Dom Raka

Cały dom zaczął tonąć w muzyce i złotym świetle na ziemi pojawiła się złota zbroja raka.

Złoty liść spadł na zbroje Raka, z otwartej ręki Chaosu, który spojrzał w oświetlające światło zbroi i przeszedł przez dom raka, pnąc się po schodach.

Przed domem Raka pojawili sie Święci Posłańcy, nie widać było po nich żadnego zmęczenia, a nawet nie byli choćby zadrapani.
-Dom Raka.. Odyseuszu czyń honory..

- stasznie nudny w tej świątyni, niby tych domów się przejść nie da...taa...każdy może jak chce, dobry Orfdeuszy rób co musisz

Odyseusz podchodzi przed dom i ogląda go po czym mówi:
-Ładna struktura ciekawe co się stanie jak zrobię to.....
Odyseusz wyprostował rękę i wystrzelił z niej kulę energii która udeżyła w dom raka z niesamowitą siłą zamieniając go w gruzy.
-Gotowe.... .Idziemy dalej bracia.
Odyseusz ruszył do domu Lwa.

(pragne zauwazyc, ze nie poczekaliscie na reakcje Sagi i poszliscie w cholere - zgodnie z zasadami mechaniki walka jest podzielona na tury - a wy nie czekacie na ture przeciwnika tylko go lekcewazycie)

OOC: Trudno nie zgodzić się z tym, że zostałem olany. To co robicie coraz bardziej zmusza mnie do postawienia was w sytuacji , z której wyjścia nie znajdziecie.Gdybym był chamski cofnął bym was znów przed dom bliźniąt nad czym się chyba zastanowię.

Nagle Odyseusz poczuł niewyobrażalny ból w plecach, który wzrastał z każdą chwilą.Po chwili posłaniec uderzył z niewyobrażalną siłą w schody prowadzące do domu lwa.Uderzenie sprawiło ,że twarz posłańca została porozcinana w kilku miejscach.W powietrzu dało czuć się niesamowitą złotą aurę a w miejscu, które jeszcze przed chwilą zasłaniał swoim ciałem Odyseusz stał Złoty Rycerz Bliźniąt.

- Kim jesteś istoto że ośmielasz się podnieść rękę na Świętych Posłańców..?- Spytał Ikar spoglądając na złotego rycerza, zbliżył się parę kroków w jego stronę i zapytał raz jeszcze:
-Czy może jesteś kolejną iluzją na naszej drodze?

Postawa Złotego Rycerza była taka sama jak przed pytaniem posłańca tak jak gdyby nie zwrócił na niego żadnej uwagi.Rycerz milczał by pochwili zaskoczyć Ikara.
-Gen Rou Ma Ou Ken - złoty promień przeszył głowę Ikara paraliżując go.
Po chwili Złoty Rycerz stał już przy zupełnie zaskoczonym całym obrotem spraw Tezeuszu, trzymając dłoń na jego klatce piersiowej - Galaxian Explosion( 1338 obr).Po tym jak Tezeusz otrzymał atak Rycerz bliźniąt skierował się do leżącego jeszcze na ziemi Odyseusza po czym uniósł lekko ręce - Another Dimension- posyłając go tym samym do innego wymiaru.

Ikar nie mogąc pohamować gniewu płynącego z jego bezradności w zaistniałej sytuacji.. zaczął próbować oswobodzić się, unieszkodliwić swój paraliż, nic nie przyniosło skutku.
-Saga.. to twoja robota, zbroja Bliźniąt jest tobie posłuszna..- Gniew narastał w posłańcu.
-jesteś.. jesteś.. TCHÓRZEM! CHODŹ OD MNIE I WALCZ JAK NA WOJOWNIKA PRZYSTAłO, POZWÓL MI CIĘ ZMIAŻDŻYĆ!!- myśli Ikara były sformowane w wiadomość telepatyczną zmierzającą do miejsca skąd wyczuwalne było cosmo Sagi.

Nagle to co wydawało się rycerzem bliźniąt rozłożyło się na części po czym umiejscowiło na ciele Sagi, który właśnie zjawił się na miejscu.
- Więc myślisz , że mnie pokonasz Ikarze - przemówił do posłańca -
- Chcesz pokonać Złotego Rycerza Bliźniąt.Jako dowód mojej łaski nad tobą dam ci taką szansę.
Po czym Saga zdjął z Ikara paraliż.

- Pożałujesz swej arogancji człowiecze..- Ciało Ikara zaczęło emanować niesamowitą energią.
- Tezeusza, zostaw nas samych.. razem z Odyseuszem wykonacie naszą misję, ja muszę udowodnić coś.. obecnemu tu Sadze.- Odyseusz spoglądając zdziwiony na Ikara rusza w stroną domu Lwa.
- Jeżeli teraz przywdziałeś złotą zbroję, to zapewne jesteś dużo potężniejszy niż przedtem, więc ja również aktywuje swoją.. -Szata która zakrywała większą część ciała Ikara, zaczęła się przeobrażać po chwile miast niej na ciele widoczna była zbroja..
- Jest to anielska zbroja w swej mocy ustępujące jedynie zbroją bogów. Teraz możemy walczyć..- Ikar rusza do ataku na Sagę..

Saga nie czekając również ruszył w stronę posłańca.Gdy byli już blisko zderzenia Saga jednym szybkim balansem ciała wyminął próbę ciosu Ikara i korzystając z zaskoczenia jakie uzyskał chwycił anioła za jedną rękę przechylając go tym samym w kierunku ziemi po czym wymierzył mu cios nogą w brzuch , który posłał Ikara w powietrze.

Zdezorientowany Ikar starł się uzyskać przewagę nad wrogiem korzystając z tego ze jest powietrzu. Wyciągnął ręce przed siebie i wystrzelił w ziemię wokół Sagi 10 purpurowych błyskawic, wzbudzając ogromne ilości kurzu. Jego pozycja gwarantowała mu przynajmniej drobną widoczność. Gdy jego stopy dotknęły ziemi natychmiast ponowił atak. Jednym ciosem trafił zaskoczonego przeciwnika w brzuch, korzystając z dynamiki podhaczył Sagę lekko przykucając przy tym i kopniakiem odrzucił parę metrów do tłu..
- Spodziewałem sie że między nami będzie większa różnica mocy.. jesteś tylko człowiekiem!! Nie możesz posiadać takiej mocy!!- Ikar kolejny raz rzuca sie na Sage, tym razem wystrzeliwuje w stronę przeciwnika purpurową błyskawicę...

Wokół Sagi pojawiła się jeszcze większa złota aura. Jednym ruchem ręki sparował błyskawicę w bok.Po czym pojawił się przed Ikarem zadając mu kilkanaście szybkich ciosów w tors po czym chwycił posłańca za głowę i uderzył nią w podłoże.
- Nie doceniasz mocy jaką posiada złoty rycerz bliźniąt i jaką może dysponować człowiek.Chociaż te drugie powinieneś znać bo twoja aura jest bardziej podobna do człowieka niż do dwóch pozostałych aniołów - przemówił Saga po czym przygotował się do obrony przed atakiem Ikara.

- Nie jestem człowiekiem!! Nic o nie nie wiesz..- Ikar rozwścieczony przez Sagę traci panowanie nad sobą. Pojawia się w mgnieniu oka przed Sagą i uderza go pięścią w głowę zrzucając mu przy tym złoty hełm z głowy.
- Nie jestem człowiekiem, nie jestem jednym z was, nie jestem...- Uderzenie Ikara było tak silne że Saga uderzył w jedną ze stojących jeszcze kolumn z domu raka roztrzaskując ją. Ikar natomiast rozkojarzony przez słowa Sagi traci zupełnie koncentracje i jego ataki błyskawic uderzają w różne miejsca omijając przeciwnika.. Natomiast w umyśle Ikara przebudziła sie burza myśli i wspomnień.

Saga podniósł się po uderzeniu w kolumnę.
- Stracił koncentrację teraz jest moja szansa - pomyślał po czym bardzo szybko znalazł się przy Ikarze:
- Another Dimension.
Gdy posłańca zaczął pochłaniać inny wymiar Saga skierował się do niego:
- Jeśli nie miałbyś nic wspólnego z człowiekiem to nie zdenerwowało by cię tak moje stwierdzenie.Nie możesz pogodzić się z tym , że jesteś kimś kogo tak bardzo nie nawidzisz. Nie ukrujesz przede mną swojej historii Ikarze.Nie wyprzesz się tego, że jesteś człowiekiem ale dla ciebie to i tak już koniec.

-To nie może być prawda.. zaraz zginę i to z ręki człowieka.. jak ja nie nawiedzę całego tego robactwa.. czyli nie nawiedzę również siebie..?- Ciało Ikara powoli pochłaniał atak Sagi.
-Dlaczego ja ich nie nawiedzę.. już nie pamiętam. Artemida wymazała te bolesne wspomnienia, a dlaczego uważam że są ona bolesne.. czyżbym coś może jednak pamiętał..- większą cześć ciała została pochłonięta.
- On jest człowiekiem.. walczy dla innych ludzi, broni ich i swioch ideałów może miłości.. Jego cosmos jest stabilny przez co silny mój natomiast.. porozrywany.- Poza innym wymiarem pozostała tylko prawa ręką i głowa Ikara.
- Może jednak ludzie nie są tak podli jak mi wmawiano.. może.. nie, nie dowiem sie tego jeśli zginę. Nie mogę teraz zginąć! Muszę poznać moją przeszłość, muszę poznać lepiej samego siebie!- Ikar praktycznie zniknął w innym wymiarze gdy jego cosmos naglę wzrósł i zaczął pulsować energią. Wrota wymiaru otwarte przez Sagę nie zamknęły się jeszcze całkowicie i dało się usłyszeć wrzask Ikara dobiegający z nich.
-Haiesuto Aruteiteyu-do!!- ogromna eksplozja odrzuciła Sagę parędziesiąt metrów w tył a, miejscu gdzie atak Sagi wciągał posłańca, stał teraz Ikar jego ciało pokryte było licznymi drobnymi ranami i wrzało od cosmo.
- Wybacz mi rycerzu ale.. nie mogę teraz zginąć, musisz pokazać mi na co stać nas.. ludzi, chcę wszystko sobie przypomnieć, dowiedzieć się i wywnioskować prawdę..-Ikar czekał na atak przeciwnika.

- Być może gdybyś był w innej sytuacji miałbyś okazję się tego dowiedzieć ale jesteś moim przeciwnikiem więc zginiesz w tej walce nawet gdybym musiał poświęcić własne życie - odpowiedział Saga po czym jego kosmos zaczął niewyobrażalnie rosnąć.A wjego dłoni pojawiła się kula energii mieniąca się złotym światłem.


- Ikarze tutaj skończy się twoje ziemska podróż - rzucił w stronę anioła i czekał na jego reakcję.

- Sadzę że sytuacja jest odpowiednia Sago!!- kosmos Ikara zaczął rosnąć z niewiarygodną szybkością ,topiąc resztki domu raka znajdujące sie w pobliżu Posłańca. Ikara wyciąga ręce przed siebie a po między jego palcami przeskakują z coraz większą częstotliwością purpurowe błyskawice.
- Sago.. podziwiam cię.. ten atak zdecyduje o naszych losach.- rzekł do Sagi i czekał na rozpoczęcie ataku przeciwnika.

Włosy Sagi falowały pod wpływem jego kosmosu.Niebo ściemniało a on czekał na odpowiedni moment. Podmuch wiatru, który poczuł na swojej twarzy stał się dla niego sygnałem, że nadszedł już czas.
- Galaxian Explosion !!!
Odbijając się z jednej nogi od skalistego podłoża Saga skierował się na Ikara.

Widząc że przeciwnik rusza ze swoim atakiem Ikar również ruszył do ataku, pochylając lekko głowę i wycofując ręce wraz z nagromadzoną energią w tył. Bieg czując niezwykłe podniecenie, radość.. adrenalina.. Przed samym zderzeniem się z atakiem Sagi ostatecznie skumulował swoją moc i :
-Haiesuto Aruteiteyu-do !!- Jego dłonie zaczęły krwawić od energii wydobywającej się z ataku..
W wyniku zderzenia się dwóch ataków, powstała nieokiełznana energia ,której moc rosła przez wchłaniania mocy dwóch wojowników. Żaden z przeciwników nie chciał ustąpić.. i starał się przeciągnąć szalę zwycięstwa na swą stronę. Jednak ich starania spełzły na niczym, gdyż ich moce były zbyt wyrównane..
W jednej chwili doszło jednak do czegoś czego nie byli w stanie sobie nawet wyobrazić, moc jaka wydobyła się ze zderzenia ich ataków zaczęła tracić stabilność i doszło do jej wybuchu.
W miejscu gdzie walczyli powstał ogromny krater, a fala uderzeniowa rozniosła resztki energii wokół krateru na którego dnie leżały dwa nieprzytomne ciała..