IV. Dom Raka

Cały dom zaczął tonąć w muzyce i złotym świetle na ziemi pojawiła się złota zbroja raka.

Po chwili znalazł się w domu raka.Ma już na sobie złotą zbroję...taka cudowna i niezwykle lekka niczym pirórka.Ma niesamowitą moc.Neo teraz może zrobić z nią wszystko.Lecz dalej musi pamietać...złorzył obietnicę Bogu a on nigdy nie zapomina o niej.Poświęcenie jednak wydaje się godne miana złotego rycerza i miłości ukochanej dziewczyny...

Zmęczony udał się do swojego domu.To był dzień pełen wrażeń..napewno jeden z udanych i lepszych dni odkąd tutaj przybył.Możliwość ujrzenia przyjaciół w zbrojach niezywkle go uradowała.Świątynia rośnie w siłe.To dobrze.
Następnie chłopak usiadł na schodzach i podziwiał piękny zachód słońca...

Przez dłuższy czas przebywał w swoim domu.Nie mógł jednak chłopak w rzadnym razie należycie odpocząć.Słowa Boga Zmarłych cały czas krążyly po jego głowie.Jego postać pojawiała mu się nawet podczas krótkiej drzemki.Wszystko to jakieś dziwne...
Neo ponownie przywdział swą zbroje i wyszedł przed swój piękny dom zodiaku.Przez moment bacznie się rozglądał we wszystkie strony.Jego zmysły są niewzwykle wyczulone lecz tym razem jakby były ociężałe...zmęczone.Następnie otarł oczy..głęboko ziewnął.Nie wyczuwał obecności ani rycerza Strzelca oraz Bliźniąt więc nie mógł narazie opuścić swego stanowiska.Po chwili takich przemyśleń odwrócił się w stronę pałacu Wielkiego Mistrza.Tak naprawdę to Neo nie widział go nigdy w życiu nawet gdy zdobył złotą zbroje."Może on by mi pomógł z moim problemami??"-pomyślał rycerz.
Jednak to prawda że taka ważna postać ma mało czasu możliwe nawet dla złotego rycerza.
-Dobrze więc...czekam do wieczora...jeżeli Ahen lub Mystery nie przybędą do domów zodiaku to idę w "odwiedziny do naszego WM.."

Wszedł do Domu Złotego Rycerza Raka. Zastanawiał się, gdzie może być Neo. Ruszył dalej, jeśli jest tutaj złoty rycerz to na pewno sam go odnajdzie. Wzbudził w sobie kosmos by Neo mógł go wyczuć.

Nagle w ciemnościach zajaśniała złota poświata.Blask wypełnił cały dom zodiaku.Nagle z jednej z kolumn wyłoniła się postać złotego rycerza raka.
-Kto ma czelność wejść do dom...Legumir??.Co Cię tu sprowadza??

- A ja śmiem, hehe. Mam do Ciebie ważną sprawę, i postanowiłem, że przyjdę tutaj i będziesz mógł mi pomóc. Udało mi się przejść przez trzy pozostałe domy.

Stał w miejscu czekając na reakcję Złotego Rycerza Raka.

-Hehe to nie żaden wyczyn przejść przez domy w których nie ma żadnego strażnika... ale miło Cię widzieć Legumirze.Czy twoje rany zagoiły się odkąd spuściłem Ci lanie...?heh żartuje z jaką sprawą do mnie przychodzisz/?

- Ty mi spuściłeś lanie?? Nie powinieneś się tak chełpić, zwłaszcza dlatego że jesteś Złotym Rycerzem i nie mam do Ciebie polotu.

Powiedział to z wyrzutem i spojrzał potem na podłogę. I on nie powinien dawać uwag Złotemu Rycerzowi, najwyższemu strażnikowi Wielkiego Mistrza.

- Rany prawie się zagoiły. Planuje teraz wybudowanie własnego domu gdzieś na terenie Sanktuarium... A z moją sprawą przychodzę bo... bo czuję, że coś Cię gnębi i myślę, że powinieneś mi się zwierzyć, a także dlatego, że myślę, że już nie długo będę gotowy by zyskać wielką moc, i będzie mi do tego potrzebna Twoja krew.

Zdjął swoją zbroję z pleców i postawił ją na ziemi, po czym na niej usiadł.

Spojrzał dziwnym wzrokiem na chłopaka.
-Moje problemy zostawmy na później.Mówisz że budujesz dom??.Chętnie Ci pomogę i tak teraz jako strażnik Świątyni nie mam nic do roboty heh.A ta druga sprawa to chcesz mej krwi..wiem do czego jest Ci potrzebna.Jako brąz rycerz jesteś już godzien zyskać większą moc lecz zdajesz sobie sprawę że tej krwi nie dam Ci od tak poprostu??

- Masz problemy i jako twój przyjaciel powinienem Ci pomóc, więc prędzej czy później i tak maż mi je przekazać a ja postaram się Ci pomóc. Myślę, że budowa domu na pewno nam się przyda by wyładować się fizycznie, i chętnie przyjmę twoją pomoc... A co do krwi... Liczę się z tym, że nie będzie to łatwe, ale liczyłem, że mi dasz. Cóż... zrobię wszystko by tylko zyskać twoją krew.

Patrzył na Neo siedząc na skrzyni.

-Heh wiedziałem że nie odpuścisz.Ale dobrze nie będę dalej nic ukrywał.Jeżeli przejdziesz mój sprawdzian na krew złotego rycerza pomyślnie to wtedy porozmawiamy poważnie.Nie moge ci jej dać od "tak".Dzięki niej zdobędziesz nowe moce i muszę wiedzieć czy jesteś już gotów aby je uzyskać.Tak samo przecież było z twoją zbroją.Musiałeś przejść na nią pewnie trudny test.Tak samo teraz należy zrobić.Więc jak podejmiesz się mego wyzwania??

- Podejmę się przyjacielu.

W jego głowię kłębiły się myśli zyskania wielkiej potęgi, o której już od dawna marzył. Zastanawiał się nawet nad tym czy nie zdradzić Ateny i udać się do innych bogów którzy zapewnili by mu tą potęgę. Gryzło go to i widać to było po jego twarzy.

-Dobrze więc.Słyszałem taką pogłoskę niedawno że w lasach niedalko Sanktuarium rośnie bardzo żadka roślina zwana smoczym korzeniem.Rośnie właśnie ponoć tylko w jednym miejscu lecz jest to niezbadane.Może tam się wszystko zdarzyć.Niektórzy próbowali iść po nią lecz nie wracali.Więc udasz się tam i znajdziesz tą roślinę.Wtedy dostaniesz mą krew.
Więc jak zgadzasz się??.

- Oczywiście, że się zgadzam. Choć prościej byłoby utoczyć Ci krwi pięścią, lecz podejmę wyzwanie. Prowadź, gdzie mam iść.

Podniósł się ze skrzyni i otworzył ją, a ta założyła się na niego.

-Heh powiedz mi przyjacielu...jak się czujesz w roli rycerza Ateny??.Czy zbroja spełnia twoje oczekiwnia??
Następnie swój wzrok skierował na przepiękny fresk który jest umieszczony na jednych ze ścian jego domu...

OCC:Całkiem inna rozmowa tamta do wykasowania.

- Zbroja, jak zbroja. Spełnia wymagania, ma też swoje unikatowe właściwości, chyba jak każda. A w roli rycerza Ateny czuję się dobrze. Chcę dobrze spełniać swoją powinność i mam nadzieję, że wielka Atena mnie za to wynagrodzi. Chciałbym kiedyś ją zobaczyć.... A jak ty się czujesz w roli sługi Wielkiego Mistrza?

Spuścił wzrok na buty. Był przygnębiony, jego zachowanie zmieniło się w jednej sekundzie nie do poznania. Przypominał teraz małe dziecko nad zepsutą zabawką. Wiedział, że Neo też coś trapi.

- I opowiedz mi o tym, co Cię gnębi...

-Hmmm co mnie trapi??.Widzę że nie odpuścisz przyjacielu więc nie mam zamiaru dalej tego ciągnąć.Otóż pewnie niedługo całe me życie ulegnie zmianie.Nie wiem kiedy i jak to nastąpi lecz złorzyłem przysięgę którą muszę wypełnić.Za jakiś czas zwróci się do mnie sam Lord Hades abym spłacił dłóg...wtedy mam uczynić wszystko bez najmniejszego zawachania...wszystko..
W tym momencie Neo posmutniał a jego zbroja jakby przez chwilę straciła swój pierwotny blask.
-Jednak proszę...niech ta rozmowa zostanie pomiędzy nami i błagam...jeżeli kiedyś ta chwila nadejdzie...nie będzie mógł podąrzyć zamną.Przeszliśmy wspólnie wiele lecz tą drogą którą sam wybrałem będe musiał ukończyć samemu....

Legumir patrzył prosto w oczy Neo przez chwilę, jakby chciał wyszukać w nich kłamstwo. Patrzył się tak bez ani jednego słowa. W końcu rzekł.

- Przyjacielu, to co zrobiłeś nie jest godne pochwały... Jednak wiedz, że droga którą podążysz sam jest tylko śmierć. Gdy nadejdzie ten dzień, pójdę z Tobą....

-Może i ta droga prowadzi przez śmierć ale już podjołem decyzję.Pamiętaj że "Aby odnaleźć prawidłową drogę najpierw należy się zgubić..." zapamiętaj tą głęboką myśl....zapamiętaj przyjacielu...

Legumir patrzył się na swoje stopy.

- Ta.... I co jeszcze powiesz przyjacielu? Ostatnio potrenowałem.

-Powiadasz że potrenowałeś??.Mi by się przydał też mały trening.Wiesz oczym mówie??.Może stoczymy małą potyczkę znowu?

Po tych słowach wykonał dwa kroki naprzód lecz nagle poczuł nagły wzrost potężnej i mrocznej energi(Wykrycie 3).Następnie zamknął na chwilę swój zmysł aby wykryć skąd on może pochodzić.Jego aura powoli się rozszerzała.
"Wyczuwam...i to doskonale... obecność dwóch potężnych wojowników...jeden z nich posiada niezwykłe cosmo...przepełnione złem...zimny niczym największe lody Asgardu...co to może znaczyć...a drugi z nich to....Wielki Mistrz!!!.-pomyślał Neo.

-O kurwa!!.Legumirze muszę się przeprosić!!.Bardzo pilna sprawa mnie czeka...
Jego wzrok powędrował w stronę wyjścia ze świątyni i tak też właśnie on sam uczynił.Najwyraźniej bardzo mu się spieszyło...po drodze rozmyślał czy inni złoci rycerze także to wyczuli.Nie było czasu na poinformowanie ich.Jak złoty rycerz musi bronić Wielkiego Mistrza nawet za cenę własnego życia.Jego aura stopniowo wzrastała czyniąć jego kroki coraz szybszymi i szybszymi...wkońcu mógł udowodnić że jest gotów dzierzyć złotą zbroje raka...

- Ale??.... Co??.... - urwał w połowie zdania Legumir i wstał patrząc jak Neo wybiega zdenerwowany. Nie wiedział co się dzieje.... "Być może coś zagraża Sanktuarium" - przeleciało mu przez myśl... Stojąc tak w bezruchu nie wiedział co zrobić. Przypomniał sobie jednak że jest Rycerzem Feniksa, i jeśli coś naprawdę może być nie tak to on powinien bronić Sanktuarium. Odwrócił się w stronę swojej skrzyni i otworzył ją. Brązowa Zbroja Feniksa jaśniała ognistym blaskiem. Rozłożyła się i poleciała w stronę Legumira, potem założyła się na niego.

Legumir nie namyślając się długo ruszył za Neo, nadal nie wiedząc o co może chodzić...

Bardzo szybko dostał się do swojego domu zodiaku.Szybkim ruchem ręki jego zbroja oderwała się od niego i ponownie przybrała swój pierwotny kształt.Powoli zaczęły przybierać złotą aurę a wokół niej jakby tańczyły promienie świetlne.Jeszcze chwilkę na nią popatrzył a następnie zakładając swoją ulubiona jedwabną koszulę kierował się do wyjścia...

Kiedy tylko był w pobliżu tego domu zwolnił a następnie wysłał wiadomość do tego budynku. Przez chwilę czekał na odpowiedź zamieszkującego ją rycerza. Miał nadzieję że uwierzy w to kto wysłał tą wiadomość