Brama Węży (Brama tylna)

Tereny świątynne i otaczające je miejsca są chronione przez, można by rzec, niewielki mur. Nie jest on może tak okazały, jak w rozmaitych twierdzach. Jest jednak dwukrotnie wyższy od człowieka i pomimo swej dość krucho wyglądającej powierzchni, jakby zrobiono go po to tylko by go podziwiać, nie do przebycia.
Czemu nikomu się to nie udało, oraz czemu żaden sposób nie zadziałał? Odpowiedź każdego mieszkańca Heraionu będzie jednakowa: sama Hera swą wolą do tego nie dopuszcza. Są to bowiem granice jej sanktuarium, siedziby jej kultu, jej domu na ziemi. Jej boska wola jest jak tarcza otaczająca dokoła jej siedzibę, choć niewidoczna dla oka.
Przedostać się do wewnątrz można jednak przez którąś z dwóch bram. Przy obu czuwają o każdej porze dnia i nocy strażnicy.

Drugą bramą prowadząca do Heraionu jest brama tylna, zwana przez ludzi Bramą Węży. Dość mroczne zdobienia kolumn miały za pewne budzić grozę w tych, którzy próbowaliby się przez nią przedostać do środka.
Nie jest to jednak jedyna ochrona tego miejsca. Na stałe strzeże jej drugi z Króli, Eurypondit i oddani mu Geronci. Biada temu, kto ośmieli się ją przestąpić.