Ołtarz Wszechświata!!!

Kolista sala, tonęła w jasnym świetle, Wielką kopułe podtrzymywało dwanaście Zbroi Platyny. Kopuła została wykonana kunsztownie z czarnego Marmuru, ponaznaczana pięknymi zdobieniami. Na ścianach wyryto przepiękne obrazy z dawnych wojen i wielkich czynów, nie jeden z rycerz mógłby zobaczyć w tych obrazach samego śiebie. Pod główną ścianą stało drzewo, o pięknej koronie i pięknych zielonych liściach. Tuż przed drzewem stało dwóch strażników Zbroje Upadłego Serafina Harfy, trzymające Harfy w pogotowiu. W komnacie stał samotny mężczyzna.
-I czas znów zatoczył koło.- Powiedział chaos.- Nadszedł już wielki czas, aby pohamować ambicję ludzi i bogów. W tej świątyni pozostają wszystkie moce, zdolne zgładzić bogów i wszechświat, nikt ani nic bez mocy tej świątyni nie wyrządzi krzywdy bogom, ludziom ani całemu wszechświatu.
Chaos rozejrzał się dookoła i wyszedł potężne dębowe wrota zatrzasnęły się za nim. Bóg przekręcił klucz w drzwiach, które zabłysnęły jak lustro.
-Dobrze się spisałeś Rushifua.- Odparł bóg.- Niech twoja dusza z poprzedniej ery czuwa w tej świątyni, wiem, że mieszkasz teraz w swojej zbroi, i będziesz strzegł drzewa życia, przed splugawieniem. Żegnaj przyjacielu.
Bóg wyciągnął klucz i zamknął go w złotej szkatule, którą ukrył w płaszczu. Spojrzał na wszechświat dookoła niego, wznosiła się mroczna pustynia, która zapewnie wktrótce zapełni się caiałami głupców,którzy ośmielą się podnieść rękę na bogów, ich prawa oraz na Wszechświat, miejmy nadzieje, że poraz ostatni świat spotkało co spotkało... Chaos odszedł.

Shion pojawił się przed bramą ze złotej skrzyneczki wyciągnął klucz i otworzył bramę. Wszedł do świątyni i pochylił się przed drzewem, w jednej ze zbrój brakowało harfy. Shion umieścił harfę na swoje miejsce, i rozległa się piękna muzyka.
-Żegnajcie, mam nadzieje że to ocali świat.- Powiedział Shion.- Dziękuje za wszystko.
Pod drzewem rozświetlił się platynowy kielich do którego spadała woda z drzewa. Shiona spojrzał na zbroję.
Czy mam ją wziąść?- Zapytał nieśmiało Shion.
Zbroje lekko się poruszyły a kielich łagodnie się wzniusł i wleciał w rece Shiona. Rycerz Złapał go i odszedł. Zamknął za sobą bramę, klucz schował w szkatułce , która zniknęła.

Milo przyszedł pod komnatę z Ołtarzem... nie miał klucza,lecz części Legendarnego Smoczego Miecza...wyciągnął rękę... skoncentrował się i za pomocą telepatii przywołał złotą szkatułkę z kluczem do drzwi...
- Dobrze...teraz ... zobaczymy co się stanie - Milo wyciągnął klucz wsadził w dzrwi... przekręcił... otworzył drzwi i zobaczył białą salę...tak piękną że nie mógł sobie nawet jej wyobrazić...nie mógł się napatrzeć...to pragnienie było tak silne że prawie dochodziło do opętania... potem usłyszał anielską muzykę...tak piękną,że nie można było jej opisać słowami, trzeba było ją przeżyć... Milo olśniony blaskiem tej świątyni prawie zapomniał po co tu przybył...
- Dobrze... teraz czas już to zakończyć...
Milo podszedł do środka sali gdzie był wykuty piękny wzór na podłodze... wziął rękojeść potem ostrze, gdy je złączył poczuł gigantyczny przypływ sił po czym wziął jednego smoka, przyłączył go rękojeści i poczuł jeszcze większą moc... czuł się tak cudownie... ta moc w połączeniu z tym pomieszczeniem i tą muzyką dawały uczucie jakby złapał boga z nogi...
- Teraz ostatnia część i koniec.... - Milo wziął drugiego smoka uniósł ręce wysoko ponad głowę i połączył miecz z ostatnim smokiem...Nagle niewyobrażalna energia zgromadziła się w Milo po czym znikła jej część, pojawiło się jasne światło i głośny huk... oraz Ares i Uranos... Milo wybiegł z komnaty i zobaczył że nie ma nic...tylko góra na której został On dwaj bogowie i Świątynia..
Ares wyszedł przed Świątynię poklepał Milo po plecach mówiąc
- Dobra robota... - po czym znikł razem z Uranosem który patrzył na Milo z pogardą...
On zaś wszedł do Komnaty z Ołtarzem...nie było tak już muzyki... cudowne światło znikło... został tylko Milo z nową mocą i miecz który dokonał zniszczenia...
Rycerz zdjął zbroję...
- nie jestem jej godzien...nie jestem rycerzem... - po czym wziął miecz i uderzył z całej siły w zbroję niszcząc ją... Sam wziął miecz i wbił go sobie w serce... póki miał jeszcze siły postanowił zrobić ostatnią rzecz... wyszedł przed Świątynię zamknął drzwi schował klucz do złotej szkatułki... którą puścił a Ona zniknęła.. a On sam padł...