Legendarna Muzyka

Shion siedział zmartwiony na schodach swojego domu. Martwiło go, że złote zbroje przestały śpiewać. Przecież wszystkie są razme, w domach zodiaków, to prawda, że jeszcze nie wszystkie zostały przywdziane.
-Może to problemy z zbroją Byak to spowodowały.- Powiedział do siebie Shion.- Czyżby przybycie Spectran i moc Hadesa spowodowały to, że nieprzywdziane zbroje stają się martwe?
Shion spojrzał na słońce w zenicie. Uczniowie spuźniali się już na umuwione spotkanie.

Aiolia wszedł po marmurowych schodach. Dyszał ciężko, bo całą drogę przebył w biegu. Pędził na złamanie karku, rozchmurzył się, bo nikogo jeszcze nie było. Shion siedział samotny przed swoim domem, oczy miał przymknięte i wygrzewał się na słońcu. Jego twarz była dziwnie nachmurozna.
-Witaj Panie.- Aiolia skłonił się nisko przed złotym rycerzem.- Cieszę się, że widzę cię po nownie. Cóż za żal ściska twoje sercę? Czy to wiążę się z zadaniem, które chcesz nam powierzyć?

Milo wchodząc po pięknie wyrzeźbionych schodach, widząc Shiona i Aiolę z daleka pomyślał,że przyspieszy kroku, żeby przed przygodą rozładować atmosferę...
- Witajcie Towarzysze, jak nastroje, widzę że ,Shion , targają tobą pytania związane z zamilczeniem zbroi..Aiolo przyjacielu, dawno się nie widzieliśmy..
Milo usiadł obok Shiona, czekają na ostatniego uczestnika wyprawy

Darkwolf powolnym krokiem wyszedł z Sanktuarium, po drodze ciągle rozmyślał o ostatnich słowach Aphrodite.
- Hades...czego on tu szuka ? na co liczy ? - te pytania ciągle kołatały się mu w głowie....nie mógł się na niczym skupić, bez przerwy rozmyślał o tajemniczych planach Hadesa i o katastrofie, która mogła wkrótce nadejść i objąć nie tylko Sanktuarium....ale i cały świat.
Po drodze spotkał Shiona, Aiole i Milo...oni też byli jacyś nieobecni...mimo to zadał im pytanie.
- Witajcie towarzysze broni...co was tu sprowadza ? - zapytał.

-Czekaliśmy na ciebie.- Powiedział Shion, niekryjąc niezadowolenia, z tego że uczeń się ociągał.- Jak wiecie niedawno złote zbroje umilkły.- Shion spojrzał za sibie na dom byka.- Złtoa zbroja byka, stała się matowa i martwa.- Uczniowie oraz Milo spojrzeli na sibie z przerażeniem.- Nie mogę opuścić świątyni w tym ciężkim czasie, a więc wy musicie podążyć do Wulkanu.- Shion wskazał daleko na zachód.- W wulkanie Eta, kryje się kuźnia Hefajstosa, tam porozmawiace ze zbrójmistrzem Gesterme, który pewnie da wam gwiezdny pył.- Shion spojrzał w nibo.- Jest mi niezbędny do naprawienia złotej zbroi.- Shion wstał.- Wybaczcie mi, ale inne obowiązki mnie wzywają.
Shion zniknął w swym domu, sybol barana na wrotach domu zabłysnął złotym płomieniem.

- Przepraszam cię Shionie...przepraszam was wszystkich, że musieliście na mnie tak długo czekać....byłem zamyślony...ciągle rozmyślałem o Hadesie i straciłem poczucie czasu...wybaczcie - po tych słowach skierował się w stronę Aioli i Milo.
- To od czego zaczynamy ? - zapytał z zaciekawieniem Darkwolf.

-Powineś uważać przyjacielu.- Powiedział Aiolia w stronę Darkwolf. Po czym obrzucił posępnym spojrzeniem wrota domu Barana.- Za dużo nam nie powiedział.- Powiedział w końcu Aiolia.- Myślę, że powiedział nam tyle i ile sam wie, albo tyle abyśmy zrozumieli wagę zadania.- Aiolia zamyślił się na krótko i spojrzał na Milo.- Milo, ty jesteś z nas najśliniejszy poprowadzisz nas?

Milo spojrzał w stronę odchodzącego Shiona
- Aiolo, niestety Shion Nas opuścił, więc ten obowiązek spada na mnie..
Milo zamyślił się na chwilę...
- No cóż, jak Nam powiedział Shion musimy iść na zachód, tam czeka Nas kuźnia i prawdopodobnie nie miły zbrojmistrz, Ja ponieważ mam zbroję, będę Was chronił z całych sił ale musicie mi pomóc...
Milo pomyślał "Przyjacielu, zostawiasz Nas w takiej chwili, pewnie wiesz co się szykuje"
- Dobrze więc...Chodźmy na Zachód
Milo poszedł na zachód szybkim krokiem...

- Chodźmy - powiedział Darkwolf do Aioli i ruszył szybkim krokiem tuż za Milo.

Milo obrucił się poraz osttni w kierunku domu barana i uderzyły w niego myśli Shiona.
-Zbyt dużo uczniów wyruszyło na misje, abym pozostawił świątynie bez opieki, przyjacielu.- Odprał mu Shion.
Przed śmiełkami rozpościerało się ogromne może, na brzegu moża była ogromna grecka łódź. W środku siedziało 40 mężów przy wiosłach. Na głównym żaglu ktoś wyszył postać Ateny. Przed rycerzami upadła kładka na pokład statku.


OCC: Darkwolf nie postuj czekaj zawsze ąz Mistrz Gry zakończy turę.

Milo wchodził powoli po kładce na statek, krzyknął do przyjaciół
- Chodźcie, szkoda czasu , przed nami długa droga...Spotkamy się na pokładzie gdy wyruszymy, muszę coś załatwić...
Milo wszedł do Kajuty położył się i zasnął...

OOC: a Co mam innego robić ?XD

Darkwolf podążył za Milo, przywołał również ręką pozostałych Rycerzy aby też już wsiadali....po czym położył się w swojej Kajucie i zaczął rozmyślać o nieuchronnej wojnie z Królestwem Podziemia....
- Hm....czy rzeczywiście uda się nam wygrać tą wojnę ? - począł rozmyślać Darkwolf.

-Smutno tu jakoś.- Aiolia spojrzał na niemych żeglarzy, którzy zaczęli wiosłować równo. Statek ciął wodę płynąc wciąż na zachód.- Gdzie tu jet kapitan?- Zapytał sam siebie Aiolia.
Aiolia porzeszedł przez okręt, krętymi schodami zszedł podpokład. Zastukał mocno w drzwi kajuty Milo.- Coś, jest podejrzanego w tym wszystkim.- Pomyślał Aiolia.

Żeglarze równo wiosłowali. Potężne mieśnie grały pod skórą, prowadząc wiosła, nad wodą i w wodzie. Żeglarze bez słowa, jak umarli wiosłowali wciąż i wciąż. Jakby nie znali zmęczenia. Wciąż na zachód na zachód. Dziwne było, że nikt nie wygrywał rytmu na bębnie, nikt nie pilnował steru, tego przedziwnego statku.

Milo wstał bo usłyszał łupanie(łojenie w framugę xDD),otworzył drzwi i zobaczył Aiolę
- Coś się stało? - zapytał - coś tu za cicho...
Milo rozejrzał się po piętrze na którym były umieszczone Kajuty...
- Czemu nikogo tu nie ma?, Aiolo musimy znaleźć Darkwolfa, jest tu podejrzanie, za cicho, musimy znaleźć Kapitana.
Milo poszedł po krętych schodach w górę

Aiolia ruszył za Milo, coś tu nie grało. Gdzie bęniarz wystukujący rytm? Gdzie Kapitan. Aiolia stanął z Milo na pokładzie patrząc na żeglqarzy.
-To dziwne.- Powiedział Aiolia.- Wyglądają jak zombie. Milo czy na zachodzie gdzie zmierzamy, nie ma też Królestwa Hadesa.- Aiolia przełknął głośno ślinę po tyym pytaniu.

I w tym momencie na pokład statku wyłonił się Darkwolf...od razu spostrzegł Milo i Aiole oglądających się w stronę zachodu....ale było w nich coś dziwnego...wyglądali jakby byli sparaliżowani....
- Też wyczułem, że coś tu jest nie tak...przyszedłem na pokład to sprawdzić...ale mnie ubiegliście.... - powiedział Darkwolf i po chwili namysłu dodał
- To jakiś statek widmo.....nic tutaj nie tętni życiem.....wszystko jest jakby obumarłe....nie wyczuwam niczego.....nawet w tych wioślarzach...są jak duchy....nie podoba mi się to....musimy coś szybko wykombinować...to może być pułapka zastawiona przez Hadesa - odrzekł Darkwolf i natychmiast podbiegł do Milo i Aioli...na jego twarzy znowu malował się smutek i przygnębienie.

Niebo zdawało się być coraz ciemniejsze. Dziwne było, to że nawet szczur czy robak nie żyli na tym statku. Żaden ptaki wędrowny nie chciał odpocząć na maszcie statku, ptaki zdawały się omijać statek szerokim łukiem. Bez słońca Słonecznego żagle zmieniły się na krwisto czerwone, z czarnym młotem wbitym w kowadło. Wioślarze wiosłowali coraz szybciej, jakby podróż ich nie męczyła. Najdziwniejsza w nich była skóra, odbijająca światło dnia, jak dobrze wypolerowane żelazo.

Aiolia spojrzał po wioślarzach i na znak na zaglu i roześmiał się na gło.
-Panikujemy przyjaciele.- Roześmiał się Aiolia.- Spójrzcie to golemy, zapewne wysłane przez Zbrójmistrza, ucznia Shiona, jak mniemam. Chyba nie mamy się czego obawiać, ale dla pewności pozostanę na pokładzie.

- Zostanę razem z tobą - odrzekł Darkwolf.
- Zawsze może się przydać dodatkowa pomoc - powiedział z lekkim uśmieszkiem na ustach po czym odwrócił głowę i zaczął wpatrywać się w morski krajobraz.
- Nie wolno nie doceniać Hadesa......z takim groźnym przeciwnikiem nie przyszło nam walczyć od lat.....musimy uważać....Ateno....dodaj nam sił i spraw abyśmy cali wrócili z tej wyprawy - powiedział w myślach Darkwolf.
Darkwolf postanowił coś sprawdzić....podszedł do jednego z wioślarzy.....wioślarz kompletnie nie zwrócił na niego uwagi....Darkwolf dotknął jego skóry.....była cała z kamienia...jednak coś w nim było nie tak....wyczuwał pustkę bijącą z jego wnętrza a przecież ten wioślarz poruszał się i żył... Darkwolf spojrzał na Aiole....pomimo, że uspokajał nas jak tylko mógł najlepiej na jego twarzy widać było głebokie zamyślenie...
- Co cię tak trapi przyjacielu ? - zapytał Darkwolf, który prawie natychmiast, jednym skokiem znalazł się przy Aioli.

- Skoro to są golemy z tej kuźni, to nie powinniśmy się obawiać,lecz niczego nie bądźmy pewni swego
Milo podszedł do rufy i patrzył w ślepo w wodę jakby rozmawiał telepatycznie i nie zwracał uwagi na nic
- Jakbyście czego potrzebowali podejdźcie...

Darkwolf nie wiedział już co robić....
- Hm...skoro nas nie atakują, dopłyńmy do celu podróży to się przekonamy jakie mają zamiary - powiedział telepatycznie do Milo i Aioli....odgarnął włosy prawą ręka...w drugą złapał róże...podszedł do rufy pomiędzy Aiolą a Milo...czekając na koniec podróży z wielkim zaciekawieniem wpatrywał się w krajobraz zachodzącego słońca.

Na horyzonicie ukazał się wulkan, łódż płynęła w jego stronę, coraz bardziej się zblirzająć. Łódź wpłynęła do groty w wulkanie, zatrzymała się na przystani. Golemy wstały jdnocześnie. Ustyawiły się do walki i ruszyły na rycerzy.

Aiolia uśmiechnął się pod nosem, jego ciało objęła złota aura. Podniusł rękę do góry.
-Lightning Bolt - 221 dmg.
Potężna fala ognia zalała golemy. Aiolia atakował wściekle jak lew. Który ukazał się nad jego głową.

- Wiedziałem - powiedział do siebie Darkwolf...objął lodowatym spojrzeniem atakujace golemy...włożył róże w usta...na jego twarzy zagościł demoniczny uśmiech.
- Niestety Golemy....to wasz ostatni przystanek ! - krzyknął, po czym uruchomił swój kosmos.
- Wybuch Kosmosu (150 dmg)- zerwał się potężny wiatr i ogromna fala energii zalała zaskoczone golemy...nad głową Darkwolfa pojawił się wizerunek Ryb.