Grenlandia

Almatur był bardzo zdziwiony, bo młodzieniec wydawał się wcale niezmęczony. Pomimo bolesnego skurczu nogi chłopak szedł twardo dalej.

Gdy dotarli do resztek mostu Tobiasz skoczył na drugą stronę tak, jakby był małą i leciutką sarenką.

"Nie dam rady... Nie doskoczę..." - powtarzał sobie cały czas w głowie, biorąc jednocześnie rozpęd.

Almatur z całych sił pobiegł do przodu i hop. Skoczył, ile tylko miał sił w nogach, ale wydawało się że na prawdę nie doleci na drugi brzeg...


OCC: Szybki atak: 7*3=21

Gdy młodzieniec się rozpędził. Czarnowłosy obserwował.
Leciał również delikatnie, lecz niezdarnie jak pieklę podczas pierwszego lotu.
Nie był wprawdzie kozicą górską więc nie mógł skakać dobrze za pierwszym razem. Gdy ten dolatywał muzyk złapał go za rękę i pociągnął do siebie. Widział że młody Asgardczyk może nie dolecieć. Tak jak mówił jego życie zostało postawione na szali losu.

Gdy obaj stali na twardym gruncie on ruszył dalej w stronę starej kopalni.

-Tu odpoczniemy. Zbierz jakieś kawałki drewna i naftę jak znajdziesz. Zrobimy pochodnie.

To było wejście przed starą, opustoszałą kopalnią. Mnóstwo połamanych styli z łopat czy kilofów. Wystarczy dobrze przeszukać a znajdzie się nie tylko to.

"Gdyby nie on, było by ze mną bardzo źle...

Chłopak od razu zabrał się za szukanie drewna na opał. Sztyle leżące na ziemi były lekko przemoczone, ale idąc coraz bardziej w głąb tunelu można było znaleźć suche. W mały wagoniku stojącym na szynach znajdowały się dwie beczułki z jakimś czarnym płynem.

- Nafta! - krzyknął.

Nagle z sufitu sfrunęło stado nietoperzy.

"Myślę że tyle drewna wystarczy. Najwyżej później pójdę jeszcze raz i dozbieram."

W drodze powrotnej młodzieniec znalazł kawałek jakiegoś płótna, najprawdopodobniej zrobionego ze skóry niedźwiedziej na którym została uwieczniona mapa. Almatur postanowił, że pokaże go muzykowi.

Gdy młodzieniec odszedł w poszukiwaniu drewna na pochodnie i nafty Muzyk pozbierał gałęzie, resztki połamanych styli. Ułożył ją na małą kupkę i rozpalił ognisko.

-Graj Harfo graj. Niech twa melodia oświetla drogę i kształci serca..

Tobiasz usiadł na kamieniu i grał dziwnie cichą melodię. Polna zwierzyna jakby pod wpływem hipnozy wyszła przed muzyka a ten pociągnął mocniej kilka strun. Dwa zające padły martwe. Wtedy muzyka ustała a on zabrał się do przysadzania kolacji. Nie było widać nigdzie Asgardczyka dopiero po jakimś czasie w tunelu wyleciały nietoperze.
,,Więc znalazł naftę..’’ Odparł w pamięci po czym nabił mięso na kije i piekł na ogniu.

Chłopak wracając zauważył blask dobiegający od wyjścia. Niebo powoli robiło się szare. Z czasem pojawiła się pierwsza gwiazda. Była bardzo malutka, ledwie widoczna.

Almatur wyciągnął z kieszeni płaszcza kawałek płótna i podał go Tobiaszowi, po czym położył na ziemi beczułkę z naftą oraz drewno na opał.

- Co to jest? Jak dla mnie wygląda na jakąś mapę.

Mężczyzna wstał i dokładnie przyjrzał się przedmiotowi.

Przedmiot ten z pewnością zainteresował Tobiasza. Można było to wywnioskować z miny muzyka.

- Jak w taki krótkim czasie zdobyłeś mięso? - dopytywał jasnowłosy, lecz tamten był za bardzo zamyślony i nic nie słyszał.