Wioska

Po chwilii szukania, postanowił wrócić na plac przed domami zodiaku, gdzie umówił się z Ahenem.

Domon wolnym krokiem wszed do miasta. Udał się w okolice głównego placu, gdzie zawsze kręciło się sporo ludzi. Lubił przechadzac się między straganami i przyglądac się towarom, rozłożonym przez handlarzy. Snuł się bez konkretnego celu.

Wkroczył do miasta swoim wolnym lecz pewnym krokiem.
Usiadł przy fonntannie, spojżał na tafle wody odbicie było doskonałe...
Spojrzał w stronę Ahena, który szedł trochę wolniej. Miał nadzieje, że spotka tu jeszcze kilka osób, które chciał żeby mu towarzyszyły.

Jedna z przekupek na targowisku powiedziała Morpheusowi by udał się na tereny znajdujące się przy Świątyniach - tam mógł znaleźć podobnych do siebie wojowników.
Jako, że Morph nie znał za dobrze miasta, pomylił drogę i znalazł się przy pięknej fontannie. W pobliżu fontanny zauważył postać, która przeglądała się w tafli jej wody.
To jest moja szansa - pomyślał. - Zapytam go o drogę.
Zdecydowany krokiem podszedł do nieznajomego. Nabrał powietrza w płuca i powiedział:
- Witam Cię, nieznajomy. Nazywam się Morpheus i szukam kogoś kto wskazałby mi drogę do ujarzmienia kosmosu. Mam nadzieję, że pomożesz mi kogoś takiego odnaleźć.

Przechadzając się po placu, Domon ujrzał Mystery'ego, siedzącego koło fontanny. Ruszył w jego kierunku, a zbliżając się ujżał jakiegoś nieznajomego chłopaka. Kiedy podszedł bliżej usłyszał jego pytanie.
-No, chłopie. - powiedział stojąc za jego plecami - Trafiłęś pod właściwy adres, bo oto masz przed sobą najprzedniejszych uczniów świątyni.
Rozejrzał się dokoła, szukając wzrokiem Achena, jednak nie mógł go nigdzie dostrzec.
-No, powiedzmy, że prawie wszystkich.
Spojrzał na Mystery'yego.
-Coś się stało? - zapytał - Wyglądasz, jakby coś cię trapiło.

Neo wyruszył w stronę miasta gdzie miał załatwić jakoś ważna sprawę zleconą przez swojego mistrza.Ma się zobaczyć z niejakim ,,Mystery".Mistrz nie powiedział niczego więcej co taki znamienity osobnik może chcieć od nowego, niedoświadczonego ucznia.Wszystkie jego pytania na pewno niedługo się wyjaśnią.A ,że obiecał bezgraniczne oddanie swojemu mistrzowi natychmiast udał się na umówione miejsce spotkania.

Wkońcu dotarł do miasta.Nie mieał zamiaru iść uliczką ,gdyż miał dosyć ludzi tłoczących się jeden obok drugiego na drogach.Postanowił ruszyć dachem.przemieszczał się bardzo szybko po dachach aż odbił sie od jednego i wylądąwał za fontanną.Usiadł pod nią żeby na chwilke odsapnąć.

Domon spojrzał na nowo przybyłego. Poznał w nim chłopaka, którego spotkał w lesie. Odniósł dziwne wrażenie, że coś w nim się zmieniło.
-Hoho. - powiedział - Zaczyna się robic tłoczno. Jak tam? Lepiej się czujesz? W lesie nie wyglądałeś najlepiej.

Chłopak wstał i odwrucił się w stronę obcego.Obrzucił go pustym spojzenim i rozpoznał go ,był to obcy ,którego poznał w lesie.Wziął wdech i jak zwykle odparł suchym tonem pozbawionym jakichkolwiek emocji:
-Cuzuję się tak samo odbrze jak poprzednio.Porozmawiałbym dłuzej ,jednak nie mam czasu.
Odwrócił się plecami i ruszył w stronę placu.

-Nie to nie. - powiedział Domon, patrząc za odchodzącym.
Odwrócił się spowrotem do reszty.
-To co? Ty Mystery chyba miałeś do mnie jakąś sprawę, prawda?

Oderwał wzrok od wody, nabrał w rękę i chlusnął sobie w twarz dla orzeźwienia.
- Witaj Domonie, tak miałem sprawę, przepraszam za moje zamyslenie ale... no cóż nie będę Cię zanudzał moimi odczuciami, zresztą nie mamy na to czasu - spojrzał na chłopaka, który pytał się o drogę. - Kosmos, możesz ujarzmić tylko Ty, tylko ty masz w sobie tyle mocy aby ujarzmić w sobie to co dzikie i zawładnąc nad tym ja Ci mogę dać tylko wskazówkę.. - Zrobił przerwę, wstał i popatrzył na obu - Sprawa wygląda następująco Wielki Mistrz zlecił mi zrekrutowanie najodważniejszych i najsilniejszych spośród uczniów świątyni bowiem zadanie, które mi zlecił jest zbyt trudne dla jednego marnego ucznia światyni - wziął oddech - Oprócz tego, muszą być to osoby, którym ufam lub którym dobrze z oczu patrzy, Ty Domonie masz moje zaufanie dzięki rozmową jakie odbyliśmy już kilka razy, wiem, że mogę powierzyć w twoje ręce moje życie, i na odwrót Ty w moje. Co do Ciebie - Spojrzał na Morpheusa - Żywie co do Ciebie wielkie nadzieje. I mam nadzieję, że będziesz chciał uczestniczyć w misji, tak samo Ty Domonie możesz odmówić. Czekał na ich reakcję miał nadzieje, że się zgodzą. Po chwili dodał.
- Ahen już się zgodził i wyrusza zemną.
W kieszeni jego płaszcza nadal spoczywał rulon od Wielkiego Mistrza.

-Skoro sam Wielki Mistrz wyznaczył ci to zadanie, sprawa musi byc poważna. - Domon spoważniał - Poza tym, nie mogę odmówi przyjacielowi w potrzebie.
Spojrzał na niznajomego, który pytał o kosmos, a którego Mystery również prosił o pomoc. Skinął mu głową.
-Mystery to mój przyjaciel. - powiedział do niego - Tak samo Achen. Mam nadzieję, że i ty okażesz się godnym zaufania człowiekiem. Jestem z wami.

- Dziękuje... - To jedyne co teraz mógł powiedzieć, coraz cześciej doceniał przyjaźń.
Spojrzał na Chłopaka w oczekiwaniu na odpowiedź wiedział, że musi się namyślić.
- Wszystko wyjaśnie kiedy będziemy już w komplecie żeby nie powtarzać każdemu z osobna - Dodał, żeby trochę samemu się rozluźnić.

"Jeszcze tylko jeden..." powiedział do siebie. Domon zareagował dokładnie jak on gdy dowiedział się o zadaniu jakie zlecił im wielki mistrz. Mogło to wskazywać jedynie na to ze podobnie jak Ahen, Domon traktuje całą sprawę bardzo poważnie.
Był pewien że wyruszy tylko z ludźmi, którzy nie tylko są jego przyjaciółmi, lecz również oczami i uszami. Nie mógł się na nich zawieść i nie mógł dopuścić do tego by to oni się na nim zawiedli...

Wiatr powiewał coraz mocniej, a sylwetka wysokiego mężczyzny nie drgnęła w ciemnej uliczce. Pot spływał po jego lewej stronie twarzy nadając mu poważną minę. Oczy były podkreślone straszliwe jaskrawo czerwonym kolorem nadając mu zabójczy wygląd lecz nie tylko jego wygląd nadał mu takie oblicze. Wewnątrz tkwiła inna osoba śmiejąca się diabolicznie podpowiadając mu najgorsze czyny nigdy nie podchodzące mu do głowy. Na zewnątrz wyglądał cały czas tak samo, ale w środku coś w nim pękło. Stał dalej oparty o ścianę ciemnej uliczki z tymi oczami nie dostępnymi dla wzroku zwykłego człowieka to były ukryte w nim bardzo głęboko.

Neo wkroczył do miasta pewnym i stanowczym krokiem.Były to godziny popołudniowe więc lud zaczął powoli zmierzać do swoich domów inni zamykali swoje sklepy a jeszcze inni rozmawiali o interesach.Biedny nowicjuesz jest tutaj po raz pierwszy i nie ma kompletnego pojęcia jak dotrzeć na umówione miejsce spotkania.Przechadzał się uliczkami , próbował kogoś spytać o drogę lecz tylko mógł usłyszęć same negatywne odpowiedzi.Ludzie są zajęci wtym momencie nie mają czasu.A pozatym każdy jest zmęczony.Neo już sie obawiał, że będzie musiał wrócić do swojego mistrza splamiony niewykonanym zadaniem.Lecz nagle zobaczył grupkę osób stojących przy dużej fontannie.Pomyślał to może być moja ostatnia szansa.I ruszył wich kierunku.....

-Witajcie dobrzy ludzie!Jestem tutaj pierwszy raz i najwyraźniej zabłądziłem, a mam do wykonania pilną nie cierpiącą zwłoki sprawę.Czy któryś z was poświęci mi chwilkę i wskąże drogę??

Morpheus wiedział, że nie może zaprzepaścić takiej szansy. Towarzystwo tak zacnych wojowników z pewnością dobrze zarokuje w przyszłości. Wiedział, że tylko oni będą w stanie pokazać mu w jaki sposób ujarzmi moc, która w nim drzemie. Sam fakt, że będzie to misja zlecona przez Wielkiego Mistrza podziałała na niego pobudzająco.
- Jestem z wami - rzekł. Ze wszystkich sił spróbuje nie zawieść zaufania jakie we mnie pokładacie.
Po tych słowach uśmiechnął się. I podał im rękę, co miała przypieczętować nowozawiązaną przyjaźń.

Zwrócił się w kierunku Morpheusa podał mu rękę nic nie mówiąc, był zadowolony, wiedział, że to pożądny chłopak.
Odwrócił się w stronę przybysza, który pytał o drogę.
- To chyba my jesteśmy twoim celem, bowiem My też mamy do wykonania pilną sprawę a Ty byc może będziesz częścią tej sprawy. Wchodzisz w to?
Spojrzał na Ahena mrugnął prawym okiem...

Ale jak to będę częścią tej sprawy?przysłał mnie tutaj mój mistrz.Mam się spotkać nie jakim Mystery.Ale chętnie wysłucham tego co masz mi do zaoferowania.

Ahen od pierwszego słowa skierowanego od Mysterego do Morpheusa wiedział jaki jest zamiar jego przyjaciela. Będąc juz tak długo w Sanktuarium umiał rozpoznać kto się nadaje na rycerza, a kto nie. Morpheus sprawiał wrazenie tego pierwszego, tego przed którym plasuje się świetlana przyszłość.
Zaś sama wyprawa nabierała optymistycznych zarysów...
Teraz to właśnie Ahen miał zdecydować z kim wyruszy na wyprawę... Mógł wybrać tylko jednego i właśnie nim był...

Spojrzał na Neo przenikliwm wzrokiem.
- A gdybym to ja był owym celem twej wyprawy Neo? Twój mistrz zapewniał mnie, że wart jesteś zaufania...Jednak możesz odejść i szukać kogoś, kogo nawet o imię się nie zapytałeś... Może własnie stoisz przed nim, naucz się wyczówać kosmos tego kogo szukasz i wróć. Rycerze tak się odnajdują.
Czekał na odpowiedź młodzieńca.

Jezli Ty byłbyś tym rycerzem którego szukam byłbym bardzo rad.I z wstydem muszę przyznać ze nie wyczułem waszego kosmosu.Jestem początkowy i możesz jedynie mnie winić za to.

Neo po chwili zamknął oczy.Tajemniczy rycerz mu powiedział ze po kosmosie odnajduje się innych rycerzy.Więc czemu miałby nie spróbować.Skoncentrował się bardzo mocno.Na efekty nie trzeba było długo czekać.Miał już przed swoimi oczyma potężna aurę innych rycerzy a także widział kosmos Mystery.

- Bardzo dobrze, teraz już wiesz do kogo zmierzasz i kogo odnalazłeś zatem przyłączysz się?

OCC: Neo wypowiedzi piszemy z "-" i kursywą lub pogrubioną czcionką. Lepiej kursywą "ALT+I". Myśli skoleji wyrażamy np.
"Myślał sobie jak obejść fonntane" . Wtedy inni gracze nie odpowiadają na to bo to się dzieje w twojej głowie.

- Dobrze, lecz w wyprawie możesz stracić swoje życie nie mistrza. Dlatego musisz mieć swoje zdanie i swój rozum. I brać odpowiedzialność za swoje czyny. - Popatrzył na Domona, Neo i Morpheusa.
- Poczekajmy tu na Ahena, poszedł bowiem po ostaniego członka naszej wyprawy.