Kryształowa Świątynia

Wchodząc do świątyni Saga od razu skierował się do głównej sali. Gdy tam doszedł zauważył potężne wrota. Podszedł do nich i dostrzegł wyryte w krysztale trzy znaki. Wyciągnął woreczek i wysypał jego zawartość na dłoń. Były to kawałki trzy kawałki kryształu. Po umieszczeniu ich w odpowiednich miejscach wrota otwarły się. Pomieszczenie, które znajdowało się za nimi było małe a w jego środku znajdowało się podwyższenie z kryształu na którym znajdowała się szkatułka. Saga zabrał ją i opuścił świątynie.

Jak Saga dotknął tylko szkatułkę pojawił się Rushifua, zgniutł kryształ Kronosa.
-Niech Piekielne Struny cię pochłoną.- Rushifua zaatakował wściekle, Saga przeleciał, przez kryształową ścianę i upadł.- To zabrnęło za dalekko Sago, w tej chwili Afrodyta traci swą boskość.- Rushifua podniósł kamień Afrodyty z ziemi, który wypadł ze zbroi Sagi.- Czas, już nie ma dlamnie znaczenia i to tylko przez twoje ślepe ufanie rozkazą, nie przyszedłem tu się z tobą kłócić, czy bić, tylko po szkatułkę, odzyskałem ją, a wasz plan przestał się liczyć...
Rushifua obrucił się do Sagi plecami.
-Mam nadzieje, że ta strata nauczy, nie macie prawa burzyć starych porządków, ani atakować kogokolwiek, każdy rycerz ma bronić swojego boga i jego krain, tak jak złoci rycerze Ateny, Generałowie Posejdona, Anioły Artemidy, Muzy Apolla, Miedziani Rycerze Aresa, Platynowi służyć Lucyferowi. Przykro mi że muszę tak postępować, sam musiałem złamać jedno z praw bogów, ale zmusiłeś mnie do tego.- Rushifua płkała, ciężkie łzy spływały z jego twarzy.- Żegnaj Sago i pamiętaj wojna może być rozegrana tylko honorowo, wiem, że jeszcze dziś zabijesz mojego brata i nie przeszkodzę ci w tym, ponieważ tak jest prawo czasu miałem wybur pomiędzy bratem a tą szkatułką. Mój brat zrozumie to poświęcenie, bo tylko w ten sposób mogę uratować ludzkośći podanych Ateny. Żegnaj