jeszcze nigdy nie udało mu się go zobaczyć, więc to była dobra okazja. Podszedł do nich i skinął lekko głową do Złotych Rycerzy i Wielkiego Mistrza.

- Witam, Wielki Mistrzu. Jestem Legumir, Brązowy Rycerz Feniksa. Co tu się dzieje? Mogę pomóc.

Niejeden by się załamał, Kyoko jednak nie był byle kim. Jego cierpliwość mogła się równać chyba tylko boskiej. Spokój jaki zachowywał w takich sytuacjach był wręcz nieludzki.
Uniósł dłoń do skroni i przetarł oczy niczym w oznace zmęczenia.
Zrozumiał, iż przemówienie do nich wszystkich na niewiele się zda i musi przemawiać do każdego z nich z osobna i z dokładnością co do każdego szczegółu.
Spojrzał na stojącego na placu mężczyznę, który zgromadził tu młodych uczniów w jego imieniu. Ten odwzajemnił spojrzenie, a w nim kryło się współczucie, podziw oraz szacunek.
Wielki Mistrz spojrzał w stronę Legumira.
- Wiem kim jesteś za pewne lepiej niż ty to wiesz rycerzu Feniksa. To co tu się dzieje zostało ogłoszone w całym Sanktuarium więc także powinieneś o tym wiedzieć. Nie będziesz jednak brał w tym udziału, gdyż jesteś rycerzem.
Jego spojrzenie przeniosło się na rycerza Raka.
- Oczekujesz czegoś, choć nie powinieneś oczekiwać wiele. Nie Sanktuarium nie zamierza zaatakować nagle Posejdona więc zachowaj spokój i opanuj swoje emocje. Jesteś przecież złotym rycerzem i to nie od dziś.
Jego wzrok przeniósł się na rycerza Strzelca.
- Powód dla którego kazałem wam tu przybyć jest bliski temu co powiedział ci wcześniej rycerz Raka, Ahenie, rycerzu Strzelca.
Obrócił się poczym do ostatniego ze złotych rycerzy.
- Nie sądziłem jednak iż zamiast nowego ucznia którego chciałem byś tu przyprowadzić wezwiesz tu swoją uczennicę, rycerzu Bliźniąt. Nie posiada ona jeszcze zbroi lecz nie weźmie udziału w części turnieju ze względu na swoje wysokie zdolności.
Jego wzrok powędrował w stronę Mila.
- Chłopcze, choć przedstawiono ci cel turnieju, jaki tu się odbędzie myślałeś iż jesteście w stanie równać się złotym rycerzom? Przed wami wiele lat jeszcze do osiągnięcia ich poziomu, a i tylko niektórym się to uda.
Przemówił następnie do zebranych.
- Część was zmierzy się w walce, część pozostanie obserwatorami. Liczę na to iż pokażecie wszystko na co was stać i rozwiniecie dalej wasze zdolności. Ten turniej jest po to, byście doznali doświadczenia w walce i byście wybrali dla siebie odpowiednią drogę.
Po tych słowach jego wzrok powędrował na chłopca stojącego za nim. Zwrócił się do Shaki.
- Nie zawsze to czego chcemy jest dobre dla nas, więc nim wstąpisz na niewłaściwą dla ciebie drogę powinieneś sprawdzić czy dobrym jest pójście w tym kierunku. Mistrz twój pomoże ci w rozwoju i będzie nim tylko taka osoba, dzięki której osiągniesz jego najwyższy poziom.
Zwrócił się do młodych uczniów, nie posiadających własnej zbroi.
- Ci którzy pragną wziąć udział w turnieju niech wystąpią.

-Rozumiem Wielki Mistrzu...
Tylko te słowa wypowiedział a następnie zaczął czekać na reakcję innych.Turniej to bardzo ciekawy pomysł.Pozwoli on ocenić jak dobrzy są nasi uczniowie oraz coś zaczęło się dziać w Sanktuarium.
Po chwili powoli jego wzrok powędrował na młodego wojownika o długich blond włosach...

Popatrzył jeszcze przez chwilę na Wielkiego Mistrza.Doskonale wie co teraz odpowiedzieć.
-Wielki Mistrzu wiem czego pragnę i z całą pewnością osiągne to przy boku Neo(w tym momencie spojrzał na niego).
To nie jest chwilowy kaprys czy niewiedza.A poza tym życie ludzike jest oparte na nieustannym podejmowaniu decyzji i braniu za nich odpowiedzialności.Ja już tą decyzję podjołem...
Następnie Shaka usłuchał słów WM i wyszedł mu naprzeciw aby wziąść udział w turnieju...

-Chyba i mnie to dotyczy-Pomyslał.Podrapał się po głowie i spojżał w niebo.Westchną sobie ,gdyż dawno nie ćwiczył ,a co więkrza nie walczył.Wstał zatem z siedzaenia i otrzepał tyłek i zszedł z trybuny.Wystąpił przed mistrza przekucając na jedną nogę rzeczac:
-Chciałbym uczesteniczyć w turnieju wielki mistrzu o ile otrzymam od ciebie twe przyzwolenie.
Spojżał na jego twarz która oryta była złotym hełmem czekajac cierpliwie na jego słowa ,lub reakcje.

Z pokora wysłuchał słów wielkiego mistrza, wiedział ze popełnił błąd. Gdy o wystąpienie poproszono tych którzy maja ochotę wałczyć w turnieju. Milo bez wahania wystąpił na środek, wiedział ze musi to zrobić jeśli nadal chce myśleć o swojej wymarzonej zbroi.
- Ja z chęcią wezmę udział w turnieju

Wszedł spokojnie na arenę.Czuł tutaj dość duże skupisko kosmosu.Przysiadł na ławce."Hmmm turniej, może być ciekawie..." zastanwił się.
Wstał z ławki i rzekł
- Też mogę się z wami pobawić - uśmiechnął się dziko w stronę Rycerza Raka...

- No cóż... no to ja sobie popatrzę.

Legumir ruszył w stronę ławek. Czuł gniew na Wielkiego Mistrza. "Nikt nie wie o mnie więcej niż ja sam. Niech się wali..."
Usiadł na widowni.

Na arenie zrobił się lekki zamęt, chaos, którego być nie powinno. Rycerze zachowywali się nie asertywnie mimo że Wielki Mistrz wyjaśnił wszystko, a przynajmniej tak to wyglądało dla Ahena.
Rycerz Strzelca jak zwykle przyjął całość z pokorą, kiwnął jedynie głową na znak tego iż zrozumiał to co miał mu do powiedzenia ten który czuwa nad rycerzami Ateny.
Nie ruszył się z miejsca, pozostał tam gdzie stał nim zjawił się mistrz. Kilka myśli dotyczących turnieju przemknęło przez jego głowę,

Chłopak biegł całą drogę. Złapała go niesamowita zadyszka. Wbiegł na arene.

-Mam nadzieję , że się nie spóźniłem.

Zatrzymał się na chwilę żeby złapać oddech. Zauważył Wielkiego Mistrza.

-Witaj Wielki Mistrzu. Czy mogę wziąść udział w Turnieju. Każde nowe doświadczenie będzie dla mnie bardzo przydatne. - Zapytał z zaciekawieniem.

Zdawał sobie sprawę, że niektórzy nawet posiadający już zbroję mogą być daleko w tyle psychicznie za tymi co dopiero zaczynają nauki. Dla tych żaden turniej nie był potrzebny acz inne zadanie. Jedynie zagadką pozostawało to, czy wypełniwszy je wróciliby bardziej dojrzali i zrozumieli jego sens, czy pozostali nadal tacy sami.
Za jego czasów, Wielki Mistrz był osobą w całej świątyni poważaną. Dla uczniów i rycerzy był wzorcem do naśladowania, którego słowa zawsze były pilnie wysłuchane. Dawały im sporo do przemyślenia. Wrócił wspomnieniami do swego Wielkiego Mistrza, tego któremu służył.
To co działo się w tej chwili to nic innego jak upadek tych którzy należeli do Świątyni Ateny.
Tylko dwie drogi zostały do wyboru. Póki co postara się jeszcze stąpać tą, którą obrał.
Jest jednak jeszcze druga droga, która może kosztować wielu życie, ale przyniosłaby od razu widoczne efekty.
Legumir dostrzegł na sobie wzrok Wielkiego Mistrza. Przez moment zdawał się patrzeć na niego z taką władzą i siłą, iż ogarnęła go duszność pod wpływem tej mocy. Trwało to jednak tylko chwilę, a mówiło wystarczająco dużo o tym, iż Kyoko był i pozostaje nadal Złotym Rycerzem o wielkiej sile oraz wiedzy.
- Ten turniej jest dla osób właśnie takich jak wy.
Rzekł Kyoko spoglądając na Milo i następnie przenosząc wzrok na zdyszanego chłopaka. Wskazał następnie Invisowi miejsce pośród tych którzy wystąpili naprzód.
- Masz dobre nastawienie chłopcze. Daleko cię ono zaprowadzi gdy będziesz się go trzymał.
Rzekł do niego jeszcze.
Jego wzrok przeniósł się na rycerza Strzelca. Widać był świadom tego co przeszło przez jego myśli i zgadzał się z nimi.
Zaczerpnąwszy tę odrobinę zrozumienia skierował swój wzrok w stronę rycerza Andromedy.
- To jest dla ciebie zabawa. Nie dość doświadczyłeś na swej drodze by wiedzieć iż rycerzem nie jesteś po to, by się popisywać? - jego głos był zimny - Nie zdajesz sobie sprawy z wagi tego turnieju. Choć dowiedziałeś się o jego roli chcesz stanąć do walki z tymi którzy nie mają w ogóle zbroi i nie odkryli w sobie kosmosu. Nie wstyd ci Rycerzu Andromedy?! Dla ciebie znajdzie się inna rozrywka! Obyś z niej wyniósł coś więcej niż dziką zabawę!
Ton jego głosu świadczył o tym iż nic radosnego nie czeka na Sharaku oraz, iż od jego zadania nie będzie odwołania.
- Seuru, mimo iż nie posiadasz zbroi nie dla ciebie jest organizowany ten turniej. Musisz sobie sam dobrze zdawać sprawę z wielkości twego doświadczenia względem innych.
Wzrok Kyoko spoczął na młodzieńcu. Wielki Mistrz wiedział wiele, o wiele więcej niż większość z nich by chciała by o nich wiedziano.
Słowa które wypowiedział mówiły jasno o tym, że Seuri nie powinien brać w tym turnieju udziału.
- Shako, nie to co inni mówią a to czego ty sam doświadczysz jest największą prawdą. Jeśli podejmujesz decyzje na bazie słów innych to możesz być pewien że spora ich ilość będzie sprzeczna z twym własnym wyborem. Kiedyś to zrozumiesz, a ja zamierzam ci przydzielić takiego mistrza, który najlepiej ci będzie przewodził, a nie takiego jakiego imię od kogoś zasłyszałeś.
Następnie Kyoko zwrócił się do zebranych.
- Jeśli nie ma więcej chętnych należy przystąpić do turnieju! Zróbcie miejsce na placu, a wy - tu zwrócił się do biorących udział w walkach. - stańcie po mojej lewicy. Wyznaczę wam waszych przeciwników podług waszych możliwości.

Wysłuchaj dokładnie wszystko to co miał mu do powiedzenia Wielki Mistrz.Prawdę mówiąc jego wypowiedź sprawiła że zasiał u niego ziarenko nie pewności co dalej.
-Rozumiem Wielki Mistrzu.Wybacz mi moje niedoświadczenie i niewiedzę.Ty z całą pewnością wiesz dokładniej co jest lepsze dla twych uczniów i rycerzy...
Następnie stanął odważnie po Jego lewicy...ten turenij to jego szansa żeby zaistnieć i zdobyć jakis prestiż wsród innych uczniów i rycerzy...

OCC:
by nie było więcej niedomówień
biorący na tę chwilę w turnieju to:
Shaka
Invis
Milo
Mira

OCC;Kurczę troszkę mało uczestników tego turnieju jest;(

Dokładnie wsłuchwiał się w każde zdanie jakie wypowiadał Wielki Mistrz.Jednak pomimo tego myślalmi jest daleko gdzieś.Wykorzustując swoja specjalna umiejętność(wykrycie 3) dokładnie śledzi każdy krok dobrze znajomego cosmo.Gdyby nie ten turniej całą pewnością poszedłby osobiście by to sprawdzić...
Jednocześnie czekał na dalsze polecenia Wielkiego Mistrza..

Poszedł za Wilekim Mistrzem nie wiedział dlaczego przerwano jego test na zbroję to go zdenerwowało ale wiedział że będzie go przechodził.
Usiadł na trybunach i przyglądał się całej sytucji

- Czyli zabawa będzie tylko dla uczniaków ? Rycerzom nie dasz się już pobawić ? - Westchnął Sharaku.Usiadł na trybunach koło Neo.Szturchnął go lekko i podał rękę
- Elo.Co jest ? Widze że coś cię martwi...

OCC:
Neo, co ja na to poradzę? XD

poza tym Sharaku jakby to powiedzieć ma chyba przesrane ^^
WM go opieprzył a on w taki znów radosny sposób mu odpowiada widać zupełnie nie rozumiejąc..
XD ale nie dopuszczam zmiany tego posta wyżej - soz za późno, konsekwencje będą w grze :]

Usiadł ponownie na trybunach.
-A jednak się myliłem-Pomyślał.
-Dobrze zatem zobaczmy co umieją moze się czegoś od nowych nauczę..... .Aaaaach...... -przeciagną się po czym rozsiadł siewygodnie na siedzeniu.

OOC:Nie mogłaś odmówić uczniom tylko sobi trud zadawać w usuwanie postów ?Bodzian , no to żeś pojechał po całości xD

Wysłuchał słów wielkiego mistrza z zaciekawieniem. Następnie stanął w tym miejscu , które on mu wyznaczył.

-Dziękuję Mistrzu za pochwałę i pozwolenie na udział. Dzięki temu sprawdzę czy moje treningi nie poszły na marne.

Popatrzył na tych z którymi miał się zmierzyć. Znał tylko jednego z nich , a był nim Shaka. Następnie stanął po lewicy Wielkiego Mistrza.

Zachowanie rycerza w zbroi Andromedy lekko mówiąc nie podobało jej się.Nie omieszkała zostawić tego bez komentarza
- Chyba pomyliłeś miejsca.Nie znajdziesz tu zabawy jakiej oczekujesz.Ale przejdź się na miasto.W tej różowiutkiej zbroi napewno poderwiesz nie jednego mężczyzne.Wielki Mistrz nie dopuścił cię do turnieju ponieważ nie chce by kolejne pokolenie rycerzy zadawało się z tranwestytami.
Nie przebierała w słowach wypowiadając się do brązowego rycerza.
Następnie zajęła miejsce po lewej stronie Wielkiego Mistrza.

Dokładnie wysłuchał słów wielkiego mistrza. Był trochę zdenerwowany myślą o turnieju, ponieważ jeszcze nigdy nie brał udziału w pojedynku tej klasy. Mimo tego ustawił się po lewicy WM. Czekając na rozwój sytuacji rozejrzał się po jego przeciwnikach, po chwili wiedział ze nie będzie łatwo.

Zmierzył wzrokiem Mire.
- Powiedział bym ci coś, ale nie będę zniżał się do twojego poziomu...Żałosna baba... - skomentował słowa "wojowniczki" - A ta jak to powiedziałaś, "różowiutka zbroja" rozpierdoliła by ci czaszkę w dwie sekundy...
"Same dzieci w tym sanktuarium..." pomyślał

Naomi wraz z Dante dotarli na Arenę. Dziewczyna będąc co raz bliżej miejsca. Stanęła i powiedziała:
- Zapewne wiedzą, że tu jestem, ale nie chcę zwracać zbytnio na siebie uwagę i przeszkadzać wchodząc bezpośrednio głównym wejściem. Czy jest jakieś boczne lub tylne wejście?
Spojrzała na kolegę, czekając na odpowiedź.