Pałac Trzynastu Bram Piekła....

-Poczekaj jeszcze zemną nie skończyłeś.- Kobieta stała koło swoich zwłok.- Sago, jesteśmy w piekle, jak chcesz nas pokonać nieznając naszych zbroi i mocy, uważasz że moje węzę były delikatne.- Zwłoki kobiety zmieniły się w cztery pytony i odpełzły w cień.- Może jestem najsłabsza, ale bez przesady, zostawię ci kilka zadraapań.
Kobieta wbiegł na sagę, złamała mu kolano raniła w pierś i uderzyła butem w twarz.- Jesteś za wolny, za wolny.
-Wystarczy Rushifua wszedł w bramę, podszedł do Sagi i uleczył jego kolano.- Czego tu znowu chcesz? Jeśli przybyłeś po Afrodytę, to chyba nie potrzebnie wam przerwałem.

Saga powstał po czy przemówił:
- Czego ty chcesz Rushifua ? Czego ode mnie chcesz ?

-Ja od ciebie niczego.- Powiedział Rushifua.- Po prostu na każdego przychodzi czas, gdy spotyka go kara, twoi nieszczęściem będzie to, że tą karę zaznasz za życia. Tak jak martwe było twe serce, tak martwa będzie wasza miłość.- Rushifua dzgnął palce serce Sagi.- Spokojnie już nie długo przestanie pamiętać o tobie, będzie o tobie myślała jak o swoim dowódcy Sago, ale niepłacz, to rozdzielenie nie będzie najgorsze, powiem ci co się stanie.- Rushifua krążył wokół Sagi.- Moiry są wściekłe, że zaczęłem się bawić czasem i przeiduje ich ruchy, ale ja miałem zgodę Uranosa i Kronosa, a więc skierowały swój gniew na tego przez kogo musiałem urzyć kryształu Kronosa.- Rushifua szepnął Sadzę na ucho.- Tym razem Moiry wypletły nić bardzo dokładnie, Twoja ukochana przejdzie na stronę Ateny, potem gdy nadejdzie czas osłoni ją własnym ciałem, przed tobą Sago...

- Wiesz że do tego nie dopuszczę.Myliłem się myśląc że wizyta u ciebie coś zmieni.Zapamiętaj sobie że każdy los można zmienić.Jeśli w najbliższych dniach zginę wtedy wszystko co mówisz okaże się nieprawdą.Poświęce się aby nie doszło do tego o czym mówisz.

-Stój, jeśli to zrobisz wtedy cały świat zginie, ponieważ Bogowie ruszą do wojny.- Rushifua zatrzymał Sagę.- Jest inne rozwiązanie przyjacielu.- mRushifua wyciągnął do niego dłoń.- Tyl;ko mi zaufaj...

- Słucham cię.Jednak jeśli uznam że nie jestem w stanie zrobić tego czego ode mnie żądasz zdecyduję się na śmierć - po tych słowach Saga uścisnął dłoń Rushifuy.

Jest pewne rozwiązanie, ale trochę niezwykłę.- Rushifua spojrzał w twarz Sagi.- Będziesz musiał udać się do Elizjum i zdobyć dlamnie kryształową urnę, która znajduje się w małej świątyni na Wyspie Błogosławionych, przynieś mi ją a pomogę ci...

- Niech tak będzie.Jednak jeśli z jakiś powodów mi się nie uda wtedy nie oczekuj mojego powrotu.Zakończę moje życie w momencie gdy uznam że nie sprostałem zadaniu.Więc do zobaczenia lub żegnaj - po tych słowach Saga opuścił piekło.

Saga przybył z urną pod bramy piekieł po czym usiadł obok nich czekając na przybycie Rushifuy.

Saga zasnął a gdy się obudził znalazł się w Płacu Lucyfera za trzynastoma bramami. Rushifua siedział na schodach i grał piękną kołysankę władcy piekieł, Młoda kobieta kołysała dziecko czarne usta i czerwone włosy nie pasowały tak do białej szatry kobiety, gdy się obruciła Saga zamarł.
-Afrodyta.- Wyszeptał z przerażeniem.
-Nie, Lilith, ale są do siebie blizniaczo podobne.- Rushifua patrzył jak kobieta podchodzi do Sagi i odbiera mu z rąk Urnę.
-Niech podniosie się z pyłu.- Krzyknęła kobieta i wzniosła urnę nad głowę.- Niech otrzepie ze swoich rękawów pył i kurz, niech stanie między nami.
Urna roztrzaskała się, zer środka wypadł wir pyłu i kurzu, gdy opadł wewnątrz stała piękna kobieta w złotej zbroi ukytej pod białą materią.
-Hera.- Powiedział cicho Rushifua.
-Kto śmiał mnie uwolnić.- Krzyknęła królowa, a Saga który stał najbliżej upadł na ziemie.- Kto był tak łaskawy, Rushifua Rycerz Platyny.
-Ja to tylko zaplanowałe Pani.- Rushifua ukłonił się nicsko a królowa bogów pogłaskała go po policzku.- Ten oto Saga przyniusł mi twoją urnę.
-Zbroja bogów, pomiot i plugastwo.- Hera splunęła pod nogi Sagi.
-Pani, coś mu się należy za to, że przyniósł mi twoją Urnę. Powiedzmy udzielisz im boskiego ślubu.
-Myślisz, a więc otrzyma tą nagrodę..- Hera pochyliła się nad Lucyferem i wzieła go na ręce.- Witaj mój synku.- Hera rozejrzała się po komnacie.- Ale z kim on chcę wziąść ślub, chyba nie z tobą.
-Sago, musisz przyprowadzić Paolę.- Rushifua pochylił się nad nim.- Wygbacz mi, ale jeśli uzyskacie boski ślub Hery wtedy nawet śmierć was nie rozłączy, nie będzie można zabić jednego z was, póki drugie będzie żyło. To oznacza, że jeśli ty zginiesz ale Paola będzie żyć, to wstaniesz z grobu, jeśli ona zginie a ty będziesz żyć wstanie z grobu. Biegnij po nią puki Hera ma dobry humor, nie lubi za bardzo twoich Panów bo to oni ją uwięzili, będzie pierwsza do ugadania się z Lucyferem i Ateną Leć, puyki masz czas, Platynowi Rycerze cię przepuszczą w obie strony...

Saga szybko ruszył do podwodnego królestwa.

Saga wrócił wraz z Paolą do pałacu Lucyfera.
- Mamy do ciebie prośbę Hero.Podczas podróży tutaj Paola zdecydowała że nie chce żyć wiecznie.Dlatego proszę cię oto żeby nasz ślub nie był boski.Chcemy tylko aby została zdjęta klątwa, która została na nas zesłana.Zgadzasz się Hero? - zapytał Saga

-Sago mylisz pojęcia.- Powiedział Rushifua patrząc ze strachem na Herę.- Wy nie zostaliści przeklęci to wasz los, który może odmienić tylko boski los, oczywiście będziecie się starzeć ale nie będziecie mogli być rozdzieleni umrzecie po prostu Razem.
-Ja nie udzielam innego ślubu, tak jak tej parze.- Rushifua stał wspoarty o kolumne koło niego stała Alegoris.- Czy chcecie czy nie nakładam na was boski ślub, niech połączy ich krew niech połaczy ich święt węzeł małżeński, iech po wieczność będą razem, na wieki i po wieki. - Hera spojrzała na Sagę.- A teraz zabierajcie się stąd, mam wiele cierpliowści ale nie do waszych patronów. Rushifua masz to co miałęś zdobyć.
-Tak Pani.- Rushifua padał Herze pięknej roboty dwa piescionki.- Powstańcvie moi kochani, powstańcie.
Pierścienie upadły na ziemie i pojawiła się kobieta i mężczyzna cali nadzy o oczach czerwonych jak krew.
-Zapolujcie na włościach Lucyfera, upadłe duszę należą do was.- Hera spojrzała po komnacie.- Rushifua bądz tak łaskaw i pokjarz mi drogę do ateny.

Rushifua delikatnie upadł na kamienny parapet zrujnowanego muru. Alegoris oparła się o kamienny mur i spojrzał w niebo gdzie lśniła konstelacja upadłego serafina Harfy.
-Na reszcie w domu ukochana, czas pozostawić świat takim jaki jest.- Rushifua spojrzał w niebo i rozpalił swój kosmos, cicha muzyka harfy popłynęła przez piekło, pocieszając duszę cierpiących.- Na raszcie razem, tylko z tobą.
-Tylko zemną.- Powiedziała Alegoris. przytknęła flet do ust i zaczęła grać w takt muzyki.- piekło na zawsze pozostanie naszym miejscem.
Wśród ruin rozkwitły piękne białe kwiaty, których nieznał świat Ateny, zwały się Altany i swojeim pięknem zadziwiały nawet bogów...

Coś dziwnego zaczęło wydobywać się ze zbroi Rushifua, dziwna nie pokojaca muzyka.
-Rycerze powrócili do swoich bram.- Powiedzial z dumą Rushifua.- Lucyfer jest niezadowolony tym, że tak porządziłem się jego rycerzami, będę musiał się mieć na baczności.
-Uspokuj sumienie, będziesz służył Atenie broniąc tego miejsca.- Powiedziała A;legoris.- Jestem ciekawa co sznury Wisielca, mogą zrobić na ziemi.
-Gdyby coś się działo, Atena przyjdzie się tu schronić, nic niemorzemy zrobić.- Rushifua spojrzał w niebo.-
Tak, musimy teraz powstrzymać się przed ingerecją, choć Shaka może mieć problemy...

Morgen rozsiadł się koło brata.
-Witaj bracie, niepokoją mnie moje sny, chcę abyś mi w nich doradził, bo wiem że nasza wiez daje mi ograniczony dar Malkava.- Morgen siedział i patrzył w spokojną twarz Rushifua.- Pomóż nam Rushifua...

Death i Necrosis pojawili się przed pierwszą bramą piekieł. Rzezbione statuły podtrzymywały ogromną bramę wspiętę potężnymi sztabami, z ćwiekami. Necrosis stał przed bramą i próbował ją otworzyć.
-Co jest?- Zapytał gniewnie.- Ta brama jest zamknięta.
-A czego się spodziewałeś głupi.- Z bramy wystawała głowa kobiety.- Rushifua pan Trzynastej bramy, zamknął wszystkie, teraz musicie się do nich dostać i pokonać strażników.
Death podleciała i próbowała uderzyć kobietę, ale twarz zniknęła. Death uderzyła w bramę, ale złamała sobie rękę.
-Co to jest?- Death patrzyła na powykręcane palce.
-To bramy piekieł.- Odpowiedział Death. I wystawił twarz na wiatr, przymknął oczy.- Ta muzyka, wszystkich trzynastu rycerzy w zbrojach stoi w swoich bramach, ich zbroje grają muzykę.- Death podniusła się z ziemi.- otwórz to kluczem.
***
Rushifua spojrzał w dal, Koło niego stała puszka ze złotą zbroją barana, jego brat leżał omdlały na ziemi.
-Zaczyna się.- Powiedział cicho.- Złoci Rycerze nie obronili Ateny...

OCC: Ku.... co mówiliśmy na temat historii i robienia z gry wlasnej histori taka jaka sie chce .... I ateny nie można zabić od tak

OCC: Do kurwy nędzy, im zależał tylko na medaliku, dlatego nie obroniliście Ateny, i do jasnej cholery oni ją trącili, a nie zabili więc czego ty chcesz??

OCC:Nie przeklinaj to po pierwsze a po drugie chodzilo mi o to ze zanim cos napisalem to ty juz wszystko zrobiles i byles gdzies indziej i koniec tematu

OCC: Medalik był kluczem do piekieł, a oni chcieli się tam dostać po drugie walka z tobą to pewna śmierć, a więc czemu się dziwisz że dali nogę

Morgen ocknął się na ziemi, Alegoris siedziała przy murze, ale jego brata nigdzie nie było. Rozejrzał się dookoła i spojrzał w oczy Alegoris.
-Gdzie on jest?- Zapytał Morgen i spojrzał w twarz Alegoris po jej policzkach płynęły łzy, spojrzała tylko w konstelację Serafina Harfy.- Alegoris.
-Poszedł odpocząć i skoncetrować siły do walki z sznurami wisielca.- Odparła Alegoris.- Wszystkie bramy piekieł są już zamkniętę, ale ich moc rośnie bo oni są martwi.
-Co takiego?
-Musisz ostrzec innych złotych rycerzy.- Alegoris otarła łzy.- Nie jesteśmy pewni zwycięstwa, może i przeceniamy możliwości Wisielców, ale lepiej ich nie do ceniać.

Rycerz Eryni stał przed otwartą bramą Necrosis i Death śmiali się.
-To że otworzyliście bramę, nieznaczy, że możecie przeznią przejść.- Odparła Kobieta w platynowej zbroi.- Zginiecie.
-To się jeszcze okarze.- Odparła Death.
-Nie.- Usłyszeli głos Rushifua.- To przezemnie tu jesteście, zatakowaliście Atenę, którom mam rozkaz chronić.- Konstelacja Serafina rozbłysła, poczym pomiędzy walczących spadła gwiazda. Rushifua odrzucił biały płaszcz i otworzył oczy, Necrosi został odrzucony, a Rushifua i Death objęły płomienny krąg.- Za długo jesteście na ziemi.
-I myślisz, że mnie pokonasz.- Roześmiała się wampirzyca.- Powiem ci coś, mnie nie pokonasz.- Death uderzyła otwartą ręką w twarz Rushifua.- Głębiej, głębiej głębiej.- Death zaczęła widzieć wspomnienia Rushifua.- Tak, coraz głębiej wprost do umysłu.- Death siliła się poczym roześmiała się.- Zaraz staniesz się bezwolną marionetką.
-Skończyłaś już.- Rushifua pociągnął za struny, przednim pojawiło się pięć strun, które płonęły i posłały Death na ziemie, na jej zbroi pojawiły się płonące pręgi.- Jestem ślepy, dlatego nie dam się omamić twoim iluzją, możesz spojrzeć w mój umysł i liznąć go zwierzchu.
Rushifua zaczął grać na harfie. Death otarła swoją zbroję.
- I tak cię pokonam.- Krzyknęła i chwyciła swoją kosę.- Niech uderzenie Ponurego Żniwiarza cię zmiecie.
Death biegła w stronę Rushifua ale zatrzymała się w pół kroku, pod jej nogami pojawił się pentagram ułorzony ze strun.
-Co to jest.- Krzyknęła Death i wyprowadziła Atak, przez jej ciało przeszły dreszcze, atak został zatrzymany a jej ciało zostało sparaliżowane.
-To jest Aria Obrony.- Roześmiał się Rushifua.- Tak, tą którą na codzień posługują się muzy, tylko że ich aria Obrony składa się z dwuch pieczęci, moja z pięciu.- Rushifua spojrzał w niebo.- Ty złamałaś dwie, zostałaś zatrzymana, a teraz twoje ciało zostało sparaliżowane.
-To nic.- Death zamknęła oczy i skoncetrowała się.- Niech wybuch kosmosu cię pochłonie.
-Głupia.- Rushifua zatrzymał atak jedną nutą, ciało Death zaczęło się wiginać.- Trzecia Pieczęć, wszystkie zmysły. Właśnie pozbawiłaś się wszystkich zmysłów, oprócz mowy.
-to niemożliwę.- Krzyknął Necrosis, próbował przekroaczyć krąg ognia.- Nie mogę jej pomóc.
-Aaaa.- Krzyczała Death, aż jej krzyk nabrał na sile.- Uderzenie Zmierzchu, krzyknęła, ale pentagram rozbłysł a atak został zatrzymany, kobieta przypominała teraz bezwolną masę mięśni.
-Sama, pozbawiłaś się umysłu, wszak, możesz jeszcze atakować i złamać piątą pieczęć.
-Zrobię to.- Krzyknęła Death z padołku umysłu i skoncetrowała się.
-Nie rób tego głupia.- Krzyknął Necrosis. Rozbłuysło ogromne światło a Death chwyciła Rushifua i zniknęła wśród pyłu.
-Udało się jej.- Roześmiał się Necrosis.
-Co.- Rushifua wyszedł z płomienia.- Chyba zabić samą śiebie.
-Nie zostaw mnie.
-Tak, zobaczmy tak, to będzie bardzo ciekawę.- Rushifua zaczął grać.- Wezwanie Łowcy.
Koło Rushifua pojawiła się Death. Necrosis zobaczył, jak kiedyś przechadzał się z nią, kiedy jeszcze ich serca biły.
-Piękny był senn?- Szepnęła Death w ucho ukochanemu, poczym obcięła mu głowę.- Teraz robaki idą spać, spać, spać.
Rushifua przestał grać, a ciało Death zniknęło.
Rushifua podniusł biały płaszcz i zerwał młą różę która rosła przy pierwszej bramie, powąchał ją.
-Tak, będzie najlepiej bracie, za dużo namieszałem w świecie Ateny, pozostanę na posterunku w piekle, musisz pogodzić się z tym.- Rushifua przeszedł przez pierwszą bramę.- Twoja wizja była prawdziwa, rozłączy nas znów los, chyba, że przyjmę zbroję Liry....

-Coś cię trapi ukochany.- Alegoris podeszła do Rushifua.- Widzę to w tobie.
-Saga powrócił do Grecji.- Powiedział ze spokojem Rushifua.- I mam obawy o jego czyny, cóż Złoci Rycerz powini mieć się na baczności, zwłaszcza gdy oni powrócili...

Morgen wkroczył powoli doświątyni Lucyfera w trzynastym kręgu. Ryucerze Platyny stali już w trzech szeregach. Kub trzymał w rękach ogromny róg Hemidalla, Alegoris dumnie kroczyła z Fletem Zeusa, Rushifua siedział na kamiennym parapecie i nastrajał.
-Rushifua, wie co chcecie uczynić i nie pozwolę na to.- Krzyknął Morgen.- Słyszysz, nie pozwalam...