Wioska

Gdy zobaczył mężczyzne najpierw zrobił dwa kroki do tyłu jak gdyby robiąc sobie miejsce do ataku.Trudno mu było uwierzyć w dobre chęci jakie wykazywał w słowach.Jednak coś mu mówiło ,że należy zaufać Siro choć cały czas był bardzo ostrożny.
- Przypuszczam ,że aka jest wola kapłanki Hildy Polaris a mi jako jej rycerzowi Asgardu pozostaje wypełniać jej wolę.
Spojrzał się w stronę generałów czekając na jakąś ich reakcje.

occ:
saga, nie mam czasu na siedzenie na necie, ale bede wdzieczna jak mi na pm napiszesz co to za 'mezczyzna' ktorego zna tylko twoja postac
jesli jest bywalcem swiatyni to wm go mogl spotkac a jesli nie to na pewno o nim slyszal skads lub wyczul
jesli nie jest, chce wiedziec tylko w jaki sposob sie tam dostal

nie oczekuje dlugiej i rzetelnej rozpiski, tylko krotka informacje

Remus za wszelką cenę starł się ukryć zaskoczenie i niepokój, który został wywołany przez nagłe pojawienie się nieznanego człowieka. Ze słów, które kierowane były do Asgardczyka chłopak wywnioskował, iż jest to przyjaciel.
Młodzieniec uniósł dumnie głowę i odrzucił do tyłu jasne, bujne włosy chcąc powiedzieć coś istotnego, ale Święty Wojownik wygłosił swoje zdanie, nim Remus zdążył nawet pisnąć. Korzystając z tego, że zapraszają generałów Posejdona do Asgardu i z chwili ciszy chłopak szybko oświadczył:
- Mamy jeden cel, do którego z pewnością się zbliżamy. Więc działamy razem. A zatem nie pozostaje nam nic innego jak omówić plan działania w jakimś konkretnym miejscu. Dlaczego to nie miałby być Asgard? Zgadzam się. - Ostatnie zdanie chłopak wypowiedział głośniej i wyraziściej myśląc o nowych przygodach i ciesząc się, że pozna dotąd nieznane tereny.

- Hmpf.. Jedyne co mi się w tym wszystkim podoba to lepszy klimat niż w tym miejscu. - odgarniając włosy do tyłu rzekł nieco zgryźliwym tonem.
Zacisnął pięsc po chwili rozluźnił spoglądając na gwiazdy, gdzie wypatrzył sobie tą jedną na którą zawsze patrzył. Bez zbędnych ceregieli ruszył żwawym krokiem razem z swoją peleryną, która podążała za nim jak jakiś cień tworząc niezwykle zadziwiający wygląd. Dało się wyczuc chłodny wiaterek, ale nie był on groźny przynajmniej nie dla osób, które z nim były. Co jakiś czas spoglądał tylko czy ich przewodnikowi nic nie jest.

OCC:
do uwagi wszystkich w swiatyni:
nie mam W OGOLE czasu jakos do 15 wrzesnia, wiec uwazajcie z rozwojem i kierunkiem rozwoju akcji pod moja nieobecnosc, dobrze?

Odpowiedzi wywołały u Siro nieukrywane zadowolenie.Skupił na krótką chwilę swoją energię kosmiczną.Wokół nich stworzyła się kopuła zabarwiona na jasno fioletowy kolor.Następnie wszyscy zniknęli niczym duchy.

Znaleźli się chyba na głównej ulicy. Frey podszedł do czegoś co można bylo nazwać straganem i poprosił o mapę wyspy. Zero efektu. Spróbował więc inaczej.
- Czy wie pani o czymś ciekawym co dzieje się obecnie w mieście? - Mial nadzieję dowiedzieć się czegokolwiek co moglo by pomóc im jak najszybciej znaleźć Dowódcę Sanktuarium - Wielkiego mistrza.

- Ja tu tylko gazety jedzenie sprzedaje, panie. - Wypaliła kobieta zanim dostrzegła drugie dno w pytaniu Frey'a. A on skwapliwie to wykorzystał.
- Na pewno nic pani nie wie? Zapytał najuprzejmiej jak tylko potrafił.
- Kupujesz pan coś? - Rzuciła zniecierpliwiona już kobitka. "Sporo" wiedziała jak na starą dewotkę.
- Dziekuję ślicznie.

Odszedł więc i po chwili stanął przy Revelu.
- Więc, tak... Bładzimy po mieście. - Zrezygnowanym tonem rzucił Frey. - Tak, czy tak, Sanktuarium niedługo się zorientuje że mają gości, jeśli już nie wiedzą o naszej obecności. Pamiętaj Revel. Jesteśmy posłami. Nie chchemy ich do siebie zrazić, ale też nie będziemy nikomu lizać butów, jasne? - Uśmiechnął się do towarzysza.

Occ: właśnie przed napisaniem tych postów przeczytałem dokładnie ralia Sanktu. I to co napisałem, nie wydawało mi się niezgodne z nimi. Jesteśmy w mieście, którego częścią jest sanktuarium a tutaj nie ma nawet jego mapy?? To własnie jest trochę nierealne. Post został zedytowany.

Widząc całą to scenkę ze sklepikarką Revel tylko stał z boku przyglądając się całemu zdarzeniu.
- Spoko, luz i spontan - mruknął, po czym odpalił - Okej już się wczuwam w rolę - po tych słowach wyprostował się poprawiają torbę na ramieniu, przyczesał rozwiane przez wiatr włosy, na jego twarzy pojawił się głupkowaty uśmiech.
- Może być? - zapytał, lekko chichocząc po czym machnął ręką i wolnym krokiem ruszył ulicą, która w tej kupie szamba wyglądała na najładniejszą.
- Ale wejście musimy mieć przekonujące.. Wiesz prawie takie jak na rozpoczęciu Olimpiady, hehe sztuczne ognie również mile widziane - śmiał się Ignus

OCC:
Graf:
1* upomnienie za niezgodność z realiami sanktuarium
następny taki numer = strata lvl
masz NAKAZ zapoznania się z opisem miejsc w tym dziale
nie istnieje coś takiego jak 'mapa sanktuarium', mogłeś trafić do Aten i dostać mapę miasta >_> ale oni nie wiedza w Atenach o istnieniu Sanktuarium

duo - osoby tu nie wiedzą o trwającym turnieju (tu nie mieszkają rycerze tylko zwykli ludzie, oni nie chodzą na arenę)

Przybył do miasta. Teraz musiał już tylko dojść do wybrzeża. Przyśpieszył kroku aby być tam jak najszybciej.

Wszyscy po krótkiej chwili znaleźli się w małej wiosce lecz dalej Neo nie postanawiał się zatrzymać przez co można wywnioskować iż cel ich podróży jest dalej...

Legumir z Shaką na ramieniu ruszyli przez wioskę by dostać się do Areny...

Prędko rycerz raka dobiegł do tego miesjca.Jeszcze w między czasie kilka razy poprzestawał aby lepiej wyczuć ten cosmos...
jednak nic z tego.Dalej jest za daleko...jednak coś go kierowało...wszystkie zmysły mu podpowiadały że jest blisko...

Po tym jak opuściła arenę udała się do wioski.Przechadzała się pomiędzy straganami z żywnoscią bez większego celu.Gdy patrzyła na starszą kobiete obsługujących swoich klientów nie wiedząc czemu przypomniały jej się Indie.Jej tak bardzo ukochana ojczyzna.Wspomnienie trwało tylko chwilę.Ta chwila wystarczała by zdążyła się wzruszyć.Na szczęście dzięki masce żaden z ludzi nie mógł tego dostrzec.Po krótkim postoju ruszyła dalej.

Biegnąc przed siebie nalge wyczuł obecność drugiej znajomej osoby.Jej cosmos jednak jest bardzo delikatny a zarazem niebezpieczny.
Do dłuższej analizie złoty rycerz był już pewien...
W niecały kwadrans udało mu się znaleźć tą osobę.
Powoli zakradł się do niej z tyłu aby go nie zauważyła.Następnie połorzył na jej plecy swoją dłoń...
-Witaj Miro...upłyneło sporo czasu odkąd ostatnim razem Cię widziałem-powiedział z uśmiechem na ustach Neo.

Dokładnie wiedziała do kogo należy ten głos choć sama wypowiedź nieco ją zdziwiła.
- Witaj Złoty Rycerzu Raka - zaczęła nieco ceremonialnie.
- Może wam Złotym Rycerzom czas płynie szybciej bo o ile pamięć mnie nie zawodzi widzieliśmy się na arenie.Chyba ,że chodziło Tobie o to ,że dawno nie rozmawialiśmy.Z tym mogłabym się zgodzić.
Mimo ,że Neo nie mógł zobaczyć uśmiechu na jej twarzy ton jej wypowiedzi na to wskazywał.

Neo troszkę się głupio zrobiło.Faktycznie widział już Mirę wcześniej jednak był tak pochłonięty nauki dla Shaki oraz rozmową z Legumirem że całkowicie zapomniał o jej obecności.
-Przepraszam najmocniej.A z drugiej strony to prawda...ostatnim razem mogliśmy porozmawiać w misji w Hiszpani...pamiętasz ją jeszcze??-powiedział dalej uśmiechając się złoty rycerz.
A zadam jeszcze jedno pytanie...gdzie tak wędrujesz??.Może usiądziemy chwilkę i porozmawiamy??-łagodny ton wydobył się z jego ust...

Ruchem głową pokazała Złotemu Rycerzowi ,że zgadza się na jego propozycje.Oboje usiedli na pobliskiej ławce.
- Szukam przeznaczenia - odpowiedziała najpierw na pytanie dotyczące wędrówki.Następnie wróciła pamięcią do misji w Hiszpanii.
- Nie mogłabym zapomnieć tej misji - zaczęła z sentymentem w głosie.
- Wiesz może co się dzieje z jej uczestnikami.....chodzi mi o tych z poza Sanktuarium - sprostowała po chwili.
- Już dawno nie widziałam Radamantisa i Anakina.
Zrobiła chwilę przerwy po czym dodała:
- Coś się dzieje prawda ? Mam złe przeczucia.

Początkowo nie wiedział co odpowiedzieć przyjaciółce.Jednak po chwili zamyślenia wziął głęboki oddech a następnie spojrzał na nią swoim błękitnymi oczyma.
-Hmm co do Anakina to nie mam zielonego pojęcia.Bardzo dawno go nie widziałem...a co do Radisa...przez krótką chwilę gdy trenowałem z Shaką wydawało mi się że poczułem jego cosmo tutaj na terenie Świątyni.Lecz chwilę później znikneło i tutaj Ciebie znalazłem.
A co do twojego ostatniego pytania...myślę a raczej przeczuwam że tak.Coś się dzieje.Pokój na świecie nie mógł przecież trwać tak długo...to samo wynikało poniekąd z wróżby naszego dobrego znajomego rycerza Jednorożca Abdela.Tylko jedno nasuwa mi się pytanie...co dalej będzie??

Pogoda niespodziewanie popsuła się. Ciemne chmury dały obfity deszcz, porwisty wiatr utrudniał ludziom poruszanie się.

-Zaczęło się... - pomyślał Abdel.

Szczelnie owinięty w gruby płaszcz szedł przez wioskę. Kaptur przysłaniał jego twarz i tylko metalowa skrzynia, z ozdobną głową jednorożca wyrytą na jej bokach, wskazywała, że jest Rycerzem Sanktuarium. Znajome kosmosy, przeybwające w okolicy bardzo słabo dawały o sobie znać, nie zwrócił jednak na nie uwagi. Szedł powolnym, jednostajnym krokiem, kierując się w stronę wyjścia z wioski. Planował podążyć na północ, licząc, że właśnie tam odnajdzie osobę, którą miałdoprowadzić przed oblicze Wielkiego Mistrza.

Pogodne niebo zakryły nagle ciemne chmury, z których po chwili spadł obfity deszcz.Wraz z deszczem pojawił się silny wiatr, który przewracał wszystkie towary na straganach.
- Chyba masz odpowiedź na swoje pytanie bo nie sądze aby taka nagła zmiana pogody była normalna.Nie będe Cię dłużej zatrzymywała.Pewnie w związku z tym co się dzieje niedługo wezwie Cię Wielki Mistrz.
Mówiąc do Nea cały czas przyglądała się działaniu anomalii pogodowych.

Neo z poważnym wyrazem twarzy popatrzył na to co się dzieje.
"A więc się zaczęło..."-pomyślał rycerz.
Następnie szybko spojrzał na Mirę która także była zaciekawiona nagłymi zmianami pogody która jeszcze kilka minut temu była idealna do rozmowy czy spaceru.
-Masz rację...pewnie w jakiś sposób Wielki Mistrz da mi wskazówki co będę musiał zrobić.Właśnie....najlepiej będzie chyba jak pójdę do czwartego domu zodiaku...może udasz się razem zemną?.Tak dokończymy naszą rozmowę...-powiedział Neo lekko ocierając mokrą twarz ..

Przez krótką chwilę myślała nad propozycją Złotego Rycerza.Nie miała nic konkretnego w planach a dzięki tej propozycji mogła się dowiedzieć czegoś więcej na temat zaistniałej sytuacji.
- Jako ,że pogoda jest conajmniej nieciekawa.Chętnie się z tobą wybiorę.

Popatrzył na Mirę lekko uśmiechnięty pomimo tego iż jego jedwabna koszula zmokła i stała się "przezroczysta".
-Więc ruszajmy...do mojego domu jest niedaleko.
Jeżeli włączymy "3 bieg" to myślę że trafimy tam w jakieś 20 minut...
Nie czekając na jej reakcję Neo szybko ruszył w stronę wyjścia z wioski.Jednak jego tempo miało taki poziom aby Mira spokojnie go dogoniła a następnie szybko by ruszyli razem w stronę czwartej świątyni...

Skinęła głową w kierunku Nea ,że rozumie choć on pewnie nie zdążył już tego zauważyć.Bieganie w takiej pogodzie nie należało do najprzyjemniejszych doznań jakich miała okazje doświadczyć w życiu.Bez trudu dogoniła Złotego Rycerza choć doskonale zdawała sobie z tego sprawę ,że gdyby chciał nigdy nie byłaby wstanie go dogonić.