Zniszczenie Asgardu

Shenron wyszedł przed kwatery świętych wojowników. Nagle niebo zachmurzyło się, zrozumiał że przepowiednia się rozpoczęła że dwoję blixniąt Sola i Maniengo narodziło się.
-Wyznawcy Ragnaroka przybędą aby ich porwac- powiedział sam do siebie.
-Obrońcy Asgardu przybywajcie do mnie- wysłał wiadomośc do reszty Świętych Wojowników. Wyznawcy Ragnaroka już byli w drodze po bliźnieta wiec musieli się śpieszyc. Shenron wysłał również wiadomośc do swego przyjaciela z sanktuarium ....

Nagle koło Shenrona stanął Sharai i położył ręke na jego barku.
- Przybyłem jak tylko usłyszałem twoją proźbę, abym pomógł w ochronie Asgardu. - Powiedział Sharai, ale był inny niż zwykle. Jakiś odmieniony,dojrzalszy,poważniejszy. Wiedział że to już nie jest zabawa,że tu liczą się losy całego wszechświata.

Tyr wyskoczył z kwatery gdy usłyszał wołanie Shenrona. Widząc przyjaciela spoglądającego w niebo również skierował tam wzrok "pierwszy raz widze coś takiego"-pomyślał, gdyż rzeczywiści niebo nie było zwyczajne...

Ennir przybiegł na miejsce spotkania najszybciej jak mógł.
Przeczuwał coś bardzo niedobrego... Coś co mogło przeszkodzić mu w jego drodze do potęgi. Spakowawszy szybko bandaże, zioła, prowiant i bukłak z wodą do swojej podróżnej torby wyruszył natychmiast. Po kilkunastu minutach dotarł na miejsce i stanął zdyszany przed Shenronem. Swoim zwyczajem nic nie powiedział i starał się zachować kamienną twarz, jednak widać było, że jest zaniepokojony tym nagłym wezwaniem.

Chcialo jej sie spac. Tego ranka Balder urzadzil jej niezbyt przyjemna pobudke, poczym wykopal z domu. Wiedziala ze cos go zaniepokoilo. Wyczuwala nawet co.. ba.. uslyszala dokladnie.
Jej kroki poniosly ja ku stolicy Asgardu, gdzie czatowali juz na akcje wojownicy. Czatowali - bylo dla niej slowem idealnym. Zawsze gotowi do walki et cetera et cetera.
Nie rozumiala ich. My wierni, poddani, silni, dzielni..
Blabla, w najczystrzej postaci, jak dla niej.

Oparla jedna reke na biodrze stajac przed nimi. Jej twarz jak zwykle nie pokazywala zadnej emocji.
- od zbyt duzego stresu serce moze zamrzec
Rzekla swoim spokojnym glosem. Byla w pelni swiadoma tego wszystkiego co dzialo sie naokolo. Nie miala jedna natury panikowac, bo po co?

Shenron popatrzył po zebranych na jego twarzy zagościł smutek
-musimy się śpieszyc, Asgard jest w niebezpieczeństwie-
Powiedział do zgromadzonych
-musimy ochronic dwoje bliźniąt od których zależy los Asgardu
W głowie Shenrona kłębiły się różne myśli na ten temat wiedział że jeżeli się nie pośpieszą to wszyscy zginą i światem zapanuje zło. Bez słowa ruszył do przodu nie czekając na innych ...

-Shenron zaczekaj!- wykrzyczał Tyr i podążył za wojownikiem. Nie rozumiał co się dzieje, lecz ufał przyjacielowi. Biegł ile sił w nogach by nadążyć za zwinnym rycerzem. Przeczucie mówiło mu że tego dnia nie będzie miał wiele spokoju...

Odchylila glowe w tym spogladajac w niebosklon.
- eto eto..
Wymamrotala do siebie. Jej tam nie bylo nigdzie spieszno. Zniszczenie nawet mogloby byc dosc ciekawym zjawiskiem - bardzo rzadko spotykanym. Jak to sie mawia 'once in life time opportunity'. No ale potem nie mialaby pewnie co robic.
Jej nie bylo spieszno, zwlaszcza ze wiedziala, ze i tak czesc osob niektorym nie dorowna w tempie biegu.

Wzruszyla ramionami, poczym skierowala sie za grupa.

Sharai ruszył za Shenronem, a w głowie kłębiły mu się różne niespokojne myśli...Z plecaka wyjął jabłko i zaczął je jeść z pośpiechem, bo nie wiedział czy jeszcze długo nacieszy się tym światem...Wiedział że być może jest to jego ostatnia wędrówka...Lecz cieszył sięże odbywa ją właśnie z Shenronem.

Ennir ruszył za resztą starając zawsze trzymać się w bezpiecznej odległości od Ahnighito pamiętając ból i upokorzenie jakie mu zadała. Mimo wszystko nie był wściekły, w końcu tak na prawdę nigdy nie zaznał takiego uczucia...

Wszyscy biegli w stronę starej chatki położonej gdzieś niedaleko miasta. Z daleka było widac mały domek z kominme z którego wydobywał się dym. Gdy wszyscy dobiegli zatrzymali się Shenron wszedł do środka to co tam zastał przeraziło go na podłodze leżały dwa ciała pozbawione z głów. Zaczął rozglądac się za dziecmi lecz nigdzie ich nie było
-za późno- powiedział do towarzysz. Wiedział o istnieniu tajemniczej świątyni gdzie byli wyznawcy Ragnaroka
-musimy się udac do jego tajemnej światyni- powiedział po czym ruszył w bliżej nie określonym kierunku ...

Tyr widząc zaniepokojoną twarz przyjaciela chciał zadać pytanie co dokładnie ma teraz miejsce, nie zdążył. Shenron znów ruszył w pogoń, a Tyr zaraz za nim. Biegł mimo tego że nie wiedział co szykuje dla niego los... inni towarzysze zdawali się równie zdezorientowani jak on.

Widząc te dwa ciała, Sharai upadł na kolana. Coś przeszyło jego głowę, może to był strach.Pomyślał że dla kogoś to mógł być syn,czy brat.Co on by zrobił gdyby to ktoś zabił Yasuke,Shenrona lub jego mistrza.Postanowił że od teraz,będzie walczył za wszystkich których zabili źli ludzie.Wstal i poszedł szybkim krokiem za Shenronem rozmyślając co może się stać.

Zerknela do srodka, a jej spojrzenie padlo na male, bezglowe ciala.
Ktokolwiek to zrobil nie posiadal albo cosmo albo je dobrze chowal. Spojrzala w strone oddalajacych sie.
Tez zaraz wyruszy, lecz najpierw..
Przymknela powieki wczuwajac sie w okolice. Szukala myslami kogos lub czegos, co moglo byc w poblizu - jesli w ogole bylo.
Jesli sie tam ktos jeszcze znajdowal to go znajdzie. Jesli nie, to wyruszy dalej.

Ennir podszedł do ciał i dotknął ich ran.
Potrzymał ręce tak przez chwilę po czym wytarł je o ich ubrania i wstał. Wydały mu się dosyć ciepłe ale bez słowa ruszył za resztą.
Nie był zaniepokojony czy przerażony widokiem ciał, nie były to pierwsze nieruchome worki mięsa i kości, które widział w swoim życiu. Mało go obchodziło kim byli i kto czekał na ludzi do których należały jeszcze niedawno.

Ahnighito niczego wyczuła i zaraz ruszyła za resztą swych towarzyszy.

Gdy przebiegli dośc spory kawałek drogi Shenron zwolnił kroku. Dotarli do lasu gdy do niego weszli na drzewach widniały czaszki ,a pod drzewami broń pokonanych wojowników. Nagle dotarli na cmentarz, unosiła się tam dziwna zielona mgła. Zapach był nie do wytrzymania, gdy wszyscy przeszli kilka metrów znaleźli sie na przeciwko krypty na której widniał napis "niech zginą ci którzy zakłócają spokój naszego pana". Shenron odwrócił się do towarzyszy
-jęsli macie wątpliwości to ostatnia szansa aby zrezygnowac- oznajmił swoim towarzyszom ...

- Ja niemam żadnych wątpliwości.Będę walczyć u twojego boku do ostatniej kropli krwi. - Powiedział ze smutkiem na twarzy.
Te czaszki,ciała i całe to zło które widział pokazało mu że to już naprawde nie są przelewki.Wiedział że to ostania szansa żeby się wycofać, ale postanowił wytrwać dla tych wszystkich poległych,dla Shenrona,dla Asgardu i całego wszechświata.

-Nie licz na to- powiedział chlopak ze szczerym uśmiechem.
"słyszałem o tym cmenterzu, podobno ożywają tu trupy" i znów na jego twarzy pojawił sie uśmiech, tym razem był bardziej zażenowany niż szczery. Tyr ruszył powoli w kierunku krypty...

Ennir pokiwał głową lekceważąco i ruszył naprzód.
- Skoro od tego ma zależeć los Asgardu to raczej nikt się nie wycofa... - stwierdził zimno nie oglądając się na resztę.
Jeśli Asgard zostanie zniszczony to stracę szansę na zdobycie tutejszej zbroi... - pomyślał.

Przechodzac kolo zwizajacych z drzew czasek wyrazila raczej ciekawosc i zainteresowanie nizli jakis strach i wspolczucie.
- ciekawe.. - wyrwalo jej sie z ust ciche slowo.
Gdy wszyscy sie deklarowali za walka, ona pozostala zamknieta w sobie. Slowa Ennira oddawaly cala sprawe znakomicie.
Dotknela palcem jednej z czaszek, zwiasajacej z pobliskiej galezi. Nastepnie lekko ja przechylila i rozkolysala. Spogladala na owo zjawisko z lekkim usmiechem. Choc jej mysli toczyly sie na zupelnie inny temat.


edit: ide obiad robic wiec miejcie litosc

Shenron powolnym lecz zdecydowanym krokiem wszedł do krypty. Reszta ruszyła za nim, gdy byli już w środku krypta zamknęła swe wrota i wszyscy usłyszeli głos "czeka was kara za wtargnięcie" .
Shenron nigdy nie czuł tak silnego lęku, lecz szedł dalej nie chcąc się zatrzymywac nawet na chwile. Na ścianach widniały dziwne napisy co jakiś czas wisiała pochodnia aby rozświetlic otoczenie. Shenron podszedł do ściany aby przeczytac napis to co ujrzał przeraziło go jeszcze bardziej
-to jest napisane krwią ofiar które spotkaliśmy na zewnątrz- powiedział drżącym głosem. Szli dalej doszli do wielkiej okrągłej sali Shenron zatrzymał się wyczuwał silne kosmo. Wiedział że coś się szykuje skupił się na otoczeniu abu dostrzec co ...

Tyr podszedł do jednej z pochodni, pochwycił ją. Widział nie tylko malowidła z krwi, ale także inne malunki, w religijnym stylu. Stanął wśród swoich przyjaciół i poczuł niebywały kosmos, a chwile potem kolejne dwa... "mamy kłopoty pomyślał"

Ennir odłożył torbę przy ścianie i wykonał kilka prostych ćwiczeń rozciągających. On również poczuł tą energię i wyraźnie przewyższała ona jego własną co nie wpłynęło dobrze na jego samopoczucie. Kiedy skończył się rozciągać zamknął oczy i skupił swoją uwagę na dźwiękach i zapachach. Miał nadzieję, że nie da się zaskoczyć bo przy takiej energii mogło to oznaczać natychmiastową śmierć...

Kierowala sie za nimi majac na wpolzamkniete oczy.
Energia ktora tu wyczula byla silna - nie dalo sie temu zaprzeczyc. Czy jednak uczucia i mysli jakie z tej istoty mogly emanowac byly rownie silne? Kim byl ten kto posiadl to cosmo? Jakie byly jego cele?
Czy uda jej sie spenetrowac jego umysl.. to bylo dla niej na chwile obecna wyzwaniem.

Kiedy Sharai wchodził do krypty, z jego twarzy znikł lęk.Po co ma się bać śmierci, jak ona i tak kiedyś nadejdzie.To nieodzobna część życia.To co zobaczył nie przeraziło go już.Teraz był bardziej odważny,może głupi.Ale szedł za Shenronem cały czas.Wyczuł silny kosmos ale nie mógł określić skąd pochodzi.
- Ty też to czujesz ?? - Zapytał Shenrona - Mocne cosmo... To może być nasz przeciwnik,miej oczy i uszy szeroko otwarte...