Dom Panny

Shaka wrócił do swojego domu trochę odpocząć i pomyśleć jakim następnym krokiem powinno być jego poszukiwanie swojego Mistrza. Przeszedł się w kółko i usiadł na swoim ulubionym miejscu. Skupił swoja energię i zaczoł lewitować w powietrzu rozmyślając co dalej bedzie. Tak sobie myślał że to dopiero początek całej przygody, pamięta jak jego Mistrz opowiadał mu o świętej wojnie i ostrzegał go że kiedyś nadejdzie czas, że sam ją stocze. Zamknął oczy i powiedział sobie, że przygotuje uczniów jak najlepiej do tego starcia.

Witaj Sako, powróciłem z pokuty, z czymś co pomoże ci z walką z złotymi Rycerzami, przyniosłem Wodę Życia, którę uleczy serca zatrutę przez Aresa.

Dziękuje ci za to co zrobiłeś pokazałeś że jesteś godzien Rycerza Ateny. Na pewno przyda mi się ta woda dla mojego Mistrza który był głównym celem Aresa. Mam nadzieje że nie popełnisz już takiego błędu i powodzenia rycerzu w dalszej wędrówce...

Wchodząc do Domu Panny Saga ukłonił się jego właścicielowi.
- Przynoszę nowe wiadomości Złoty Rycerzu.Rycerz Bliźniąt nie żyje.Co mam dalej czynić ?

-Witaj Rycerzu Panny.- Rushifua podszedł do medytującego Shaki.- Przyszedłem do ciebie z prośbą, abyś przez pewien czas został moim mistrzem, na zastępstwo nieżyjącej Alegoris.- Rushifua pochylił się nisko przed rycerzem.- I nauczył mnie sekretnej techniki, koncentrowania się i wyłączania zmysłów, podczas walki....

Witajcie rycerze widze że przybywacie w bardzo ważnej sprawie więc pozwole sobie przerwać medytacje. Dobrze sago jestem bardzo rad że rycerz blizniat juz nie będzie nam zagrażał skoro już pokonałeś jednego prosiłbym cię o znalezenie nastepnego rycerza bo inni uczniowie bardzo się od tego migają... A co do ciebię Rushifua pozwolę ci zostać moim uczniem ale pod jednym warunkiem że przyniesiesz mi mój talizman który schowałem bardzo dawno. Znajduje się on w podmorskim świecie posejdona w świątyni schowany po prawej stronie za kamieniem w ścianie. Jeżeli ukończysz to nie łatwe zadanie będę cię uczył....

- Ruszam od razu Złoty Rycerzu - Saga skinął głową w kierunku Shaki po czym opuścił Dom Panny.

-Witaj Shako.- Rushifua ściskał w dłoni różaniec z pereł, podał go Shace.- Przyniosłem twój różaniec, z świątyni posejdona.

Dobrze Rushifua jestem gotów ci pokazać tajniki mojej mocy lecz ostrzegam cię to nie będzie takie proste i musisz obiecać że wykorzystasz je tylko wtedy jak zajdzie na to potrzeba....
Ale trening zaczniemy później na razie pójdź oczyść się w wodospadzie 5 szczytów żeby nie mieć żadnych wątpliwości

-No tak ostati zajęty dom.- Death przeszła przez prog i zobaczyła, że dom jest pusty.- I króliczka nie ma.
-Idziemy do Ateny...

Kadaj stanął przed domem Rycerza Panny.Wiedział że jego zbroja znajduje się właśnie tutaj.Po chwili z domu wyszedł z Złoty Rycerz którego zbroja nie była podobna to żadnych współczesnych.
- Witaj Kadaj.Nie myślałem że jeszcze kiedyś się spotkamy - rzekł rycerz.
- Zamilcz psie nie będe z tobą rozmawiał - odpowiedział Kadaj.
- Nadal masz do mnie uraze ?
- Zamknij się.Zapłacisz mi za wszystko! Wtedy nie byłem wstanie ciebie pokonać ale teraz nie stanowisz dla mnie problemu.Jak na ironię to dzięki tobie poznałem znaczenie słowa cierpienie.A życie w ciągłym cierpieniu wzmocniło mnie.Zaczynajmy walkę.
- Jak sobie życzysz.
Nagle przed domem pojawiło się jeszcze trzech złotych rycerzy wyglądających tak samo ale każdy przybrał inną pozycję.
- Pamiętasz tą technikę.Tym razem wybierz dobrze - powiedzieli wszyscy czterej rycerze.
Kadaj stał i przyglądał się rycerzą.Przypominały mu się wydarzenia z przeszłości.Po chwili podniósł miecz do góry po czym zaatakował.Wbił ostrze w klatkę piersiową jednego z rycerzy po czym pozostali zniknęli a ten pozostał i krwawił.
- Skąd wiedziałeś ? - zapytał.
- Trudno było mi zdecydować.Po czole jednego z rycerzy spływał pot ale znając twoje opanowanie to nie mogłeś być ty.Żałuję że kiedyś nabrałem się na to.Drugi miał stale zamknięte oczy a ty lubisz obserwować swoich rywali.Więc pozostało mi dwóch.Nie mogłem rozszyfrować który z was jest tym właściwym.Dlatego podniosłem miecz.Zwrok obu z was powędrował za nim.Ale blask odbitego słońca oślepił tylko jednego.Czyli to nie mogłeś być ty.Zapamiętałem to z tamtego dnia gdy walczyłeś pod słońce a ani razu nie przymknąłeś oczu.A teraz zdychaj psie.
Po chwili zbroja Kadaja powróciła do niego a ten wyruszył w drogę powrotną.