Tajemniczy miecz

Gdy doszli do podnóża góry znowu usłyszeli głos
-moi posłańcy w postaci niedźwiedzi to był tylko początek- nagle zaczął padac śnieg. Shenron zauważył mała grotę w gorze
-co robimy?- zapytał
-w każdej chwili może zacząc padac mocniej- powiedział po czym czekał na odpowiedzi pozostałych ...

- Myśle ze powinnismy sie schronić i poczekać do rana... - Powiedział Sharai - Ty też słyszałeś ten głos ?? ...

Ennir westchnął ciężko i rozejrzał się wokół.
Po chwili odezwał się głosem niemal tak zimnym jak śnieg, który na niego padał: - Niedługo może zacząć wiać, a wtedy daleko nie zajdziemy... - powiedział i ruszył przodem do jaskini.

Shenron nie czekając na resztę wszedł do jaskini ,reszta podążyła za nim. Shenron rozpalił ognisko wszyscy położyli sie i zasnęli. Po kilku godzinach Shenron się obudził po tym czasie śnieg przestał sypac , wiedział że muszą się spieszyc ale postanowił poczekac aż reszta się obudzi ...

Przylozyla dlon do swej twarzy, kciukiem dotykajac swej maski. Przymknela oczy wsluchujac sie w powiew wiatru.
Jej umysl przez chwile byl daleko od innych, poczym przemowila cichym, pozbawionym emocji glosem.
- i tak chce nas tam zaprowadzic. Kulejac umra po drodze.

Wygiela sie w lekki luk spogladajac w niebo szeroko rozwartymi oczyma.
- eto eto truan..
Powiedziala do siebie.
- niewielka strata, heh - na jej twarzy pojawil sie polusmiech.
Obrocila sie w strone groty, poczym bez slowa ruszyla w jej strone.

Sharaiemu śniły się koszmary że gdy nie ma go w Świątyni posłańcy zabijają Aseona i innych jego przyjaciół,niszczą domu zodiaku,zabijają Atenę i Yasuke.
Nagle obudził się cały spocony.
- Co to już dzień ? - zapytał przestraszony i przysiadł się do Shenrona. - Wiesz Shenron... śnily mi się koszmary że Święci Posłańcy niszczą całą świątynie...Czy tak może się stać ??

W nieco dalszej czesci groty rozlegl sie cichy, zduszony smiech.
- koszmar na bazie rzeczywistosci to musi byc nieprzyjemna rzecz.
Rzekla chicho, lecz jej slowa byly w tym malym pomieszczeniu dobrze slyszalne.
Jej spojrzenie, ukryte w cieniu, spoczywalo na wejsciu do groty.

- Czuję że coś się dzieje w Sanktuarium...To chyba cosmo Sagi... - Rzekł Sharai - Ale co ja moge poradzić i tak jestem zasłaby żeby im pomóc - Powiedział zasmucony...

Tyr z lekkim lękiem jedynie mógł spojrzec na Ahnighito bo na jego wypowiedz nie mozna bylo w tej chwili liczyc

Shenron ze smutkiem w oczach spojrzał na Sharai i bez słowa zaraz odwrócił głowę ...

Ennir usiadł pod ścianą, oparł się plecami o ścianę i zamknął oczy.
Pogrążony we własnych myślach nie zwracał uwagi na jęki Sharai.

Shenron skierował swe kroki w stronę wyjścia
-ruszajmy im szybciej dojdziemy na szczyt tym lepiej-
w głowie Shenrona kłębiły się różne myśli wyczuwał energię którą już kiedyś czuł ...

Wstala, poczym wykonala nieznaczne, ledwie zauwazalne ruchy swym cialem rozciagajac w ten sposob kazdy swoj miesien.
Nastepnie skierowala sie zas bez slowa w strone wyjscia.
"nadal nie mam przyjemnosci" Przeszlo jej przez mysl.
Nie musiala dlugo kojarzyc faktow. Miala dobra pamiec. Moze nawet za dobra.

Tyr podążył za przyjacielem. Widział że coś go trapi lecz wolał to pozostawić bez żadnego komentarza... podróż w milczeniu mu odpowiadała tym bardziej że czuł się zmęczony po nie dawno stoczonej walce i niezbyt wyraźnej pogodzie...

- Dobra chodzmy - Powiedział zamyślony Sharai - Coś mi tu nie pasuje... - Sharai poczuł silny cosmo bijący gdzieś z góry.

Ennir wstał, założył na ramię swoją torbę i ruszył za resztą.
Po drodze ziewnął, widać było, że niezbyt się wyspał w jaskini.

Gdy doszli na szczyt góry Shenron zauważył postac w czarnym płaszczu która wchodziła do jaskini. Shenron podążył za nim
-szybko musimy iśc- powiedział Shenron bez zbędnych wyjaśnień ...

- Kim On jest ?? - Pomyślał - Shenron to mój przyjaciel, ufam mu bezgranicznie więc nie będę pytał po co za nim idziemy - I poszedł za Shenronem.

Ahnighito nieznacnie przechylila glowe to w jedna to w druga strone rozruszajac kark.
Na jej obliczu nie bylo widac zadnej emocji.
Wiedziala wszystko co miala wiedziec. Nie zadawala zadnych pytan, szla przed siebie.

Tyr stał w bez ruchu aura kosmiczna owego osobnika była dla niego nie spotykana i potęzna. Otrząsnął sięszybko i podążył za toważyszami

Ennir bez słowa przyśpieszył z marszu do szybkiego truchtu.
Broń, którą mieli znaleźć mogła być naprawdę potężna, a chłopak nie miał ochoty mierzyć się z kimś tak potężnym.

Gdy weszli do środka groty ujrzeli miecz był piękny lśnił wydawał się
byc pokryty złotem. Shenron zrobił kilka kroków do przodu lecz drogę zastąpiło mu dwóch wojowników
-Fire Ball-
krzyknęli przeciwnicy Shenron uskoczył
-wiedziałem że już kiedyś czułem te aurę prawda-
nagle pojawiła się postac w czarnym płaszczu zdjęła kaptur i oczom Shenrona ukazała się twarz jego brata
-myślałeś że ty i twoi koledzy z sanktuarium mnie zabiliście to się myliłeś- powiedział Kazuya bo tak miał na imię jego brat po czym jego pomocnicy zaatakowali Ahnighito i Ennira (55 obr) ...




przeciwnicy maja po 350 HP

- Kim jesteś ! - Krzyknął Shari i ustawił się obok Shenrona - Jeżeli chcesz walczyć to nie tylko z nim ale też ze mna ! - I przyjął pozycję obronną.

Tyr nigdy nie widział by złudzenie ataku mogło być tak namacalne, widział jak jego dwaj towarzydze otrzymuja atak o niebywałej sile! Czuł się bez radny... Słaby niczym baranek... Sparaliżowany...

Ennir odskoczył w tył, jednak za późno. Cios wroga dosięgnął go i powalił na ziemię. Chłopak natychmiast wstał i zaatakował tego, który go trafił. Zamachnął się lewą ręką i kiedy przeciwnik zasłonił twarz, kopnął go z całej siły w pewne wrażliwe miejsce (szybki atak w narządy płciowe 21)