Komnata Tronowa

Wszedł tuż za Paolo i zbliżył się tak jak on do tronu. Od razu podszedł do Hildy, po drodze odwijając się z płaszcza ciemnozielonego. Tutaj, już z pewnym ceremoniałem i bez ukrywania się z tym listem, wyciągnął go z wewnętrznej kieszeni. Podszedł do samej kapłanki i złożył list na jej dłoniach.
-Na Twoje dłonie, pani.
Potem wrócił do szeregu tworzonego z Paolo i czekał na dalsze słowa kapłanki.

Wzrok Hildy krążył po kolejnych linijkach tekstu napisanego przez Posejdona.Przeczytanie treści tego dokumentu nie zajęło jej zbyt wiele czasu.Gdy już skończyła spojrzała na dwójke Asgardczyków.Na jej twarzy pojawił się lekki uśmiech:
- Wypełniliście swoje zadanie należycie uczniowie Asgardu.Teraz możecie zająć się swoimi sprawami.
Po dwóch zdaniach jakie wypowiedziała jej myśli powędrowały w kierunku słów skierowanych do niej przez Posejdona.

Paolo wstał, pokłonił się i wyszedł z komnaty. Myślał intensywnie nad tym co teraz się zdarzy.

Niezmiernie ucieszył się, że oto zostali już nagrodzeni dobrym słowem za pierwszą misję jaka ich spotkała. Skłonił się jej jeszcze lekko i wyszedł pomału, tak jakoś dumny z siebie nieco i wesoły. Dużą ulgę poczuł, gdy w kieszeni ciemnozielonego płaszcza nie uświadczył już żadnego z pergaminów. Wyszedł z komnaty.

-Asier, Asier. Wkrótce spotkasz Hildę. Trzymaj się ustalonego planu, słowa ostrożne, nieco przesadzone-pomyślał.
Uwielbiał planować, działanie bez planu wydawało mu się absurdalne.
Podszedł do drzwi komnaty i lekko zapukał.

Idąc w stronę komnaty tronowej zauważył nieznajomego chłopaka.Wyglądało to dla niego tak jakgdyby ów nieznajomy "czaił się" na to czy wejść do komnaty czy też nie.Nie patrząc na chłopaka przeszedł obok niego po czym wszedł do komnaty tronowej.Ukląkł przed obliczem kapłanki
- Twój list został przekazany sanktuarium księżniczko.Niestety na odpowiedź będziemy musieli trochę poczekać.
Cały czas miał mętlik w głowie ponieważ nie mógł sobie przypomnieć jak dokładnie trafił na usługi kapłanki.Jedyne co pamiętał to fakt , że trenował przez jakiś czas na Syberii a potem pamięta już tylko , że służył kapłance.W ciszy czekał na odpwiedź Hildy.

- Nic nie szkodzi - odpowiedziała kapłanka - Możliwe , że już wkrótce Asgard będzie musiał podjąć ważną decyzję - dodała po chwili.Następnie księżniczka podziękowała za wykonanie zadanie i pozwoliła opuścić komnatę tronową.

Ukłonił się lekko po czym opuścił komnatę.Nie wiedział dokładnie co Hilda miała na myśli mówiąc o decyzji , którą będzie musiał podjąć Asgard.Przeczucie jednak sugerowało mu , że nie będzie to nic dobrego.

-Pięknie, jestem niewidzialny?! Wszyscy nie zauważają mojego istnienia-pomyślał i nieprzytomny padł na ziemię.
-Nawet gdybym umarł, oni nie zauważyliby tego. Asgardczycy, Asgardczycy-pomyślał poirytowany i wybiegł trzaskając przy tym drzwiami

Hypnos utkał delikatny sen, który posłał do kapłanki Odyna.
Pojawił się w nim tylko on, lekko się skłonił na znak, że przybywa w przyjaznych zamiarach i przemówił do niej.
- Witam Cię pani, me imię brzmi Hypnos. Przepraszam, że tak się nagle pojawiam ale mam dla Ciebie i Odyna ważną informację. Władca Krainy Umarłych, Hades chciałby poinformować, że pragnąłby, aby pomiędzy nim a Odynem zaistniała nić przyjaźni i wzajemnego się wspierania. Przyniosłoby to obu stronom bezpieczeństwo.
Wyprostował się i spojrzał na kapłankę swoimi złotymi oczami.
- Jaka jest wasza odpowiedź pani? - po tym zdaniu zamilkł i cierpliwie czekał na odpowiedź.

- Przyjaźń zdaje mi się być zbyt dużym słowem w ustach sługi Hadesa.Pan Świata Umarłych nie słynie z zamiłowania do pokoju - rozpoczęła swoją wypowiedź władczyni Asgardu
- Czy nie stoi aby za tym jakiś podstęp ? - zapytała po czym zamilkła.Przerwa ta zrobiona umyślnie przez kapłankę miała jej dać czas na dodatkowe przemyślenia.Po chwili znów jej słowa popłynęły do uszu Hypnosa
- Bardzo możliwe,że powinnam wyzbyć się uprzedzeń i nie osądzać z góry zamiarów twojego pana dlatego przekaż mu , że Asgard jest gotowy na to aby istnieć w zgodzie z Hadesem.Jednak o wszystkim zdecydują czyny Hadesa.Asgard musi być najpierw pewien tego ,że zamiary pana podziemi nie są przeplatane nicią kłamstwa i wojny.

Hypnos ukłonił się, po czym powoli się wyprostował.
- Dziękuję w imieniu Hadesa, za okazane zaufanie i przekażę mu co do słowa Twoją odpowiedź. Wierz mi, nie przychodziłbym tutaj, aby przekazywać nic nie warte słowa. Jeżeli to wszystko, to pozwolę sobie odejść i nie przeszkadzać.

- Możesz odejść.Nie mam zamiaru cię dłużej zatrzymawać.Zapewne Hades czeka na twój powrót - odpowiedziała krótko zawierając jednak w tej wypowiedzi wszystko co chciała.

Hypnos kiwnął głową na znak, że zrozumiał.
- Dobrze, zatem wracam do Hadesa, aby przekazać mu wiadomość.
Hypnos ukłonił się i znikł ze snu Hildy, jednocześnie ją budząc.

Wyszedł zza kolumny oglądając cały spektakl, który wydawał mu się dziwny skoro Hilda miała zamknięte oczy, a Rycerz z Asgardu pozwolił mu wejść w takim momencie. Jego kroki powędrowały w kierunku Hildy choć dało się wyczuć jego lekką złość, bo miał zamiar porozmawiać także z kimś od Hadesa, ale nikogo takiego tutaj nie zastał. Gdy znalazł się przed obliczem Kapłanki Odyna ukłonił się jak miał w zwyczaju lekko uśmiechnął się darząc Kapłankę ciepłym spojrzeniem.
- Witam Kapłanko Odyna mam nadzieję, że przemyślałaś słowa Posejdona co do naszego Sojuszu. Nie będę nie potrzebnie wypowiadał za wiele słów, bo wszędzie mogą się czaić szczury z Sanktuarium, a jak wiemy jest ich już bardzo wiele. - zaczynając mówić o Sanktuarium strasznie zrobiło mu się luźno co było widać bo jego szerokim uśmiechu.

OCC: dodam, że jestem naprawdę w złym humorze, bo spaliła mi się karta graficzna więc jak ktoś jeszcze usunie tego posta to go po prostu zbanuje...

Hilda wstała i spojrzała przeszywającym spojrzeniem na wysłannika boga mórz i oceanów:
- Posejdon mylił się jeśli myślał , że Asgard pójdzie na bezsensowną wojnę przeciw Sanktuarium.Nie wyśle żadnego z moich rycerzy by tracili życie dla kaprysu Posejdona.Rycerze Odyna są obrońcami Asgardu a nie grupą uderzeniową boga mórz i niech twój pan o tym pamięta.Miłuje sobie pokój jaki dotychczas panuje i nie zrobię nic aby ten pokój zniszczyć.Zrozumiałeś generale ? - pomimo , że jej słowa były ostre ani przez chwilę nie podniosła głosu.Ton jej głosu był cały czas spokojny.

Stał oparty o kolumnę słuchając Kapłanki co ma do powiedzenia, ale gdy usłyszał jej słowa ręka omsknęła mu się z kolumny i prawie się przewrócił. Był zdruzgotany co usłyszał wydawało mu się, zę Asgard bardzie ceni sobie spokój.
- Jeśli dla ciebie jest spokojem pozostawienie tylu Rycerzy Sanktuarium wędrujących sobie gdzie chcą. To dotyczy także twojego królestwa. Kiedy zapragną zdobyć część twojej krainy radź sobie sama, bo nie mam zamiaru rozmawiać z kimś pyszałkowatym. Nie będę się kłócił i odejdę z honorem gdyż wyobrażasz sobie za wiele skoro uważasz Posejdona za twórce Wojen i nie pokoju skoro nie zrobił w tym kierunku, ani kroku. - Oburzony machnął ręką równocześnie odwracając się od kapłanki ruszył w kierunku wyjścia.

Słowa i zachowanie generała trochę ją zdenerwowały
- Nie pozwoliłam ci odejść sługo Posejdona - rzuciła w kierunku Izaaka
- Twoje zachowanie jest kary godne.Jeśli Posejdon zezwala na takie zachowanie swoich rycerzy to jest tak samo nic nie warty jak oni.Poza tym chyba już sam się gubisz generale.W końcu to ty przybyłeś tu w sprawie jak to ujęłeś szczurów z Sanktuarium.Asgard nie potrzebuje takich sojuszów jakie proponuje twój pan.A teraz zejdź mi z oczu i opuść tą krainę.

Asier wrócił i zapukał do drzwi. Otworzył je.
-Czy mogę wejść-spytał tonem nie wyrażającym zdenerwowania.

Tymczasem Anteros postanowił poczekać na jego audiencję, miał pewien plan do zrealizowania.

- Co cię do mnie sprowadza ? - zapytała Hilda nieznajomą osobę.

Asier nie wiedział, co odpowiedzieć. Długo przygotowywane wystąpienie rozpadło się jak domek z kart. Czuł strach i podziw wobec tej niezwykłej osoby.
-Jetem Asier. Nie wiem, co powinienem dać Kapłance Wielkiego Odena-rzekł niepewnie i podał jej swój sygnet.
-Żyję po to, by Ci służyć-dodał po chwili, przypominając sobie powoli tekst.

- Nie potrzebuje żadnych prezentów - rzekła spokojnie.
- Zatrzymaj swój sygnet.Oczywiście możesz zostać na terenach Asgardu.Jednak nie oznacza to , że zostaniesz świętym wojownikiem.Na to trzeba mocno zapracować. Możesz odejść - zakończyła.

-Zimna jak Asgard. Bardo zimna. O nie, nie zostanę tu nawet jeżeli będę Świętym Wojownikiem-pomyślał i wyszedł bez słowa.

Postać stojąca przed obliczem pani Asgardu nie należała do najwyższach .Jej nie wysoka postura mogła być spowodowana uwarunkowaniami genetycznymi ale raczej było to następstwo wieku.Co można było stwierdzić bo twarzy mężczyzny.Nie był on jednak mocno zaawansowany wiekowo.
- Droga kapłanko Hildo Polaris.Chciałbym zaoferować tobie moje usługi.Żyje na tym świecie już długo i widziałem wiele rzeczy.Nie jestem może jakimś niezrównanym wojownikiem lecz mogę przekazać twoim rycerzom mądrość co jest równie ważne jak umiejętności fizyczne.Oczywiście jeśli posiadasz rycerzy ponieważ zmierzając tu takich nie spotkałem.Służyłem już wielu władcom i żaden z nich nie miał nigdy żadnych pretensji - zakończył licząc na pozytywne rozpatrzenie jego prośby.