Pałac Trzynastu Bram Piekła....

Rushifua obudził się w dziwnej zimnej komnacie, strop komnaty był zniszczony, a na niebie lśniły gwiazdy, których uczeń świątyni nigdy nie znał. Przednim na wysokim tronie siedziała postać, która w ręku trzymała ogromne berło.
-Witaj Rushifua.- Powiedział ze spokojem postać.- Jestem Lucyfier pan trzynastu piekieł. Wezwałem cię tu, bo nipokoi mnie los Ateny, który nie jest mi obcy, mój krai został zniszczony przez Hadesa i Posejdona. Mój wierny rycerz stanął w mojej obronie.- Lucyfer spojrzał w kąt gdzie leżały zwłoki młodego mężczyzny, Rushifua spojrzał na nie z przerażeniem, bo czuł się jakby spoglądał w lustro.- Był twoim bratem, ale poświęcił swoje życie dla ratowania mnie, choć zostało mi nie wiele życia.
-Co mam czynić, czemu cię interesuje los Ateny.- Zapytał gniewnie Rushifua, który był już lekko zdenerwowany.- Czego odemnie chcesz?
-Chce abyś przywdział zbroję Upadłego Serafina Harfy, zbroję wykutą przez Hefajstosa na rozkaz Zeusa dla rycerzy bogów, którzy mieli chronić piekła, ale teraz większość zbroi została zniszczona i połączyła się z zbroją ostatniego rycerza.- Lucyfer podszedł do podartego obrazu i położył na nim dłoń, był to obraz Ateny. W oczach władcy piekła pojawiły się łzy.- Nigdy nie zrozumiesz, doskonałej miłości jaką dażę Atenę, chroń ją.- Przy Lucyferze pojawiła się Platynowa Puszka ze zbroją.- Oto Platynowa Zbroja Upadłego Serafina Harfy, jest twoja pod warunkiem, że będziesz chronił Atenę, dzień i noc.- Lucyfer upadł na ziemie, Rushifua podniósł go i spojrzał w jasną twarz pana piekieł.- Żegnaj Ateno, Pamiętaj o przysiędzę Rycerzu, pamiętaj....
Rushifua podszedł do puszki i chwycił za łąńcuch, zawachał się przez chwilę, ale pociągnął go w końcu. Roizbłysło ogromne światło, a na niebie zalśniła konstelacja, trzynaście gwiazd spadło i ulorzyło się na ciele Rushifua. Platynowe części zaczęły układać się na jego ciele.
Platynowa zbroja miała 24 pary skrzydeł doczepionych do pleców, Zbroja była wypolerowana ze złotymi ornametami, przedstawiającymi, Serafina trzymającego na rękach serafinkę, która umierała. Na przedramionach miał pentagramy z wpisanymi w nie pochodniami. Harfa pięknej roboty spoczęła w rękach ucznia sanktuarium. Na jego czole spoczęła platynowa obręcz, z trzynastoma gwiazdami, wszystkich zbroi piekieł.
-Nie zawiodę cię Panie.- Rushifua spojrzał w twarz Lucyfera.- Atena będzie bezpieczna...

Rushifua stanął nad gruzami pałacu przeszedł przez trzynastą bramę i zniknął. Za bramą rozciągały się śnieżne ruiny zamku, Rushifua podniusł szkatułkę która zaczęła krążyć z predkością światła i ukryła się gdzieś pomiędzy gruzami. Rushifua wyszedł z bramy i zatrzasnął jej skrzydła.
-Ja Rushifua mianowany z woli Lucyfera, Zeusa, Kronosa, Uranosa platynowym Rycerzem Serafina Harfy, zamykam bramy moje, niech nikt niema tu wstępu, nawet moi patroni.
Brama rozbłysła światłem i zniknęła. Rushifua odwrócił się i zniknął.

Rushifua wkroczył powoli do swojej bramy szkatułka pojawiła się na jego ręku. Rushifua otworzył ją i wyciągnął mały woreczek.
-Sago, za dużo mówisz i myślisz, jak chciałeś oszukać kogoś z darem Malkava, posiadającego Kryształ Kronosa.- Rushifua usiadł i zaczął grać na harfie, mury pałacu Lucyfera, powoli odbudowały się, tak jak pozostałe trzynaście bram piekła.- Przykro mi tylko, że to co trzymasz w rękach jest śmiercią dla nie których.

(Czy dar malkava może również klonować? ,oraz czy możesz robić wszystko co posiadacz wymyśli)
Camus z Omenem weszli do pałacu....Camus rzekł * No rushifua to żeś na robił....*
Camus razem z Omenem zniknęli....

Rushifua grał spokojnie na Harfie gdy pojawił się Rycerz w Platynowej Zbroi, z 20 parami skrzydeł.
-Witaj Rushifua, Rycerzu Serafina Harfy nazywam się Kub i jestem Rycerzem Inkuba dziesiątej bramy.- Powiedział Rycerz.- A raczej byłem, bo nie żyje zostałem tu uwięziony za moje winny, przyszedłem ci potowarzyszyć, bo musisz się czuć samotny.
-Trochę.- Odparł Rushifua.- Proszę usiądz.
-Znałem twojego brata.- Rushifua ścisnął mocniej Harfę i stłumił łzy.- Rozumiem, że odczuwasz ból na samą myśl o nim, nie martw sdię opoczywa teraz na Polach Błogosławionych.- Kub spojrzał w niebo.- Muszę ci coś powiedzieć, oczym powiedział mi twój brat i Lucyfer.- Kub spuścił wzrok.- Apollo, niegdyś pokochał śmiertelinczkę która urodziała, mu troje dzieci. Morgan został wysłany tutaj aby stać się rycerzem, Morgen miał zająć Złotą Zbroję Barana, a Ty Srebną harfy, mieliście kiedyś stanąć przy boku Apolla, ale wszystko zostało zniszczone, przez Posejdona i Hadesa, którzy zaatakowali Piekło Lucyfer nieżyje, Morgan także, li ty po nim dostałeś zbroję Serafina Harfy.
-Skończ to.- Krzyknął Rushifua.- To nie ma sensu, Apollo wurzekł się nas, on odszedł...
-Być może, być może.- Kub wstał z ziemi.- Chyba czas, abym powrócił do swojej kary.- Rycerz spojrzał na Serafina i położył mu dłoń na ramieniu.- To wszystko musiało cię wiele kosztować, wybacz mi Rushifua, że ci o tym powiedziałem...

-Witaj Rushifua.- Pod Rycerza podszedł Rycerz Platyny, który miał 22 pary skrzydeł.- Nazywam się Aikdo i jestem Rycerzem Cheubina Wojny, przybyłem na wezwanie.
Rushifua unosił się cal nad ziemią, jego skrzydla lekko powiewały, jego nogi były złorzone w kwiat lotosu, a ręce położone na kolanach, Harfa Rushifua wisiała w powietrzu tuż przed jego ciałem. Rushifua nawet nie otworzył oczu, jego ciało nie zrobiło, żadnego gestu, a Harfa sama zaczęła grać. Aikdo usiadł koło Kuba i zamyślił się. Po chwili pojawiło się trzy inne postacie dwie kobiety prowadzone przez mężczyznę. Mężczyzna miał 18 par skrzydeł, które powiewały z gracją, był niezwykłej urody, a jego zbroja lśniła jak wypolerowane lustro. Pierwsza z kobiet miała 2 pary skrzydeł, jej zbroja przozdobione w węże błyszczała, druga kobieta miała jedne skrzydła.
-Witaj Panie, pozdrawia cię rycerz Kochanka Lustrzanego Odbicia.- Powiedział mężczyzna.- Nasze widma powracają, aż Lucyfer nie powróci na swój tron, a do tego czasu oddajemy się pod twoją opiekę.
-Witaj Serafinie Harfy.- Powiedziała Kobieta o parze skrzydeł.- Jestem Platynowym Rycerzem Sukkuba, do twych usług.
-Jestem Rycerzem Rycerzem Eriny.- Powiedziała druga z kobiet.
-Do komnaty weszło, jeszcze siedmiu mężczyzn.- Rushifua nawet nie drgnął a oni bez głośnie usiedli obok, swoich towarzyszy tuż przed Rushifua, czekając na to co się stanie. Po chwili pojawił się mężczyzna w zbroi Platynowego Rycerza Upadłego Serafina Harfy podeszł do Rushifua i wszedł w jego ciało, kosmos Rushifua rozbłysł nowym światłem.
Przed Rushifua i rycerzami pojawiła się kobieta o długich blond włosach miała na sobie podobną zbroję jaką miał Rushifua, ale w dłoniach dierżyła Flet. Koło kobiety w identycznej zbroi pojawiła się Alegoris. Obie kobiety przyłożył Flet do ust i zaczęły grać w takt harfy. Poczym obie zniknęły, gdy tylko rozbrzmiał głos rogu Kuba. Wszyscy Rycerze siedzieli na złotych tronach, tuż za nimi parę cali powyżej nich unosił się Rushifua. Rycerze rozpalili swoje kosmosy, że wszyscy płonęli jak żywę pochodnię.
-Jesteśmy Platynowymi Rycerzami, jesteśmy winni posłuszeństwo Lucyferowi.- Powiedział Rushifua, a wszystkich rycerze nawet nie drgnęli.- A jego wolą jest abyśmy bronili Ateny, wszyscy jesteśmy widmami, a naszym zadaniem jest chroić piekło przed agresją do czasu powrotu naszego Panna. Jeszcze dziś odwiedzą nas Rycerze Apolla, Afrodyty, Posejdona, Artemidy i Hadesa, lecz nie będziemy prowadzić z nimi wojny, wysłuchamy ich prośby wobec Afrodyty i jeśli podadzą konkretne powody jej wypuszczenia i konkretne wiadomości na temat tego co chcą uczynić, Afrodyta opuści trzynastą bramę i będzie mogła wraz z Rycerzami odejść z piekła....

Camus wszedł do pałacu(Sam)
- Rushifua przecież to nie w Twoim stylu odpuścić komuś jak ma jakieś powody.... a czy dar malkava nie przewidział, jakie to będą powody...jeśli tak to po co tu stoicie... nie lepiej pomóc Atenie wychować Lucyfera?
Camus czekał co się wydarzy...

-Camusie oni nie opuszczą piekła.- Powiedział Rushifua.- Oni żyją tylko tutaj, a ja jestem ostatnimy żywym Platynowym Rycerzem i jeśli opuszczę piekło, ziemię czeka jeszcze gorszy Los, od tego który może mu zgotować Zeus czy Posejdon, po drugie znam te powody, ale chcę aby Saga sam mi je podał, niech przestanie chować twarz za maskami, niech wreszczcie sam mi powie co zamierzają. Afrodyta, musi mieć powody większe, niż brak miłości na ziemi, pewne zachwiania są normalne, ale już nie długo Eros przejmie jej zadania, dopuki Afrodyta nie odzyska swej boskości.- Rushifua westchnął.- Powiedz Atenie, że wypełniam teraz święty Obowiązek wobec Lucyfera i niej, ponieważ to jej świat będzie zagrożony, gdy ja opuszczę swoją bramę. Powiedz jej, że gdy sprawy przybiorą zły obrót, ona jak i jej rycerze mogą się schronić w pałacu Lucyfera, bo gdy bramy piekieł się zatrzasną, to żadna siła ich nie otworzy.[/img]

-Przekaże Twoje słowa Atenie, mam nadzieję, że podjąłeś dobrą decyzję- powiedział Camus odchodząc

-Stój Camusie.- Powiedział Rushifua.- Dar Malkava jest tak naprawdę 9 zmysłem Doskonałości, bo gdy będziesz potrafił go kontrolować, będziesz mógl przewidzieć ciosy swojego przeciwnika, poznać jego technikę zanim on stanie do walki.- Z Harfy wyleciała niebieka nić która uderzyła wprost w czoło Camusa. Hełm wodnika upadł na zimię, a Camus uderzył o posadzkę.
Camus zobczył wszechświat, a potem zobaczył planety którę bardzo szybko się przysuwały, królestwa bogów ziemię, oraz urywki Histori przeszłej Terazniejszej i Przyszłej. Koło niego stanął Rushifua, jego oczy ;liśnił, Harfiarz spojrzał na ziemię.- Tak widzą Ludzię którzy posiadli dar Malkava, ja tylko utorowałem ci do niego drogę, nie stety nie będziesz miał tak silnej mocy aby wiedzieć co się stanie, będziesz tylko w snach widział urywki przesłości przysłości, ale tylko urywki. Twó[img]j dar będzie cię ograniczał do kilkunastu minut do przodu i do tyłu, przyjełeś na siebie ogromne brzemie wybacz mi jeśli stanie się dla ciebie za cięzki, mam nadzieje, że to się wam przyda. Żegnaj Camusie.
Camus ocknął się na ziemie spojrzał na rycerzy Platyny, którzy wyglądali jak posągi starożytnych bogów, piękni śniący dawni panowie świata, którzy płoneli wspaniałym czerwonym płomieniem kosmosów, który wyglądał jak najwspalniajszy płomień pochodni dający światło nowego świata.[/i]

-dziękuję- powiedział cicho Camus i poszedł do Ateny...

Rycerze stanęli przed bramami piekła.
- Terz musimy poczekać na to co się stanie - rzekł Saga.

Bramy piekła otwierały się po kolei, otwierając drogę do poczczególnych dzielnic ogromnego miasta, pełnego cienia. Droga rozbłysła czerwonym kosmsem prowadząc w górę przez wszystkie bramy do ostatniej Trzynastej za którą krył się płac Lucyfer i trzy Paszcze Pana Piekła w której pławili się ci, którzy sprzeciwiali się prawom boskim. Srebne liście w kształcie sierpa księżyca spadły pod nogi Sagi. Saga podniósł je i odczytał.
-Porzuć Trowgę wy którzy tu wchodzicie, bo wojna nie tknie tej ziemi.

Saga wyrzucił płatki po czym odwrócił się do rycerzy:
- Nikt z was nie ma próbować żadnych sztuczek oraz atakować jeśli ja nie wydam takiego polecenia.Rozumiecie?
- Nie martw się o to - odpowiedział Albiorix
- W takim razie ruszamy!

Rycerze rzucili się biegiem wzdłuż czerwonej drogi.Gdy przekroczyli 13 bramę i znaleźli się w pałacu Lucufera zatrzymali się przed platynowymi rycerzami.Saga stanął na czele rycerzy i przemówił:
- Przybyliśmy po Afrodytę.

Wchodząc do sali tronowej Lucyfera Saga przeczytał nad drzwiami.
"Śmierć Panią Świata, A Nadzieja i Życie jej Niewolnića."
-Więc Podajcie swoje Powody, dla których mamy ją wypuścić.- Powiedział Aikado. Harfa Rushifua zaczęła grać, smutną pieśń.- Musice nam wytłumaczyć, też plany wasze względem świata żyjących, gdy uzyskamy odpowiedzi, zabierzecie stąd Afrodytę....

- Jak pewnie zauważyliście piękno na tym świecie zaczyna umierać.Już niedługo wszystko na ziemi straci piękno.Ziemia stanie się drugim Hadesem.Co do waszego drugiego pytania cóż my zwykli rycerze możemy wiedzieć o boskich planach.Wiem tylko tyle że ta oto 10 rycerzy została wezwana do ponownej służby po to aby w świecie boskim zapanował ład i równowaga.Czy satysfakcjonuje was moja odpowiedź ? - zapytał na końcu Saga.

-Piękno i miłość.- Powiedział Rushifua.- Ja tego nigdy nie zaznałem i tak naprawdę w środku jestem pusty jak to miejsce. Hades jest niczym w porównaniu z Piekłem.- Rushifua lekko zmarszczył brwi.- Pozbawiliście mnie jednego z braci, mój ojciec odwrócił się odemnie, Mój drugi brat jest odemnie odzielony, a ty mi mówisz o pięknie i miłości.- Po twarzy Rushifua zaczęły płynąć łzy.- To niema znaczenia Zeus obudził już Erosa, który na jakiś czas zastąpi swoją matkę, jeśli wy nie potraficie podać powodów dla których Afrodyta ma opuścić piekło, niech któryś z waszych bogów do nas przybędzie. Bo wasze powdy nie zaspakaja ją naszej ciekawości.

- Eros może zaprowadzić miłość ale nie jest w stanie zagwarantować piękna.A miłość bez piękna jest niczym.Ludzie nie będą czuć piękna jakie towarzyszy miłości.A ty Rushifua kierujesz się własnym dobrem.Jesteś egoistą przez co jesteś gorszy od tych wszystkich, których nie nawidzisz.Uważasz że tylko ciebie spotkały cierpienia? Chcesz aby inni cierpieli dlatego że ty cierpisz.winą.Zapytaj sam siebie czego tak naprawdę chcesz.W jednej chwili martwisz się o to jakie są plany wobec ludzi by za chwilę skazać ich na cierpienie.A co do jakiś planów względem ludzi powiedziałem wszystko co wiem a nie sądze aby, któryś z bogów miał się tu zjawić.Więc decyduj o losie ludzi i o tym jaki naprawdę jesteś - odpowiedział Saga.

-Masz rację.- Powiedział Rushifua.- Sam siebie skazałem na taki los.- Rushifua chwycił wdłoń harfę.- Do kmnaty weszła Afrodyta zmęczona ale cała i zdrowa.- Lecz jeden z was musi zastąpić ją w jej piekle, takie jest prawo, nikt kto raz wszedł w paszczę Lucyfera nie odejdz puki ktoś nie zastąpi go, przykro mi Sago, nie mogę wam pomuc, ale dziękuje ci za twą przyjazn.- Rushifua płakał dalej.- Teraz widzę, że myliłem się tak bardzo, dar jasnowidzenia sprawił, że stałem się tylko bardziej ślepy niż jestem. Wybacz mi Przyjacielu.- Rushifua opadł delikatnie na ziemie i zaczął iść do drzwi, którymi przyszła Afrodyta.- Możecie Odejść.- Drzwi otworzyły się przed Rushifua, a w środku była ogromna jama z której buchały płomienie, Rushifua odwrócił się w stronę Sagi i zrobił krok do tyłu, jego twarz była nad wyraz spokojna, jak maska po której ciekły tylko łzy, jego ciało opadło spokojnie nad płomienie, poczym zaczął lecieć w dół.- Możecie zabrać Afrodytę, odejdzcie stąd, Sago, powiem ci coś, nigdy nie wątpiłem w twoją prawość i nigdy nie zwątpie w twoją przyjazń, jeśli tylko będziesz mi ją w stanie ofiarować.
Ciało Rushifua zniknęło w Paszczy Lucyfera, Ze stropu komnaty zleciała złota kula która weszła w ciało Afrodyty, a ta rozbłysła pięknym światłem,.
Aikdo wstał powoli i zamknął drzwi do komnaty.
-Rushifua.- Powiedział ze spokojem Aikdo.- Skazałeś się na wieczne męki, tylko w imię przyjazni.- Po twarzy Rycerza zaczęły płynąć łzy.- Piekło zawsze było najgorszym z miejsc, ale ty pokazałeś nam, że nawet w nim istnieje coś tak pięknego jak przyjazń, nie zawiedziemy cię.- Widma Rycerzy nabrały ciał, jakby postawali z martwych ich ciała stały się pełne, wybuchło oślepiające światło i w komnacie pojawiło się dwanaście platynowych puszek, którye otworzyły się i wyleciały z nich zbroję. Każdy Rycerz Platyny wyglądał pięknie a ich kosmos płonął jasno.- Teraz odejdzcie stąd, Skończyła się wasza wizyta w piekle.- Powiedział Aikdo i starł łzy.- Rycerze czas zająć pozycję, niech każdy powróci do swojej bramy, od dziś oprócz Ateny nikt nie ma wstępu w progi Pałacu Lucyfera ani żadnej bramy.

Saga wraz z 10 rycerzami oraz Afrotydą opuścili piekło.

Rushifua unosil się nad płomieniami, jego włosy powiewały na wietrzę, z krateru, ale on nieodczuwał bólu i cierpienia.
-Jeszcze nie dziś chłopcze.- Rushifua usłyszał głos Lucyfera.- Jeszcze nie dziś.
Rushifua wyleciał z krateru, huk otwieranych drzwi zatrzymał Aikdo spojrzał na rycerza Platyny, coś się w nim zmieniło, miał w ręku przpeięknej roboty stalową pochodnię która płonęła.
-Aikdo zamknij wszystkie bramy, niech piekło stanie się twierdzą nie do zdobycia, serce Sagi jest martwe.

Rushifua ułorzył niemowlę w kołysce odrazu zjawiło się dziesięć niewolnic, które zaczęły przewijać dziecko i je karmić, mały chłopczyk o czerwonych oczach przewijał rączkami.
Rushifua pogłaskał chłopca i odszedł.

Saga przybył pod bramy piekieł i zaczął wołać:
- Rushifua!! Jeśli się nie boisz przyjdź tutaj.Czekam na ciebie !

Piersza z bram Piekła otworzyła się, wyleciał z niej gadów. W środku pełzały węże, na czarny tronie siedziała kobieta.
-Witaj jak miło cię spotkać, musisz wybaczyć Rushifua, ale on podejmuje gości tylko raz.- Roześmiała się kobieta i podniosła długi bicz.- Przyjdzie ci się zmierzyć, ze wszystkimi 13 rycerzami platyny, zanim do niego dojdziesz.
Kobieta zaczęła biec na Sagę wyskoczyła i gdy leciała w niego zamieniła się w mnóstwo węży oplotła jego ciało, poczym zmieniła się spowrotem w kobietę. Kobieta chcwyciła go za twarz.- A teraz mój atak spowoduje żer ujawnisz mi swoją najgorszą zbrodnię, za którą będę cię ścigać aż do końca.- Syknęła kobieta i ugryzła Sagę w ucho.- Widzę, nie wyrywaj się maleńki, tylko pokaż mi coś takiego zrobił...

- Chyba nie tym razem - po tych słowach Saga chwycił kobietę i przycisnął ją do swojego ciała po czym znowu przemówił:
- Chcesz poznać jak naprawdę niebezpieczne potrafią być węże.
Kobieta cały czas próbowała się uwolnić ale nie mogła.Saga spojrzał jej w oczym po czym użył ataku - Serpent Strangler
Uścisk Sagi został zastąpiony przez uścisk wielkiego węża, który coraz mocniej oplatał się na jej ciele.Po chwili dało się słyszeć trzask łamanych kości.Saga stał obok i przyglądał się.Gdy wszystkie kości kobiety zostały połamane wąż znikł a kobieta padła martwa na ziemię.Przechodząc obok ciała Saga przystanął:
- Jeśli taka jest twoja wola Rushifua pokonam wszystkich twoich rycerzy.Myślałem że podejmiesz lepszą decyzję.
Po tych słowach Saga ruszył pod drugą bramę.