TIME FOR SOME TRAINING!!!!

-Seiya nie jest pewne to , że Shaka zostanie rycerzem. Przed tym wydarzeniem czekać go będzie jeszcze wiele przeszkód. - Krótka przerwa.

-Im szybciej dotrzemy na miejsce tym lepiej. Przyśpieszmy może troche.

szedł równym krokiem z reszta, wszyscy wspominali o treningu. Wiec Milo zaproponował ćwiczenie.
- Wszyscy chcemy wziąć sie za trening jak najszybciej, wiec może przebiegniemy sie na miejsce naszego treningu. Co o tym sadzicie?
Po tych słowach spoglądał po towarzyszach, czekał na odpowiedz z ich strony.

Obserwowała ich od jakiegoś czasu nim podeszła, wiedziała kto im przewodzi (Mistrz dokładnie go opisał) więc zatrzymała się przed nim i podała pergamin
- Mam z wami trenować - oznajmiła krótko i rozejrzała sie po obecnych, na dłużej jej wzrok zatrzymał się na Milo, chociaz nie znała żadnego z tych rycerzy ten wydał sie jej skądś znajomy.
Seuru w tym czasie przeczytał tresć pergaminu, cicho zaklął pod nosem i zmierzył wzrokiem dziewczynę.
- Nie ma taryfy ulgowej pamiętaj - powiedział, na co ona kiwnęła głową

Zauważyszwszy nową postać w drużynie serdecznie podał jej dłoń a następnie powli lecz wyraźnie powiedział.
-Miło mi Cię poznać.Jestem Shaka.
Lekko jej się ukłonił a po chwili zwrócił się do Milo stojącego niedaleko.
-Genialny pomysł.W takim przypadku będzie szybciej..dotlenimy się gdyż jest ładna pogoda i zobaczymy co z naszą kondycją.Heh i najlepiej by było jakbyśmy to zrobili tak naturalnie...po prostu.Beż używania cosmosu czy innych "bajerów".
Wszakże będziemy mieli wtedy lepszą satysfakcję oraz..nasze nogi staną się odrobinę twardsze.
Więc jak Seuru-zwrócił się do przywódcy.
Zgadzasz się na taki wariant/?

Nowa osoba dołączyła do grupy, spojżał na nią i przywitaj się uprzejmie;
-Witam, nową osobę, Jestem Seiya miło mi cię poznac, widzę że będziemy razem trenowac

Do ich grupy dołączyła nowa osoba. Była to jak na pierwszy rzut oka młoda, piękna dziewczyna. Milo od razu przywitał się, skłaniając lekko głowę w jej stronę.
- Witam ja nazywam się Milo. Cieszę się ze będziemy razem trenować. Mam nadzieje ze się czegoś nauczymy od siebie nawzajem.
Po kilku słowach odwrócił się w stronę Shaki.
- Tak racja musi to być zwykły bieg bez żadnych dodatkowych umiejętności. W przeciwnym wypadku to nie będzie miało sensu.
Chwile po tym odwrócił się w stronę Seuru.
- A ty co o tym sadzisz Seuru?

Popatrzył w stronę dziewczyny. Odrazu go zauroczyła. Była piękna , a jej uroda doruwnywała boginiom. Invis podszedł i ucałował ją w dłoń.

-Witaj Pani. Jak ci na imię. Ja nazywam się Invis.

Presea była zaskoczona tym, iż wszyscy są dla niej tacy mili, ostatni raz to Etru traktował ją z szacunkiem.
" Widać wszyscy rycerze są szarmanccy" pomyślała
- Mam na imię Presea i miło mi was wszystkich poznać - powiedziała i słodko sie usmiechnęła.

Chmury rozwiały sie niczym mgła i na błękitnym niebie ukazało sięsłońce ogrzewając okolice.Seuru przemieżając droge spojżał na lewo ,to na prawo mówiąc:
-Przemieżyliśmy około 25% ścieżki do kolejnego miasta.Zaraz mały odpoczynek.

OOC:MAcie jeszcze chwile na leprze poznanie się między sobą.

Shaka usłyszawszy że mają odrobinkę przerwy postanowił wyjąć ze swojej torby podróżniczej kilka owoców oraz świeżą wodę.Nie ukrywał tego że chce mu się bardzo pić.Gdy już to zrobił po chwili spojrzał się na wszystkich dookoła.
-Ochh przepraszam gdzie moje maniery.
Proszę częstujcie się..-w tym momencie wysunął małą miskę z owocami.
Jak pewnie każdy wie dostarczą one nam niezbędnych witamin oraz..heh mogę poprawić samopoczucie.Są z całą pewnością zdrowsze od tych słodyczy..
Następnie swój wzrok skierował na dziewczynę.
-Więc Presea...jeżeli można wiedzieć to skąd pochodzisz i jaką zbroje pragniesz zdobyć??.

Stała oparta o pień z zamkniętymi oczyma i myślała o Etru, nagle usłyszała swoje imię, szybko otworzyła oczy i spojrzała na mówiącego.
- Pochodzę z Egiptu i jestem " Córką Sachmet", wyszkolił mnie mój Mistrz - Srebrny Rycerz Etru, pretenduje do Złotej Zbroji Barana - powiedziała jednym tchem

A dopiero 25% drogi, grupa stanęła na odpoczynek wiec on też nie będzie inny od reszty, usiadł sobie pod drzewem niedaleko wszystkich, wyjął z plecaka wodę i tylko się napił, na ożeźwienie a potem się położył i spoglądał w niebo

Drapie się w brodę mówiąc:
-Egipt?Hmm...... pamietam legęde o piaskowych rycerzach którzy żyli 1 erę przed nami czy 2 ,jednak muszę przyznać ,że jest strasznie pogmatwana gdyż mówią że to bójda inni iżprawda no i jest wiele różnych wersji.Jednak powiem iz zbyt dużo nie zdziałali gdyż objawili się pod koniec ery i do tego podobno narobili bajzlu w asgardzie ,ale kapłanka wraz z jej rycerzami bez problemu dała im radę.
Nagle zaczął się rozglądać po okolicy i jego uwagę przykóła sterta wielkich głazów.Jego koncentracja skupiłą się właśnei na nich powodując rozmyslenia.

-Dawno nie widziałem srebrnego rycerza na oczy od czasu pierwszego brąza ,który podobno założył rodzinę.Ciekawi mnie czy ktoś z jego rodziny też zostanie brązem hmm...... .No nie ważne zatem w ramach odpoczynku możemy potrenować.-chłopak wyprostował rękę wskazując palcem na pobliską stertę głazów.
-Widzicie je?To trening na się i koncentrację.Uproszczę wasz cel.Każde z was musi rozwalić głaz gołą ręką.Ustalcie między sobą kolejke i zaczynamy.

OOC:Więc jedziemy w ten sposób.Wykożystam internetową kostnice więc piszecie kolejno ,że każdy udeżył w głaz ,a kostnica określi wynik waszego udeżenia.

-Egipt zawsze chciałem tam pojechać- powiedział Milo w stronę towarzyszy, po czym usiadł na kamieniu i zaczął mówić dalej.
- Ja pochodzę z Bułgarii takie zacofane państewko, wychowałem się w nędzy na wsi niedaleko centrum kraju. Tak samo jak ty miałem mistrza ale….- w tym momencie jego głos zamarł.
Po chwili jednak zaczął mówić dalej.
- aaa i pretenduje do złotej zbroi skorpiona, mam nadzieje ze kiedyś będę godzien ją nosić.
Chwile po tym zszedł z kamienia i położył się na trawie nieopodal.

OCC: ups ten do poprzedniej kolejki

Widząc rekcje jednego z człąków na jego czole pojawiła się żyłka a na twarzy grymas.Wziął kamień w rękę i żucił Milo w łepetyne.
-Czy ja coś móiłem!?Won do głazu rozwalić go!-Wrócił i usiadł ponownie na kamieniu mówiąc pod nosem:
-Niemawidze jak mnie nikt nie słucha.

-Cóż nie dysponuję zbyt dużą siłą mięśni. Spróbuję jednak rozkruszyć kamień. Który będę w kolejce jest mi to obojętne. Mogę być nawet ostatni. Co do Srebrnych Rycerzy również słyszałem , że nie jest ich zbyt wielu. Spróbuję to jednak zmienić i rozsławię siłę Srebrnych Zbroji.

Podszedł do głazu. Napiął mięśnie jak tylko mógł i udeżył w sam środek.

Jego sielankowy odpoczynek przerwał potężny cios w głowę, który od razu postawił go na nogi.
- Dobra dobra już idę nie denerwuj się- mówił nadal trzymając się za głowę.
Podszedł do kamienia dokładnie obejrzał go z każdej strony. Szukał jakiś pęknięć ,skaz które mogą mu pomóc w rozwaleniu go. Był już prawie gotowy, stanął z rozstawionymi nogami. Zebrał w swojej ręce cala sile jaka posiadał i uderzył prosto w środek kamienia……

Słuchał pod drzewem pogaduszek przyjaciół i podobało mu się co opowiadali o sobie, on nie będzie inny i natomiast musi rozłupac kamien jak inni, podeszedł do kamienia i powiedział;
-Ja pochodzę z Japoni, z ubogej rodziny, jestem pretendentem do zbroi Pegaza i myślę że uda mi się ją zdobyc a pozatym trenowałem w Grecji, też fajnie
Po czym spojżał na Głaz, skupił się i nagle lekko skoczył w górę aby jego dłoń mogłą nabrac prędkości, i nagle uderzył z całym impetem w środek głazu...

Poprawnie skumulowany kosmos w pięści Mila rozszedł się po całej skale rozrywając ją z niesamowitą siłą na kawałki.Wszędzie zaczeły się walać resztki głazu.


Dzięki Poprawnie skoncentrowanej energi kosmosu w pięści udeżenie odniosło pożądany skutek niszcząc głaz na drobne kawałeczki ,a te kawąłeczki rozwaliły się na jeszcze mniejsze.


Seuru przyglądając się sukcesom obu toważyszy z zadowoleniem rzekł:
-Dobra ,bardzo dobże wręcz ,teraz możecie odpoczać.Nie sądziłem że tak dobże wam pójdzie.

Patrzyła jak poszczególni rycerze uderzają w głazy, sama robiła to nieraz na treningu u Etru. Odepchnęła się od drzewa i podeszła do głazu pochyliła się i położyła na nim dłoń, zamknęła oczy i wyobraziła sobie martwego Etru. Kosmos płonął kiedy uderzyła i szara materia kamienia rozstąpiła się pod naporem jej dłoni. Presea otworzyła oczy i popatrzyła na to co zostało z głazu, a następnie na Seuru, wyprostowała się i czekała co dalej...

Wielka resztka głazu spadła Preseie na głowe (1oo obr.) powodując powalenie i wielki ból głowy.Została kolej 2 pozostałych chłopców z czego jeden nie znał kosmosu.Co z tego wyniknie?Nie wiadomo.

Seuru przyglądajac się maleńkiej wpadce i takk byłzadowolony.Wygrzebał z tylnej kieszonki perę rzeczy potrzebnych do poatrunku.
-Spodziewałęm się takiej sytuacji.Jak się wygrzebiesz to jeden z panów cie opatrzy ,bo no cóż ja nie umiem.Gupie nie? he he........

OOC:xD Rumcii pisałem że rzut kością zadecyduje o waszym sukcesie.Prosiłęm żeby napisać że się udeża w głaz xD.Ale tym razem niech będzie.Bo właśnei weszłaś w moje intencje ,ale każdemu sie zdaża.Teraz opatrz guza xD

Ucieszył się ze rozbił kamień do końca nie był przekonany ze mu się tu uda. Chwile po tym odszedł na bok i położył się w tym samym miejscu, wiedział ze parę osób jest jeszcze w kolejce wiec ma chwilkę na odpoczynek.
- Tylko proszę nie bódź mnie kamieniem- powiedział spoglądając w stronę Seuru.
Chwile po tym zasną.

Zrobił tak jak Milo, odszedł od kawałeczkówk kamienia pod swoje drzewo pod którym wcześniej odpoczywał i wpatrywał się w niebo a zarazem słuchał co dzieje się wokół niego;
-Milo nie było to trudne co nie, ale nie spodziewałem się że mi sie uda