Dom Baran

-Dziękuje ci Rycerzu.- Powiedział Shion.- Możesz odejść. Tak Milo, zaczniemy btrening.
Shion wziął Milo za ramię teleportował, na klify. Shion wziął kamień w rękę który uniósł się w powietrzu.
-Wyobraź sobie, że twój kosmos i umysł mogą zmienić się w niewidzalną moc i podnosić rzeczy. Na przykład ten mały kamień. Może też.- Shion podniósł siła woli ogromny klif na którym stali.- Skoncetruj się i spróbuj podnieść ten mały kamień.- Kamień upadł na klif.- Trenuj aż podniesiesz cały klif.- Shion zostawił Milo samego.- A nauczę cię wnikać w czyjeś myśli.

Domon jeszcze raz skłonił się obecnym i odszedł w kierunku placu.
<z tematu>

Aseon podchodzi przed dom Barana i woła:
-Shion!Czy mógłbyś wyjść przed dom?

Przed Dom barana wbiega Shura, w jego prawej dłoni widnieje swój.
-Aseon? Wybacz ale wybrałem dłuższą drogę by zmylić przeciwnika. Nie wiesz czy jest Shion, muszę mu oddać ten zwój-Shura pokazuje Aseonowi zwój.-Nie otwierałem go, nie wiadomo co się może stać po jego otwarciu..-Shura czeka wraz z Aseonem na Shiona.

-Witajcie przyjaciele, teraz nikt już wam nie grozi.- Powiedział Shion.- I wiem gdzie wybierzemy się po nauki Ateny Exclametion.- Shion uśmiechnął się chytrze.

Aseon spogląda na Shurę i rzecze:
-O Shura właśnie chciałem zapytać Shiona czy przyniosłeś mu zwój.Odwrócił głowę do Shiona.
-Przynieśliśmy ci zwój jednak za całą sprawę ja biore na siebie odpowiedzialność.Nimogliśmy pozwolic żeby zwój należący do Ateny dostał się w ręce Hadasa więc musiałem go odzyskać.Zabiłem uczennice Sagi ,chciaż mogłem tylko ją obezwładnić i nie pytaj czemu to zrobiłem ,gdyż miałem swoje powody.Jak dowiesz się więcej na ten temat to opowiem ci resztę.
Mówiąc to Aseon odwrócił się plecami do Shiona i ruszył w stronę placu.

Po kilku minutach doszedł do dobmu barana i nagle okazało się iż dom jest zamknięty.Aseon przygląda się drzwiom i mówi:
-Cholera!!!Zamknięte coś tu jest żeczywiście nie tak....
Aseon usiadł na shodach przed domem barana zastanawiając się co mogło zajść pod jego nieobecność.

Shion powolnym krokiem wszedł na schody z marmuru. Po jego twarzy płynęły łzy. Shion spojrzał w martwe oczy Mu, w złoty sztylket w jego piersi. Wszedł powolnym krokiem do swojego domu. W głównej komnacie podłoga podniosła się odsłaniając schody. Shion powolnym krokiem zszedł po nich. W środku leżały ciała spokojnych rycerzy w złotych zbrojach barana. Każdy z nich płonął jasnym kosmosem, spokojnym i pełnym ciepła i zrozumienia. Shion ułorzył Mu w pustej wnęce wyciągnął sztylet z jego piersi.
-Wybacz mi, to ja miałem zginąć.- Powiedział Shion. Ciało Mu rozbłysło jasnym kosmosem. Shion zamknął Mu oczy.- Żegnaj i wybacz mi.
-Wybaczam ci.- Shion usłyszał głos Mu w głowie.- Zawsze będę przy tobie czuwać Mistrzu.

Aseon podszedł do domu barana i ujżał światło wydobywające się z wewnątrz.Widzęc to podszedł przed wejściem do domu i zawołał:
-Halo!!!Jest tam ktoś!?

-Asesonie.- Shion stał w otwartych drzwiach, plecami do ucznia.- Pójdziesz do generała Sorento znajdziesz go w podwodnym królestwie, i pozdrowisz go od Shiona. Powiedz mu, też że dawne zobowiązania jego rodu, są nałorzone także na niego.

Aseon przygląda się rycerzowi barana ze zdziwieniem i pyta:
-Wyglądasz jak mój przyjaciel Mu. Kim jesteś?Warto wiedzieć kto mi zleca zadanie.

-Jam jest Shion.- Shion obrucił się w stronę Asesona, wyglądał tak jak dawniej.- Mu mój uczeń nie żyje.- Powiedział Shion i starł łzy z oczu.- Pospiesz się, znajdziesz przy kolumnie północnego atlantyku.

Aseon zaszokowany zatoczył się ,a następnie odbił się od schodów i wyruszył w stronę siedzib rycerzy.
-Tak Jest!!!
W międzyczasie Aseon pomyślał:
-Mu nie żyje!?Kto mógł go zabić?Niech Atena ma go w swojej opiece..... ,poza tym moja zbroja jest bardzo uszkodzona ,ale muszę się spieszyć więc nie ma czasu na naprawy.

Sorento wszedł powoli na schody i rzucił złotą puszkę z zbroją Hadesa pod drzwi domu Barana. Oparł się o kolumnę i zaczął grać na flecie.

Milo wszedł po marmurowych schodach do domu Barana,rozglądał się gdy zobaczył Sorento przyspieszył kroku
- Witam Cię Rycerzu Posejdona, Co tu robisz? - Milo rozejrzał się zobaczył Puszkę ze Zbroją - i skąd masz Zbroję Hadesa? i co z nią chcesz zrobić
Milo patrzył się na puszkę ze zbroją, co chwilę zerkając co robi Sorento

Muzyką ściągnęła również Shure.
-Witaj Milo.. witaj sługo Posejdona co cię sprowadza do sanktuarium Ateny?-Shura spogląda na skrzynię ze zbroją.

-Sorento grał spokojnie na flecie. Spojrzał na Milo.
-Przybyłem tu z woli Posejdona, którego przyżeczenia nic nieznaczą w Hadesie.- Powiedział Sorento.- Mój Pan ofiaruje Atenie złotą zbroję Hadesa, za pokój i obietnice pomocy w razie najazdu Spectran, oczywiście działający w obie strony

Milo pomyślał chwilę
- Ja za Atenę nie mam prawa odpowiadać
Leczy póki się tu nie zjawi Shion lub Sama Atena to zostanę tu i poczekam razem z Tobą

Wrota domu Barana otworzyły się, w progu stał Shion. Podszedł do Sorento.
-Rozmawiałem z Ateną o tobie i o dawnych przyżeczeniach Bogów.- Powiedział Shion.- Cieszy się nasze serce, że Posejdon jest tak wielkoduszny aby wyciągnąć do nas swą rękę. Powiedz swojemu Panu, że Atena z chęcią przyjmie jego propzycję.

Shura wymienił spojrzenia z Milo po czym..
-To ja zostawię was samych, nie potrzeba przecież naszemu gościowi takiej eskorty.. Do zobaczenia.-Shura skierował się w stronę domu Koziorożca rzucając jeszcze przez ramie spojrzenia na przybysza z morskich głębin.

Milo wstał popatrzył jeszcze chwilę na puszkę ze zbroją
- Nic tu po mnie
Po czym zszedł po schodach i zniknął

Przed domem pojawił się Shura bez złotej zbroi na sobie. Podszedł do drzwi domu i zakołatał wielką kołatką w kształcie głowy barana, czekając aż ktoś mu otworzy drzwi..
-Shionie jesteś?

Shura znużony czekaniem odszedł w stronę wyjścia z Sanktuarium..

Shion pojawił się przed swoim domem, jego zbrpoja lśniła jasnym blaskiem, jego aura płonęła ciepłem i serdecznością.

Na przciw Shiona stanął Aseon ,lecz jego zbroja jakby się trochę zmieniła.Po czym rzekł:
-Witaj Shion chciałbym cię o coś poprosić.