Arena

Zwana także niekiedy koloseum. Jest ona na terenie miejsc walk i treningów, ale została wyróżniona ze względu na swe znaczenie. Jest ona sercem tamtego miejsca i tu odbywają się najczęściej walki między młodymi rycerzami, uczniami oraz niekiedy walki o zbroję. Na jej obrzeżach można niekiedy dostrzec też młodych uczniów trenujących pod okiem swych mistrzów.

Wielki kolos doprowadził ślepca aż w to miejsce.Droga zajęła im sporo czasu lecz z całą pewnością było warto.Szkoda tylko że Hikaru nie mógł tego ujrzeć.Piękna budowla wykonana w starogreckim stylu architektonicznym rozciągała się niemalże bez końca.
Oboje mieli akurat szczęście...czemu??.Otóż była pusta.
Więc nikt by nie ujrzał żałosnej porażki jednego z dwóch wojowników.
-A więc pokaż na co Cię stać...-rzekł jednocześnie zdejmując koszulkę.
Wielkie masywne mięśnie w jednej chwili się napięły.Mężczyzna z całą pewnością przerastał tężyzną fizyczną młodzieńca.To z góry chyba przegrana walka...

Zaczął się rozciągać bez słowa. Wiedział jak jego przeciwnik może atakować, tzn siłowo. Jedynym wyjściem będzie zaskoczenie go szybkością. Dodatkowo prawdopodobnie nie doceniał młodego chłopca. Podszedł do trybun i wziął ukryty wcześniej przez niego kij.. Ćwiczył nim już kilka lat i nadal się nie złamał. Był to klasyczny, Azjatycki, giętki i długi kij, którym można było na różne sposoby walczyć np używać jako podpórki do skoków. Orcus mu go specjalnie sprowadził z Chin za co chłopak był mu wdzięczny. Hikaru nie był wysoki, ale już od dziecka był zmuszany walczyć z dorosłymi w sparingach na miecze co miało go nauczyć znalezienie słabych punktów przeciwnika i wykorzystanie ich przeciw niemu. Znał dobrze podstawowe punkty, w które mógłby uderzyć jednak bez oczu było to wystarczająco trudne. Jednak wykorzysta wszystkie swoje siły by pokazać mu co ślepieć potrafi.
- Wybacz ale nie dosłyszałem Twojego imienia. Ja jestem Hikaru. Skoro mamy walczyć to powinienem wiedzieć z kim walczę. Podszedł bliżej przeciwnika i skończył rozgrzewkę.

-Teonas...można powiedzieć że zarządca tego miejsca.Szkolę przyszłych rycerzy Sanktuarium.Powiedziano mi że ponoć masz potencjał...chce to sprawdzić...-rzekł wszystko jednym tchem jednocześnie odchodząc na bok.
Mężczyzna także zrobił krótką rozgrzewkę.Z całą pewnością do walki wykorzysta siłę swojego ciała oraz potencjalną wartość mocy ciosu.Porozciągał się tak jeszcze chwilkę.Dobrze rozgrzał nadgarstki oraz kolana.Można powiedzieć że z każdym kolejnym ruchem jego mięśni stawały się one co raz większe oraz wyrazistsze.
-Nie przeszkadza mi to że wziąłeś sobie ten patyk...dalej walczmy!!-rzekł wyciągając przed siebie dłoń.
Pierwszy ruch należał do młodego Hikaru...


OCC:Teonas:

450HP/420MP
S:20
B:26
Z:12
K:9
Umiejętności:Ukrycie(1),Wykrycie(1)

Ustawił się twarzą do przeciwnika i przyjął pozycję do ataku tzn cały
ciężar ciała postawił na lewej nodze, którą wysunął do tyłu. Prawą nogę
wysunął lekko do przodu a kij uniósł lewą ręką i spuścił do prawej
drugi koniec co dawało ewentualną obronę przed atakiem ale także
możliwość wyskoczenia wbijając kij w ziemię i zaatakowanie od góry np w
głowę. Byli sami więc także było bardzo cicho. Było słychać każdy odgłos wydawany przez Teonasa co ułatwiało sprawę w walce, pewnie przegra ale nie miał zamiaru poddawać się bez walki. Tego nauczył się podczas treningów z nauczycielem. Także to było mu wpajane jeszcze przez ojca gdy Hikaru był jeszcze dzieckiem.
Ruszył w szybkim tempie na przeciwnika nie wymieniając już ani słowa z nim. Prawą ręką wysunął lekko na dół by zahaczyć o ziemię kijem i móc się wybić na tyle wysoko by zaatakować zarządcę z "lotu". napiął wszystkie mięśnie i wzbił się dzięki kijowi w powietrze i zaatakował kopnięciem prosto w klatę przeciwnika.

OCC szybki atak 12 obr.

-Zbyt przewidywanie!-krzyknął w jego stronę mężczyzna robiąc tym samym efektowny unik w bok.
Odskoczył jeszcze na kilka kroków do tyłu.Następnie troszkę znudzonym głosem rzekł w jego stronę.
-Zbyt wolno...musisz się lepiej postarać!-krzyknął ponownie Teonas.
Następnie wyciągnął przed siebie dłoń.A raczej palec wskazujący...w nim po krótszej chwili pojawiła się mała cząstka energii cosmo.Kuleczka-bo tak najtrafniej można było to nazwać wierciła się strasznie.Mężczyzna przez moment miał zamknięty wzrok i pozostawał w kompletnej ciszy.Następnie w błyskawicznym tempie wystrzelił zgromadzoną energię w tej właśnie małej kuli cosmosu.
W zawrotnym tempie energia dosięgła młodzieńca trafiając go prosto w prawe ramię.

OCC:1) atak energią cosmo: 9*3=27obr 80 mp
OCC:2)zrobiłem unik ponieważ mam większą zręczność 12:2*100%:D
OCC:3)
450HP/340MP
S:20
B:26
Z:12
K:9
Umiejętności:Ukrycie(1),Wykrycie(1)

Upadł po ciosie na kolano i poczuł ból ramienia i swąd spalonego ciała. Czuł ból ręki więc wstał i przyjął teraz bardziej prostą pozycję ustawiając kij jak włócznię z prawicą z tyłu. Próbował uspokoić oddech i gdy już tego dokonał wsłuchał się w oddech przeciwnika. Znów ruszył na Teonasa jednak będąc tuż przy nim rzucił się na ziemie robiąc kilka przewrotów i waląc w jego nerki swoją bronią.
- Nie jestem zbyt dobrym wojownikiem bo gdy Ty się uczyłeś od małego to ja uczyłem się zapanować nad swoimi zmysłami by móc chodzić w miarę normalnie, jak zwykły człowiek. Jednak teraz gdy opanowałem podstawy każdy trening jaki przeżyje, włożę w niego całą swoją siłę i szybkość a także to czego się nauczyłem o życiu i co mnie ukształtowało. Myślisz, że jestem słabym kaleką! Ja to wiem. Myślisz, że nie widzę tego Twojego wrednego uśmiechu ? Widzę doskonale swoją wyobraźnią. Jestem świadom Twoich myśli o mnie! Wykrzyknął kończąc swój atak. Włożył w tą wypowiedź trochę emocji by pokazać jaki naprawdę jest.



OCC 12 dmg-szybki atak.

-Mniej gadania więcej walki!-krzyknął mężczyzna nie specjalnie przejmując się potężnym uderzeniem w okolice nerek.
Zrobił kilka kroków do przodu po tym ciosie.Jednak nie zrobił jakichkolwiek zbędnych odruchów w stronę bolącego mięśnia.Przyjął to jak prawdziwy mężczyzna.I już chwilę później z wzburzoną wściekłością ruszył na biednego młodzieńca.Z całej siły napiął mięśnie prawej ręki i...uderzenie padło prosto w twarz z zamkniętej pięści.Temu atakowi towarzyszyła ogromna prędkość a także precyzja w ciosie.
-Skup się na zadawaniu ciosów...rozmowa zostanie na później...-rzekł ponownie przyjmując pozycję obronną.

OCC:1) Średni atak siłowy: 3*20=60obr
OCC:2)438HP/340MP
S:20
B:26
Z:12
K:9
Umiejętności:Ukrycie(1),Wykrycie(1)

Cios spowodował odrzucenie biednego chłopaka na kilka dobrych metrów a przy tym w powietrzu jeszcze przekręcił się w taki sposób, że zarył twarzą w ziemię. Przy upadku wypuścił kij z ręki, ale gdy wstał chwycił go zdrową ręką i podparł się na nim. Wypluł krew zmieszaną z piaskiem i ruszył znów na przeciwnika. Wyskoczył w powietrze robiąc kilka obrotów i waląc kilkoma kopnięciami w tors przeciwnika w okolicy mostka. Przy ostatnim ciosie ugiął nogi w kolanach i odbił się z całej siły od przeciwnika i robiąc jedno salto w powietrzu wylądował na ziemi dysząc ciężko. Trudno łapał oddech, wiedział, że jest słaby, przez te lata treningu zmysłów nie miał czasu na trening ciała i teraz wychodzą efekty. Nie miał najmniejszego zamiaru się poddać mimo, że jego przegrana była oczywistością. Chciał jednak znaleźć słabe punkty przeciwnika.

OCC 12 dmg.

Tym razem znów wielki Teonas przewidział mizerny atak kijem młodzieńca.Pomimo dość dużych rozmiarów odskoczył na bok wykonując w powietrzu jedno salto.Gdy tylko wylądował na ziemi Hikaru mógł odczuć lekkie wstrząsy.
-Dobrze...widać że powoli oswajasz się z tym wszystkim.Jednak wciąż potrzebujesz wielu treningów jeszcze...-doszedł do wniosku mistrz areny.
Zrobił następnie kilka kroków do przodu znów napinając swoje muskuły.
-Uczniowie Świątyni muszą wykazywać się walką do samego końca.Wytrwałość i wiara w zwycięstwo...to ich jedyne atuty podczas walki z lepszym przeciwnikiem.Nie ma czegoś takiego jak słabość...każdy ma szanse na zwycięstwo!.Trzeba w nie tylko uwierzyć!-krzyknął z całej siły ponownie szarżując na Hikaru.
Tym razem atak padł z lewej nogi Teonasa...w prost w udo młodzieńca...

OCC:1)Znów zrobiłem unik:)
OCC:2)średni atak siłowy: 60obr
OCC:3)
438HP/340MP
S:20
B:26
Z:12
K:9
Umiejętności:Ukrycie(1),Wykrycie(1)

Po ciosie Taonasa Hikaru padł na kolana. Miał szczęście, że kość ma całą bo atak był dość mocny. Wstał skupiając się na Mistrzu Areny, czuł jego oddech, słyszał bicie serca. Chłopak czuł jak opuszczają go siły.
- Teraz Ty za dużo gadasz. Rzekł chłopak i całą swoją siłę i szybkość włożył w ten ostatni prawdopodobnie atak. Ruszył o wiele szybciej mimo bólu po ciosach i zmęczeniu na oponenta. Skoczył tak by minąć go z prawej strony i uderzył kijem w kark, to jednak nie był koniec. Zrobił to tak szybko, że zdążył zadać kilka kolejnych ciosów w plecy Taonasa. Były to tak silne ciosy, że pod wpływem uderzeń broń chłopaka rozpadła się. Po tym uklęknął i uderzył bardzo mocno pod kolanami. Wstał i skoczył w taki sposób by nogami chwycić głowę mężczyzny i rzucić nim w dalszą stronę areny. Niestety nie zdążył się obrócić i runął na ziemię. Ból, którego nie odczuwał przez cały atak powrócił ze zdwojoną siłą. To był już koniec. Nie wiedział czy ruszy się jeszcze by chociaż Przyjąć ostatni atak jako wojownik stojąc a nie leżąc jak trup.


OCC miał być to atak krytyczny ale nie wiem czy wyszło ^^

Szczerze powiedziawszy mężczyzna nie spodziewał się aż tak dobrej kombinacji ciosów.Zwłaszcza uderzenie w kark najbardziej go zabolało.Całe szczęście że był przyzwyczajony do tak ekstremalnych treningów.Gdy tylko podniósł się z ziemi otrzepał swoje białe spodnie z kurzu oraz piachu.Uśmiech na jego twarzy gościł od dobrych paru sekund.
-Masz iskrę dzieciaku...masz iskrę...-rzekł jednocześnie lekko się kłaniając.
Walka skończona.Twój sprawdzian inicjacji przeszedł pomyślnie-rzekł oddalając się na moment.
Mężczyzna założył swoje ubranie które wcześnie rzucił na trybuny.Lekko jeszcze zgiął szyję i pomasował bolące miejsce.
"A więc wreszcie mamy godnego ucznia..."-rzekł najwyraźniej ucieszony mistrz areny.

OCC;Ocena walki:)
Pomimo przegranej ładnie opisywałeś swoje ruchy.Jak na 1lvl kontra 20 to szło Ci całkiem nieźle. 2 lvl na zachętę oraz dalsze praktyki:D

Leżał na ziemi na wznak i mimo pocieszających słów Taonasa nie wstawał. Nadal odczuwał spory ból w całym swoim ciele. Leżąc tak dłuższą chwilę zbierał myśli a potem powiedział.
-Dzięki za .. walkę. Kiedyś będę silniejszy i pokażę Ci swoją prawdziwą ukrytą Chi. Usiadł i wstał powoli, kuśtykając podszedł do Mistrza Areny. Będę musiał poprosić o nowy kij bo ten się lekko zużył. Jeśli to już wszystko to wrócę do domu.

-Nie mogę się doczekać tego momentu-rzekł już z szyderczym uśmieszkiem na twarzy.
Prędko założył swoje ubranie a także specjalne usztywniające naramienniki.Przerzucił odstającą kitkę do tyłu i wytarł pot z czoła.
-Na dzisiaj to wszystko.Oczekuję Ciebie jutro w tym samym miejscu.
To dopiero początek twojego treningu heh..-zaśmiał się szczerze Teonas karząc jednocześnie ręką młodzieńcowi opuścić arenę.

- Ja ne. Pożegnał się i poszedł obolały do domu obijając się przy tym o wszystkie drzewa i mury jakie znajdowały się na jego drodze. Było to efektem zmęczenia i rany ramienia. Był jednak pełen nadziei, że uda mu się osiągnąć naprawdę wysoki poziom kiedyś.. niedługo.

Przyszedł na arenę i zaczął rozgrzewkę na wszelki wypadek. Nie wiedział co go tu czeka. Na razie jeszcze był tu sam, w każdym razie nikogo nie słyszał. Po krótkiej rozgrzewce zaczął ćwiczyć Tai Chi czekając na Taonasa. Znów wróciły mu wspomnienia z lat dziecięcych gdy ojciec pokazywał mu sekwencje ruchów Tai Chi, które często przeplatał z ruchami walki mieczem. Miał nadzieję, że kiedyś WM mu pozwoli znów zobaczyć dom i jego rodzinę.,.. choć na chwilę.

Młody uczeń Świątyni musiał jeszcze trochę poczekać na mistrza areny.Najwyraźniej nie śpieszyło mu się...w końcu był w uprzywilejowanej pozycji.
Jednak po dłuższej chwili wielka sylwetka wyłoniła się z jednego z pomieszczeń areny.Uśmiech na twarzy gościł mu cały czas.Powolnym krokiem zaczął podążać w stronę Hikaru.
-Mam nadzieję że odpocząłeś troszkę po wczorajszej potyczce.Dzisiaj znów nas czeka calutki dzień pełen wrażeń haha-zaśmiał się radośnie spoglądając na swojego wychowanka.

Przerwał swoje Tai Chi i ukłonił się przed Taonasem. Zastanawiał się czy powiedzieć mu o swoim śnie.. Może lepiej z tym było poczekać ? Na końcu treningu nie będzie miał pewnie siły by o czymkolwiek mówić bo będzie poobijany za bardzo.. Zastanawiał się tak dobre kilka minut aż w końcu postanowił się przełamać i powiedzieć mu.
- Taonasie, coś mi się śniło dzisiaj. Widziałem rycerza w zbroi.. nie zwykłej ze stali tylko ze złota. Chyba coś mówił do mnie ale nie słyszałem a gdy tylko próbowałem doń podejść oddalał się jeszcze bardziej i szybciej. Co to może znaczyć ? Miał mieszane uczucia co do tego czy dobrze zrobił mówiąc mu o tym, ale zaraz się pewnie przekona. Raz kozię śmierć.

Uśmiech na twarzy mężczyzny znikł w jednej chwili gdy młodzieniec opowiedział mu swój dość nietypowy sen.
-Hmm powiadasz że widziałeś mężczyznę w złotej zbroi...-powtórzył jego słowa jednocześnie poklepując się palcem po podbródku.
Teonas zrobił kilka rundek wokół młodzieńca cały czas zastanawiając się nad odpowiedzią.Po chwili jednak rzekł odrobinę spokojniejszym tonem.
-Nigdy nie słyszałem czegoś podobnego...-powiedział kiwając przecząco głową.
Zbroja ze złota??.Tylko starożytni królowie mogli sobie pozwolić na taki wydatek.W dzisiejszych czasach mój uczniu...to niemożliwe-drążył dalej ten temat.

- Ale... ja wiem, że dosłownie interpretując ten sen nie ma sensu ale... może ma coś mi przekazać ? sam nie wiem co o tym sądzić, to bardzo dziwny sen. Zamyślił się chłopak jednak szybko wrócił do realnego świata i znów powiedział zmieniając temat. Co dzisiaj mnie czeka ? Jestem ciekaw czy znów będziemy walczyli czy może chcesz mnie inaczej szkolić? Był otwarty na propozycje i dobrze wiedział, że tym razem ewentualna walka będzie na trochę większym poziomie.

-Nie...-tylko tyle rzekł Teonas jednocześnie odwracając się do tyłu.
Mężczyzna zrobił kilka kroków do przodu a następnie usiadł po turecku.Ręce odrobinę rozłożył na boki i zamknął oczy.Wokół niego pojawiła się jasna poświata.
-Dzisiaj nauczysz się medytować.Podczas medytacji odnajdujemy swojego wewnętrznego ducha.Energia która jest wewnątrz nas łatwiej wówczas przedostaje się na zewnątrz-rzekł spokojnie oddychając.
Następnie otworzył oczy i położył dłonie z powrotem na nogi.Aura która iskrzyła się pięknym blaskiem rozpłynęła się w powietrzu.
-Teraz twoja kolej...skup się Hikaru!

Usiadł na ziemi i skupił się tak jak zwykle miał to w zwyczaju gdy zaczynał medytację. Skupił się na swoim śnie, na rycerzu w złotej zbroi. Z całej siły woli zatrzymał myśl tylko na nim i próbował go dogonić, tym razem całkowicie świadomie a nie podczas snu. Wierzył, że ta wizja to nie tylko wytwór umysłu ślepca ale coś więcej. Wiatr powiał w jego plecy i przeniknął go jakby ktoś na górze specjalnie wytworzył ten powiew. Włosy chłopaka zaczęły swój kaze no mai*. Gdy wiatr ustał Hikaru zakończył medytację i wstał. Gdyby miał możliwość widzenia to by patrzył prosto na Teonasa.
- Trenuję medytację od 10 lat, odkąd tu się znalazłem, gdyby nie ona to nigdy bym nie opanował tak dobrze zmysłów i byłbym zwykłym kaleką.



OCC* wietrzny taniec.

Teonas z lekkim uśmieszkiem spoglądał na swojego protegowanego.Następnie podszedł do niego i położył swoją dłoń na jego ramieniu.
-Wiele pracy przed nami.To że nie masz jednego zmysłu nie oznacza że jesteś z góry przekreślony.Musisz nauczyć się panować nad swoimi emocjami jak i ciałem.A gdy przyjdzie pora...odkryjesz w sobie cosmo...-rzekł dość dziwną przemowę lecz jak najbardziej poważnie mężczyzna.
Następnie odskoczył na bok i naprężył swoje mięśnie brzucha oraz klatki.Rozłożył ręce na bok i także je napiął.Władczym tonem krzyknął w stronę Hikaru.
-Popracujemy teraz nad twoimi ciosami!.Spróbuj uderzyć mnie z całej siły!!.

OCC;Nie chodzi tutaj teraz o ataki na siłę czy na zręczność:).Nie bd także dmg.Chodzi tutaj o naukę opisywania swoich ataków...dokładnie:)

-Dobrze, a więc zaczynam. Wsłuchał się w otoczenie i wyłączył wszystkie dźwięki, które byłyby zbędne, zostawił tylko to co dobiegało z miejsca, w którym stał jego przeciwnik. Naprężył mięśnie i ruszył na niego. Zadał kilka ciosów zaciśniętymi pięściami jednak miały na celu tylko zmylenie przeciwnika a nie prawdziwy atak, zatrzymały się kilka centymetrów przed twarzą. Cofnął się i wyskoczył w powietrze by zaatakować z obrotu w Teonasa, cały czas miał przy tym napięte mięśnie do maxymalnego stopnia bezpieczeństwa i włożył w ten cios naprawdę dużo siły i szybkości. Gdy wylądował na ziemi ponowił serię ciosów wycelowanych w brzuch, kończąć serię ciosem z kolana., Po ciosie odskoczył w bok na bezpieczną odległość.

Mogło się wydawać że po takich ciosach zadanych w bezbronnego Teonasa w końcu się złamie i padnie na kolana.Ten jednak wycierając rękawem krew z przeciętego policzka zaśmiał się ochoczo.
-Było nieźle...jednak wciąż potrzebujesz dalszych praktyki!.Teraz uderz z całej siły!.
Jeden ostateczny cios ma mnie powalić na ziemię!.-krzyknął i ponownie napiął swoje ogromne masywne mięśnie.
W tym momencie stał jak taka wielka skała...gotowa tylko do rozbicia.