Pola za miastem

Domon, po wyjściu ze świątyni, postanowił pozwiedzać nieco okolicę. Miasto zdążył już jako tako poznać, jednak interesowały go tereny poza nim. Dotarł na pola, na których rosło złociste zboże. Przechadzał się między kłosami, gładząc dłońmi ich czubki. W końcu doszedł do niewielkiego wzgórza, nie obsianego niczym, które porastała tylko trawa. Wszedł na jego szczyt i położył się na plecach, patrząc na sunące po niebie chmury.

Po jakimś czasie Domon podniósł się z ziemi i ruszył w kierunku sanktuarium.

Przez pole przechidził Aseon z bardzo wesołą miną i myśląc:
-No nareszcie w domu miasto tuż tuż.Ciekawe jak się ma Mu,Milo,Shura i Saga.Podczas droki wyrwał źdźbło trawy i włożył je sobie do ust.
-Hmm... zajżeć do kawiarenki czy nie?Zajżę jak tylko odstawie skrzynke do kwater.Poczym Aseon ruszył w stronę miasta.

Shenron odnalazł spokój którego tak długo szukał. Usiadł na trawie podziwiając niebo. W pewnym momencie poprostu zasną. Czuł że odnalazł swoje miejsce na ziemi.

Postac okryta szarym plaszczem zatrzymala sie na zboczu jednego ze stromych, piaskowych wzgorz otaczajacych to stare, mistyczne miejsce.
Dalej rozciagalo sie Sanktuarium. Tereny nalezace do swiatyni Ateny i jej wojownikow.

Nie zapuszczala sie dalej, tylko trwala przez dluzsza chwile w bezruchu.
Wyczula.
Miala juz pewnosc.
To miejsce obroni sie samo. Aniolowie byli glupcami - wszyscy, co do jednego. Nie dostrzegali nawet swej Nemesis, czychajacej tu na nich.
Glupcy umieraja szybko. Choc z wielkim impetem.

Postac obrocila sie i skierowala w przeciwna strone. Jej sylwetka rozmyla sie szybko na choryzoncie.
Po jej obecnosci w tym miejscu nie zostalo nawet sladu.

Wystrczy jeden rycerz.
Ten, ktory juz zabral sie do swego dziela.