Wioska

Naomi patrzyła na Wielkiego Mistrza. Nie była pewna co może jej zrobić, ponieważ bycie z nim sam na sam było dla niej ryzykowne. Nagle ten podniósł dłoń w jej stronę kierując w nią palcem. Atak jaki jej zadał był zaskakujący i sparaliżował ją przez chwilę. Stała spokojnie, nic nie robiła i nic nie mówiła tylko słuchała słów wypowiedzianych przez Wielkiego Mistrza.
Gdy skończył i zniknął, dziewczyna rozejrzała się po okolicy po czym ruszyła na miasto. Przechodziła między ulicami miasta kierując się w stronę portu.

Przechadzał się ulicami miasta trzymajac się za podbródek.Po twarzy było widać iż jest zamyślony.Zastanawiał się nad tym co widział na arenie.
-Hmm...... oni mają coś w sobie każde z nich.Chyba zoganizuje im mały trening żeby stali się silniejsi.Tylko jak??
Przecahdzając się usiadł na ławie.Zamyśłiony zaczą się koncentrować na przechodzących przed nim ludziach.

Obudził się na ławce.Wstał i zdał sobie sprawę iż przysną ściągając tym na siebie uwage niektórych przechodniów.Wstał z ławki i poszedł przed siebie.
-Może w innym miejsccu będzie mi sie lepiej myślało-pomyślał.

Przyciągną chłopaka pod fontannę i wrzucił go do niej po czym ruszył do siedzib uczniów.

Ken ocknął się po kilkunastu minutach i czuł ból nie tylko w kolanie ale i w niektórych mięśniach. Chłopak był bardzo zdziwiony gdyż nie wiedział dlaczego znajduję się w mieście a na dodatek w fontannie, wyszedł z niej i poszedł kulejąc do siedzib uczniów aby dowiedziec sie kto zostawił go w fontannie.

Przechadzał się uliczkami miasta.Ziewał co minutę i zastanawiał się nad tym czy by nie wziąć 2 uczniów pod skrzdła i tak jeden to za małe zajęcie żeby odciagnąć go od wiecznego snu.

Ken po wyjściu z areny udał się prosto do centrum miasta. Zobaczył dużą ilośc ludzi. Uwagę chłopca przykuł jeden z nich. Ken widział go już wcześniej na arenie i dlatego postanowił chdzic za nim.

Po paru minutach marszu dotarł w końcu do miasta. Brakowało mu cienia i chłodu. Postanowił poszukać zacienionego miejsca jak i rozejrzeć się po mieście gdzie co jak . To teraz wystarczy znaleźć kwaterę uczniów świątyni. OOO widzę to chyba ten dwu piętrowy budynek za rogiem. Mówiąc to szedł powoli do moejsca swojego zakwaterowania. Wydawało mu się to tak blisko, a jednak wzrok często myli.

Mężczyzna okryty ciemnym płaszczem podszedł do chłopaka.
- To ty jesteś Metztli. - brzmiało to bardziej jak stwierdzenie niż pytanie - Chodź za mną.
To rzekłszy obrócił się i poprowadził chłopaka poza miasto.

Przypadkowo widział obcego który zają się chłopakiem.A ze pośmierdło mu to czymś niedobrym podążył za nimi z pełną ostrożnością.

Ken nagle zauważył nową postać i chciał sie im lepiej przyjrzeć lecz nagle zobaczył że chłopak ten rozmawia z inną tajemniczą postacią.
Ken zobaczył że jego ostatni cel też się im przygląda i postanawia iść ich tropem. Chłopak postanowił śledzić teraz całą trójkę.

Poszedł za nieznajomym, który widocznie chciał mu coś pokazać. Był dobrych myśli jednak był też przygotowany na najgorsze.
Zadał pytanie Dokąd mnie prowadzisz??

Zoriętował się iż jest sledzony.Zatem zminimalizował swój kosmos aby nikt nie mógł go wyczuć.Chyba że ktoś posiada tę zdolność.(ukrycie 2)

Nagle Ken nagle zobaczył że oddala sie nieznacznie od drugiego śledzącego, gdyż ten musiał przyspieszyc. Chłopak nie zamierzał dać za wygraną i dalej bacznie obserwował chłopca prowadzonego przez tajemniczą postać w ciemnym płaszczu .

OCC:
Alchemik i łukasz
Lukasz, nie posiadasz zdolności wykrycia jeszcze, więc NIC nie wyczuwasz tym bardziej znikania czegoś czego nie wyczuwasz! ty za nim łaziłeś bo go widziałeś - nie mogłeś go nigdzie zgubić bo nie 'zniknął' ci z oczu

Alchemik - chowaj kosmos chowaj.. on chodził za tobą bo cię widział a nie wyczuwał XD

Mężczyzna obrócił się w stronę chłopaka.
- Czekaliśmy na ciebie. Wielki Mistrz pragnął cię widzieć.
Wzrok jego padł następnie na podążającym w pewnej odległości za nim Seuru, który schował swój kosmos, wcześniej łatwo wyczuwalny.
Po tym obrócił się ponownie i szedł dalej.

Życie w mieście toczyło się tak jak zwykle co nie dziwiło za bardzo przechodzących tędy rycerzy. Rzucali tylko krótkie spojrzenia gnębionym ludziom, których zauważyli w bocznej uliczce. Izaak zatrzymał się na chwilę i mruknął coś pod nosem, a cała zgraja rozbiegła się po kątach. Pokazał ręką w którą stronę mają się udac i razem jednym krokiem ruszyli w stronę areny. Patrząc w niebo pomyślał do siebie w myślach "jakie piękne niebo jest dzisiejszego dnia". A następnie nie zamyślając się zbytnio ruszył za kolegami.

OCC:
silver....
koncept
koncept
koncept
koncept

wiesz gdzie =_=
przestaje juz o to prosic i kurde zaczynam wymagać!

Młodzieniec szedł boczną uliczką starając się przede wszystkim pozostać w ukryciu. Miasto nie wyróżniało się niczym szczególnym. Idąc za Izaakiem i widząc, że ten gwałtownie się zatrzymał, chłopak zachwiał się niebezpiecznie by nie wpaść na generała. Usłyszał pomruk i wnet wszyscy się rozbiegli. Spojrzał pytającym wzrokiem na Izaaka, lecz dopiero po chwili zdał sobie sprawę, iż ten nie widzi jego twarzy, ponieważ jest ona zasłonięta obszernym kapturem. Ujrzał rękę ku górze, która wskazywała ich kierunek. Rzucił jeszcze jedno spojrzenie Asgardczykowi i ruszył we właściwym kierunku, łomotając fioletową peleryną i rozglądając się bacznie dookoła.

Przemierzanie tego miasta nie robiło już na nim takiego wrażenia jak kiedyś.Dobrze wiedział ,że na arenie znajduje się bardzo wielu rycerzy dysponujących większym lub mniejszym kosmosem.Przez chwilę poczuł na sobie spojrzenie Remusa.Był bardzo skupiony na wszystkim co dzieje się dookoła.Wszystko zmierzało do punktu kulminacyjnego.Każdy krok przybliżał ich do ostatecznego rozwiązania.

Przerwał sledzenie nowego człąka ,gydż wyczuł z trudem 2 znajome energi i 1 obcy.Zastanowił się przez chwilę ,po czym odbił się od gleby szybko przed siebie znikając w śród tłumu ludzi..

Ken stracił z widoku jedną z osób, które śledził. Chłopak szybko zaczął sie rozglądać lecz nigdzie go nie widział. Młodzieniec postanowił podążać dalej za pozostałą dwójką mając sie na baczności.

Powoli przechadzał się po mieście.Rozglądnął się.Dawno tutaj nie był.Nie miał jednak czasu na zbędne ceregiele...Ruszył w stronę areny, musiał wykonać swoje zadanie.

Nagle drogę postacią zagrodził mężczyzna , którego znał tylko Asgardczyk.
- Przynoszę pokój Asgardczyku - zwrócił się najpierw do Anakina Siro.
- Od teraz zniszczenie Sanktuarium jest naszym wspólnym celem jak i zapewne waszym rycerze Posejdona.Generałowie Posejdona wasza obecność jest również wskazana w pałacu Hildy. Zajmiemy się tam omówieniem zniszczenia Sanktuarium ponosząc przy tym jak najmniejsze straty.Zniszczymy ich siłami natury a ewentualna walka rozegra się według naszych zasad a nie Greków.

Ken nagle uświadomił sobie że dalsze szpiegowanie nie ma sensu. Chłopak zawrócił i udał się w stronę centrum miasta.