Wioska

W mieście trwał zwykły gwar, aż powietrze napełniło się muzyką złotych zbroi. Ludzie spojrzeli na świątynie i zobaczyli dwanaście złotych promieni które spadają na domy zodiaku.

Do miasta wszedł człowiek w czarnym płaszczu. Większośc zgromadzonych mieszkańców spojrzała na przybysza. Skierował swe kroki w dal miasta ...

Do miasta wkroczył pewnym krokiem Azrael.Ludzie otaczający go ciągle przyglądali mu się z zaciekwieniem.Chłopak widząc ,to zdał sobie sprawę żę nie jest ubrany jak tutejszy i zwraca na siebie uwagę.Przez dziesięć minut zastanawiał się gdzie jest sklep drapiąc się po głowie.Nagle przypomniało mu się coś ,po czym wyciagnął stary notes którego okładki były wykonanane z cielęcej skóry.Azrael otworzył notes i poszukał w nim wzmianki o mieście i rozstawieniu straganów z ubraniami.Gdy wertował strony przypadkiem natknął się na cennik materiałów w nilku dobrych bazarkach.Chłopak wybrał jeden z nich zaznaczył zakładką wykonaną z cienkiego poliestru.
-Dobrze zatem bazar Boba jest na zachód z tąd.
Azrael skierował swe kroki ku dróżce na zachód.

Część Aten znajdująca się przy Świątyni wciąz wygląda jak za czasów starozytności, co wywarło na Ahenie niesamowite wrazenie. Widział nie zwykle radosnych ludzi, których nie obchodziło co dzieje się poza murami ich dzielnicy. Ich ubiór i zachowanie oraz sposób bycia bardzo odbiegał od ludzi choćby w tak nie odległych innych dzielnicach stolicy Grecji. Chłopak od razu pokochał to miejsce, czuł się w nim jak w domu i miał racje bo to właśnie miejsce miało stać się jego nowym domem.

Mystery wkroczył do miasta pewnym krokiem, jego twarz jak zwykle nie zdradzała żadnych emocji, ludzie z początku byli nim zainteresowani, lecz po jakimś czasie przestali zwracać uwagę nie niego. Mystery nie znał tego miasta dlatego postanowił trochę pozwiedzać na pierwszy ogień wybrał gospodę gdzie zamówił wodę i danie dnia "niespodzianka". W czasie oczekiwania przyglądał się ludziom na zewnątrz i budynkom, które wywarły na nim wrażenie ze względu na swoją architekturę. Po pewnym czasie przyniesiono mu obiad. Był mile zaskoczony bowiem dostał pierogi z mięsem i skwarkami więc szybko zaczął jeść, przestając myśleć już o mieście skupiając sie na posiłku...

Po posiłku Mystery udał się na Arenę zobaczyć co się tam w ogóle dzieje. Był bardzo ciekaw co tam zobaczy.

Ryu szedł przez miasto. Był dziwnie niespokojny męczyły go dziwne myśli. Nagle mały chłopiec (ok 8 lat) włożył mu rękę do kieszeni i okradł go. Ryu pobiegł za nim a gdy go dogonił złapał za koszulę i uniósł do góry
-hmn co by tu z tobą zrobic-
-ja nie chciałem tego- powiedział chłopiec
-według praw ateny nie mogę cię skrzywdzic- kontynuował Ryu
-lecz według moich zasad moralnych ...- przerwał. Wtedy do niego dotarło że służac Atenie działa wbrew sobie samemu swemu przekonaniu. Istniało takie miejsce gdzie mógłby czuc się wolny.
-Nie mam zamiaru byc ograniczany przez Atenę- powiedział do chłopca po czym wyprostował swoje palce, odchylił swą rękę do tyłu i przebił nią chłopca na wylot.
-hahahahahahahahaha !!!- zaśmiał się złowieszczo.
-teraz wiem że moje miejsce nie jest u boku Ateny lecz pana śmierci Hadesa !!!- rzucił zwłoki chłopca o ścianę i ruszył w stronę królestwa Hadesa aby zostac jego wyznawcą ...


A to może byc ??

W tym momencie wracał Azrael z bazarku.Nagle usłyszał krzyk dziecka ,zerwał się gwałtownie i ruszył w stronę z której dobiegał krzyk.
Widząc to Azrael podbiegł do chłpoca wołając o pomoc.Gdy zeszli się ludzie zająć zmarłym chłopcem.Azrael pobigł za towarzyszem.

Na przeciw Ryu pojawił się Azrael złapał go za szyję prawą ręką i podnósł bez problemu jakby on nic nie ważył.Następnie rzekł stanowczym tonem:
-Odbiło ci!?Czy ty posiadasz jakąś samokontrole!?Do jeszcze dzieciak a ty robisz z niego dzurawiec!!!
Po czym zaczął zaciskać rękę wogół szyi chłopaka dusząc go.Nagle coś chrupnęło mu w szyi ,po czym Azrel żucił nim w ścianę poprawiając mu w brzuch jednocześnie przebijając go przez nią.Nim ruszył w stronę placu udeżył prawą ręką w belkę nośną łamiąc nią.W momencie gdy ruszył w stronę placu dom zawalił się Ryu na głowę w celu unieruchomienia go do czasu sprowadzenia rycerza.

Ryu wstał bez problemu z gruzów otrzepał się tylko i ruszył dalej...

W mieście znów pojawił się Ryu. Ludzie którzy widzieli co zrobił wcześniej nie podchodzili do niego. Bali się go wręcz. Ryu podszedł do stoiska z owocami wziął gruszkę zapłacił i bez słowa poszedł dalej ...

W mieście pojawił się Sharaku.Oglądnął miasto dokładnie.Całe swoje życie spędził na wyspie Andromedy.Podszedł do jednego ze straganów kupił jabłko i poszedł w bliżej nie określoną stronę...

Kazuya wyszedł z Areny ponieważ nic ciekawego się tam nie działo.
Zobaczył on tam dziwnego chłopaka o czarnych włosach z zielonymi końcówkami. Postanowił za nim iśc i zobaczyc co planuje ...

Targowisko było pełne ludzi, Ahen spotkał nawet kilku przedstawicieli Sanktuarium. Twarze ludzi były bardzo pogodne jak zwykle, a to co mieli do zaoferowania piękne, dojrzałe oraz nie spotykane. Chłopak robiąc nie wielkie zakupy zobaczył twarz pięknej dziewczyny i nie mogąc się oprzeć podążył za nią...

Sharaku poczuł czyjś wzrok na swoich plecach.Wolał się jednak nie odwracać.Przeszła go gęsia skórka."kto może mnie śledzić ??" pomyślał. "Może jednak się odwróce,to przecież ruchliwe miasto więc nie może stać się tu nic złego"
Sharaku odwrócił się,a jego piękne czarne włosy wzleciały w powietrze i zasłoniły jego twarz.Zobaczył trochę pokiereszowaną twarz,jakby po walce z jakimś rozwścieczonym tygrysem,lub innym dzikim zwieżęciem.
- Kim jesteś? - zapytał nagle - i dlaczego mnie śledzisz ?
Jego włosy opadły spowrotem na plecy,teraz wyrazniej można było zobaczyć zielone końcówki.

Wykonczony ciezkim treningiem Xellos postanowil udac sie do miasta. Wedrujac pomiedzy straganami podziwiał piekno i twórczośc Aten.Czuł jednak jak jakaś przedziwna atmosfera wisi nad miastem.
-Coś złego czycha na nas wszystkich-pomyślał patrząc w górę ale wolał nie zastanawiać się nad tym długo i ruszył w strone jednego ze straganów po to aby kupić cos do jedzenia i spokojnie wrócić do domu.

...Ahen szedł za nią nie wiedząc dla czego, jego serce biło szybciej, a oddech był przyspieszony. Ona go nie widziała, przeglądała tylko czasem swe pakunki jakby czegoś zapomniała. Jej bujne czarne włosy i piękne ciało zahipnotyzowało ucznia Świątyni. Nie myślał po prostu za nią szedł dopóki nie zniknęła w jednym z domostw. Przebudził się ze snu i natychmiast wrócił do Świątyni.

Gdy Kazuya popatrzył na dziwnie wyglądającego chłopaka wokół niego zaczęła błyszczec błękitno złota aura. Bez słowa odwrócił się i poszedł w inną stronę ...

Sharaku widząc że czlowiek jest jakiś dziwny, odwrócił się i poszedł w swoją stronę.
"Chyba chce zostać złotym rycerzem" pomyślał "ale jak narazie nie mam zamiaru poznawać go bliżej..."

Gwar był nie ziemski, wszędzie byli ludzi, nie lubił tego, nie znosił tłumów dlatego szybko znalazł wzrokiem jakąś gospodę i czym prędzej ruszył w jej stronę.
Kiedy już spoczął, zamówił sobie dzban zimnej wody i owoce morza z patelni. Podczas czekania przyglądał się ludziom przechodzącym, śmieszyły go ich małe codzienne problemy.

Xellos postanowil nowy dzien zaczac od spaceru po zatłoczonych Atenach,jednak caly czas czuł tą samom co ostatnio złowieszczą aure
"Cos wisi w powietrzu...teraz juz jestem tego pewien"

Rushifua szedł ulicami miasta. Biały kaptur miał naciągnięty na twarz. Spod niego patrzył na mijanych ludzi na wszystko co się dzieje dookoła, na ludzi kupujących jedzenie, na staruszków rozmawiających ze sobą, na dzieci bawiące się na placu. Rushifua usiadł przy fontannie i spojrzał w wodę, na swoją zakapturzoną twarz. Czuł, że plugawi to wszystko swoją obecnością. Od dłuższego czasu, wspomnienia i ochłapy przeszłości dawały osobie znać coraz bardziej, niczym namolny giez w upalny dzień.
-Kim jestem?- Zapytał się sam siebie rycerz. Szept był ledwo słyszalny.- Kim będę? Dokąd zmierzam i jaką ścieżką?
Tyle pytań bez odpowiedzi i tamten sen niczym jawa, gdzie trenował z mistrzem. Czy Mistrz miał racje.
"Czy on nadal mnie kocha?"- Pomyślał Rushifua.- "Czy wybaczył mi to wszystko, czy jest przymnie myślami i sercem" Rushifua iderzył ręką w wodę. "Nie takiego potwora jak ja nie da się kochać."

Kazuya dotarł do miasta opatrzył swą nogę, nastawił ją. Ból był ogromny lecz noga była prawie sprawna. Chodząc kulał, ruszył w stronę placu zodiaku aby tam odpocząc ...

Domon wolnym krokiem mijał kolejne ulice miasta. Kierował swoje kroki w stronę Świątyni, gdzie mieli wyszkolić go na rycerza Ateny. W głębi czuł narastające podniecenie, jednak starał się nie okazywać go zbytnio. Co jakiś czas przystawał, bo jego uwagę przykuwała jakaś ze sklepowych wystaw lub coś co miało miejsce na ulicy. W pewnym momencie stanął w miejscu i zaczął się przyglądać jednej z wystaw, która szczególnie zwróciła jego uwagę. Stał tak.

"Nienawidze miast... nienawidze tego odoru, tych wszystkich żebraków, tych dzieci czekających na okazje żeby ukraść coś do jedzenia" Był to wyjątkowo zły dzień, przemierzał ulice miasta w podłym humorze nic mu nie odpowiadało, nic sie nie podobało, nie wiedział dlaczego.
"Potrzebuję spokoju"- po czym udał się w stronę bram miasta. "Nienawidze miast" pomyslał wychodząc.

Domon ruszył się w końcu. Bez pośpiechu ruszył w stronę wyjścia z miasta, które prowadziło w kierunku Sanktuarium.