Miasto

Kod:

W tym miejscu spotyka się wielu ludzi poprostu centrum Grecji

Przemierzając ulice miasta Saga obserwował ludzi którzy go mijali.Każdy z nich wydawał się szczęśliwi.Nawet jeśli mieli jakieś problemy to i tak byli radośni bo mieli przy sobie osoby które kochają i które ich kochają.Z całego tłumu tylko na twarzy Sagi nie gościł uśmiech.Szedł w milczeniu i myślał.

Rushifua siedział przy miejskiej fontanie grając na harfie, swoim zwyczajem oczy miał zamknięte Na prawej ręce miał bandaże, pomimo że Shaka go uzdrowił nie które rany były zbyt wielkie aby pozostawić je bez opieki medycznej, brzuch rycerza też był obwinięty białym płótnem. Odrazu wyczuł ucznia Świątyni.
-Witaj Sago, coś cię trapi, a z twojego ciała unoszą się niebieskie smugi niepewności, może jak się komuś zwierzysz to będzie ci leżej...

- Wybacz mi ale nie chcę rozmawiać o powodach mojej niepewności.Mogę ci tylko powiedzieć że zastanawiam się nad tym czy jestem godzien być uczniem świątyni a zwłaszcza zostać złotym rycerzem - powiedział z niezwykłym spokojem w głosie.

-jeśli ty nie możesz zostać rycerzem to ja tym bardziej.- Odparł Rushifua i zaczął smutne reqwiem.- Nie zapomnij o mich uczynkach..

- Odpokutowałeś już swoje czyny i zapewniam cię że jesteś bardziej godny tego aby zostać rycerzem niż ja.

-Alegoris nauczyła mnie, że to serce czyni rycerzem.- Rushifua wystawił twarz na witr, który muskał jego policzki i włosy.- Ty masz wielkie serce Sago, uratowałeś mnie przed uczynieniem czynu tak okropnego, że do tej pory widzę na swoich rękach krew Ateny jaką przelałem, jesteś prawdziwym rycerzem bo twoje serce czyni cię nim...

- Jak możesz wyrażać taką opinię na temat osoby której nie znasz.Jeśli chcesz wiedzieć coraz bardziej denerwuje mnie to że czas do otrzymania Zbroi jest nadal bardzo długi - po tych słowach Saga uderzył ręką w mur powodując powstanie w nim dziury.
- Nie znasz mnie Rushifua ! Nikt mnie nie zna !
Saga spojrzał w stronę swego rozmówcy po czym rzucił się biegiem przed siebie.

-Saga, Saga! Krzyknął za nim Rushifua.- Ja cię znam.- Po policzkach Harfiarza popłynęły łzy.- Znam każde twoje uczucie, każde zwątpienie. Mam nadzieje, że odnajdziesz spokój.

Shaka wyłonił się z za rogu i zatrzymał na swojej drodze Sage. Rycerzu pamiętasz nasze pierwsze spotkanie ile miałeś goryczy w sobie i zapału byłeś naprawdę świetnym wojownikiem. Ale teraz twoje serce zwątpiło co jest niewybaczalne dla rycerza. Wiedz że zanim ja zostałem Złotym Rycerzem to wiele razy żałowałem że nim zostałem ale też musiałem wiele przeżyć by tego dokonać. I pamiętaj nie ty wybierasz zbroje lecz ona ciebie wie najlepiej kto będzie godny jej przywdziania. Wiedz też jedno dla mnie jesteś wspaniałym Rycerzem który na pewno dostąpi tego zaszczytu wkrótce... A więc powodzenia Rycerzy nie mogę ci kazać wierzyć w siebie i zacząć cię pouczać bo tylko ty to możesz zrobić. Niech Atena da ci siłę przyjacielu... <po tych słowach obrucił się powiewając jego włosy odszedł powoli w strone świątyni>

*Omen przeszedł długą drogę przez miasto.Mijało go wielu ludzi lecz nikt się nawet nie zatrzymywał.Zobaczył wielką arene do której postanowił się udać.*
[wychodzi z tematu]

Przemieszczając się wśród tłumu Saga oglądał miejsca, w których przebywał jako podwładny Sanktuarium.Gdy dotarł do fontanny usiadł na jej murku zamaczając swoją dłoń w wodzie.Od dłoni Sagi odchodziły małe fale.

-Wyłumacz się Sago.- Rushifua wszedł na plac fotanny.- Co w ciebie wstąpiło, aby odejść od świątyni i dać się omamić Posejdonowi?

- Nie przyszedłem by się tłumaczyć.Chcę romawiać z kimś kompetentnym Sanktuarium a najlepiej gdyby zjawiło się ich więcej niż jeden.A poza tym widzę że zostałeś rycerzem Lucyfera.Czyżby twój brat zginął.Jeśli chcesz pozdrowię go od ciebie będąc w Hadesie - powiedział z lekkim uśmiechem Saga - Teraz chyba pora aby twój drugi brat opuścił ten świat.Nie sądzisz?
Ach zapomniał bym. Co byś powiedział na to gdyby Alegoris znalazła sobie jakieś wygodne miejsce w Hadesie ?

Rushifua roześmiał się i usiadł na fotanie zaczął cihcą grę na Harfię, jego kosmos płonął, a on śmiał się głośno.
-Cóż, mój brat zginął.- Powiedział Rushifua.- Pozdrów odemnie Alegoris, bo kiedy z tobą skończe to znajdziesz się u wrót piekła. Powiedz mi tylko, czy chcesz śmierć powolną i bolesną, czy szybką??

- Jesteś bardzo zabawny.Myślisz że boję się twoich pogróżek.Jestem od ciebie potężniejszy a poza tym nie możesz mnie zaatakować.Gdybyś jeszcze nie zauważył jestem tu jako posłaniec a według praw boskich posłańca nie można atakować. A jeśli posłaniec zostanie zaatakowany to osoba, która dopuściła się tego czynu zostanie pozbawiona życia a wraz ze śmiercią ciała zniknie jej dusza.Więc schowaj tą harfę.

-Chyba nie zakażesz mi gry na mojej harfie.- Roshifua otworzył oczy a całe jego ciało objął czerwony kosmos.- Nie jesteś posłańcem, ale kurkuiem który przynosi burzę. Nie zaatakuje się, ale ubezpieczam się na wszelkie możliwe wypadki.- Rushifua trącał leniwie struny harfy.- Pamiętaj, jednak tknij Alegoris, a sam Zeus nie obroni cię przed moim gniewem. Wodna Kijanko, wsłuchaj się w moją Arię Obrony.- Rushifua zaczął grać coraz szybciej i z pasją.- Dopuki ty mnie nie zaatakujesz, ja cię nie mogę zaatakować, więć WOdna Kijanko zrobisz to czy się za bardzo boisz, tak jak boisz się Posejdona i ze strachu przeszedłeś na jego stronę?

-Rushifua to nie ma sensu.- Morgen wkroczył powoli przed fontanę.- Pozostaw go jego ciemnym myślą, pies Posejdona, który potrafi tylko szczekać, nie jest wart tego aby łamać pradawne prawa.- Morgen usioadł koło brata.- Co cię sprowadza do nas Sago, mów i odejdz stąd do swoich głębin?

- Zamilcz !!! Nie przeszedłem na stronę Posejdona z powodu strachu poprostu on jest mi wstanie zapewnić coś czego Atena nie była by w stanie mi zaoferować.Twoje obrazy nie działają na mnie .Nie licz na to że cię zaatakuje jestem tu w innym celu i wypełnię swoję zadanie.No proszę zjawił się twój braciszek tak samo nie wychowany jak ty.To chyba u was rodzinne.

-Cóż.- Rushifua spojrzał na swojego brata.- Mój brat ma rację, potrafisz tylko szczekać, najchętniej zostawiłbym cię, ale dzikiego psa nie spuszcza się z oka. Powiedz, czy Shaka by cię zadowolił, gdyby się zjawił? Czy my ci nie wystarczymy?

- Powiem ci coś Morgen.
Saga podniósł się i podszedł do Morgena po czym zaczął szeptać mu do ucha:
- Ostatnim widokiem jaki ujrzysz przed śmiercią będzie moja twarz a twój braciszek dobrze o tym wie ponieważ widział to w księdze Malkava.Dziwne że ci o tym nie wspomniał.

Po tych słowach Saga usiadł spowrotem na murku fontanny i przemówił:
- Trochę tłoczno tu.Jak myślicie czy jak pozbędę się paru ludzi to Shaka w końcu się zjawi??

-Cóż, ja widział księgę Malkava i mój brat widział, bo oboje potrafimy widzieć to samo Sago, tak jak słyszeć to samo.- Rushifua wykonał następny takt, po strunach Harfy.- Nie wiemy, czy się zjawi, spewnością tak, co cię powstrzymuje?

-Nie zatrujesz mojego serca, ponieważ wiem, że księga Malkava pokazuje przyszłość, ale można ją zmienić tak jak my zmieniliśmy przyszłość Ateny.- Morgen wykonał mały ruch ręką.- A co do ludzi, jeśli gotów jesteś zabijać, to pokaż na co cię stać, a nie tylko szczekasz.

Spokój wszyscy nie mam zamiaru dopuścić do walki w mieście tu żyją ludzie. A ty Saga słucham co masz do powiedzenia bo po to tu przybyłeś czegoś ode mnie chciałeś więc streszczaj się ....

Morgen spojrzał na brata i kiwnął do niego, poczym skoncetrował się, oboje przeczuwali coś nie uniknionego...