Wieża Zmierzchu Bogów...

Rushifua przeszedł przez kamienny łuk i zaczął wspinać się po schodach, zanim szedł Kub. Rycerze, szli kamiennymi, schodami w dziwnym skupieniu, rycerz Inkuba sciskał róg. Rushifua zatrzymał się na strychu, skąd droga prowadziła na wieże. Kub wszedł na wierzę, gdzie stał ogromny złoty łuk, uśmiechnął się lekko i zaczął ćwiczyć palce na dziurkach rogu.
Rushifua siedział w pozycji kwiatu lotosu w jego oczach panował dziwny nieziemski spokuj, w którym płonął obłęd. Rushifua p[rzymknął powieki i wzniusł się kilka cali nad ziemię.
-Wyzywam was Rycerzye, jeśli niejesteście tchurzami stańcie do walki, zemną.- Głos Rushifua popłynął wprost do Sharn.

-Saga i jego rycerze nas zignorowali panie.- Rushifua usłyszał Kuba.- Pozwól mi, proszę pozwól mi.
-Zaczynaj Kubie.
Kub przyłożył palce do Rogu i zaczął dmuchać, z rogu popłynęła nieziemska nuta, spotęgowana mocą rogu, który niusł te nieziemskie dzwięki po całym świecie. Rushifua przymknął powieki i zaczął dogrywać na harfie, dzięki darowi Malkava, dokładnie widział jak przyjaciele Sagi zamieniają się w kamień. Począwszy od nóg po czubek głowy.
-Niedoceniacie, swoich największych przeciwników, przykro mi, że nigdy nie zdołacie uwolnić się z kamiennych posągów.- Rushifua przymknął leniwie oczy.- Kajden Raven, żegnajcie.
-Kajden Raven, niech pochłonie was moc Rogu Inkuba, zagranego na Hemidallu rogu który zwiastuje Ragnarock.
Kajden wraz z Raven zostali zamienieni w kamienne posągi.