ATENY

Kiedy Weszli do portu, szukał wzrokiem Bosmana, on bowiem mógł im udzielić wskazówek dotyczących wynajmu statku.
Wkońcu go dostrzegł siedział przy swojej "rezydencji" i palił fajke.
Kiedy do niego doszdł zagadnął.
- Ahoj Bosmanie. Musimy dostać się do morza Marmara. Czy da rade bosman nas tam przetransportować? - W jego głosie była nutka nadzieji.
- Po kiego Licha nad to morze... Nigdy nikt o to nie pytał...- Bosman był szczerze zdziwiony.
- Pilna sprawa Sanktuarium bosmanie. To co da rade?
- A no nie da rady. Z prostej przyczyny jaką jest brak szlaku wodnego do owego morza. Od co. - Bosman wypuscił dymek z ust.
- Jak to nie? Taki mądry czlowiek, który zwiedził tyle krajów napewno da rade coś wymyślić... - Było mu ciężko.
- Ano w sumie... Jest pewna opcja... ale nie dostaniecie się bezpośrednio nad morze... Będziecie musieli zaciągnąc się do załogi na statku handlowym bądź towarowym, który pływa na szlaku Ateny - Saloniki przez morze Egejskie i zatokę Termajską. Z tamtąd macię już prostą drogę aż do Stambułu.... - Bosman się wyraźnie rozmażył na wspomnienia z Stambułu. - z tamtąd już walicie prosto na wschód. przez szlag handlowy biegnący przez miasta: Kawafa, Aleksandrupolls, Tekiradag i na końcu waszej trasy Stambuł.. Wędrówka zajme wam około 9 dni, zaś podróż statkiem gdzieś z 3 dni. Polecam wam zaciągnąc się u kupca Broma. Powiedzcie, że jesteście odemnie... to was napewno przyjmie. A teraz już spadajcie, mam dużo roboty. - Bosman wyraźnie skończył rozmowę i puscił kolejny dymek z ust.
- Dziękujemy. Jestem waszym dłużnikiem... - Był naprawdę zadowolony, polubił bosmana.

Odwrócił się do pozostałych członków wyprawy.
- No panowie, przygodę czas zacząć...

Wędrował cały czas za czymś, po coś, ale nie wiadomo było o co mu tak naprawdę chodzi jedynie on sam znał plan, który chciał wprawić w życie. Podsłuchiwał, a sylwetki mężczyzn pojawiały się aż wnet zniknęły potem dalej szedł w bezkresną podróż za czymś. Cień padał ciągle na jego twarz tak jakby Bogowie chcieli przykryć ten zdradziecki uśmiech którego nawet Najsilniejsi się boją. Szkarłatne oczy przeszywały wzrokiem wiele osób, ale ostatnio był skupiony jedynie na pewnej grupie mężczyzn. Był pewien, że wszystko co zaplanował od przybycia tutaj było doskonałe, a jego plan dopiero przybiera na mocy. Włosy zielone, szkarłatne oczy potem czarne włosy nagle inny kolor, gdzieś przeplatały się osoby znane lecz nikt nie znał zamiarów jednej z osób stojącej pośród osób w porcie w blasku słońca.

"NARESZCIE!" pomyślał i uśmiechnął się do siebie lekko złowieszczym uśmieszkiem. Nie odezwał się ani słowem. Skinął jedynie głową gdy Mystery się odwrócił, miało to z pewnością wiele znaczeń, lecz tych dwoje rozumiało się bardzo dobrze.

Ahen nie znosił tego miejsca, jakim był port czuł się tu nie swojo. Za kazdym razem gdy gdzieś przyszło mu wyruszać tu był punkt wyjściowy...
Swont ryb, tytoniu i brud marynarzy zakłócał jego zdrowy tryb zycia. Nie mógł niestety z tym nic zrobić, patrzył tylko w bezkres Morza Śródziemnego...

Domon uśmiechnął się pod nosem.
-Znów na morze - pomyślał - Cudownie
Cieszył się zapachem morza i bryzy owiewającej mu twarz. Z niecierpliwością czekał na rozwój wydarzeń i to, co zarządzi Mystery. Czekała ich kolejna przygoda.

Jak każdy z towarzyszy Neo uśmiechnął się z powodu postępów jakie nastąpiły.

-Więc ruszajmy przyjaciele!!

-Mów za siebie chłoptasiu-Zwrócił się nonszalanckim tonem do Neo ,a następnie ruszył w przed siebie ,aż doszedł do bramek.Oparł się o bramkę i spojżał na ciągnące się może.
-(Westchnął)Znów na morzu.Jest takie piękne.-Nagle zaczął się zastanawiać czemu go tak ciągnie w stronę moża.Czemu jak sie zestażeje zrobi sobie dom w statku.Zaczął się nad tym zastanawiać dlaczego, czemu tak mnie to intryguje?.

Neo zauważył zapał nowych jak i bardziej doświadczonych towarzyszy zapał do tej wyprawy.Lecz jedno nie dawało mu spokoju.Dlaczego Azrel jest taki naburmuszony cały czas?

-Ostatnio tak. - odpowiedział mu Domon - Ale nie przejmuj się nim. Trochę pogdera a potem będzie siedział cicho... mam nadzieję.
Domon z uśmiechem przyglądał się morzu. Kochał jego ogrom i ten cudowny zapach, jaki niosła morska bryza. Troski związane z przygodą odpłynęły gdzieś na chwilę, a on stał tak i czekał na rozwój wydarzeń.

heh zaśmiał się lekko.

-Widzę,że jesteśmy tego samego zdania Domonie.To może być początek wspaniałej przyjaźni opartej na zaufaniu rozmowach i wzajemnym uzupełnianiu się a takżne na nauczaniu.Co o tym myślisz??

Domon spojrzał na chłopaka.
-Czas pokaże. - odpowiedział mu - Czas pokaże...

Azrael opardy o poręcz dokładnie słyszy o czym panowie mówią złapał się za twarz i zaśmiał myśląc.-Hahahah wspaniała oparta na zaufaniu przyjaźń raany zaraz się poleje z śmiechu.
Nagle przypomniało mu się że miał coś do zrobienia.Odwrócił się w stronę Neo i Domona ,po czym ruszył w ich strone.Gdy dosdzedł rzekł coś-Domon mam do ciebie sprawę ale sam na sam.-po czym poszedł pod pobliski domek rybaków.

Domon zdziwiony zachowaniem Azraela poszedł za nim. Był ostatnio niemiły, oschły, nieobecny, a tymczasem miał do niego jakąś sprawę. Podszedł do niego i zapytał.
-O co chodzi?

-Ludzie powiadaja ,iż potrafisz przenosić się z jednego miejsca do drugiego wykożystjąc tylko kosmos.Pytam z ciekawości czy plotak jest kłamstwm ,czy może prawdą.Tym razem ku zdziwieniu ton nie był oschły wi dać było że widok morza poprawił mu samopoczucie.

Domon przyglądał mu się bacznie. Wyczuł wyraźną zmianę w jego postawie, ale nie był pewien, czy po prostu się rozluźnił, czy zwyczajnie ma w tym jakiś interes.
-Ludzie mówią różne rzeczy, nie zawsze prawdziwe. - zastanawiał się przez chwilę, jakiej udzielic odpowiedzi - Ale zdarza się im miec rację. Zgłębiłem tajemnicę teleportacji...

-Interesujące muszę o tym poczytać ..... teleportacja myłśałem że to bujda ,a okazała się prawdą.-Nagle w jego głowie byłsnął mu obraz tajemniczego rycerza który przeteleportował się z jednego miejsca do drugiego.
-Ah (rozgląda się) co to było?

-Co? - zapytał zdezorientowany Domon - Co jest?
Rozejrzał się dokoła, ale nie dostrzegł niczego nadzwyczajnego.
-Dobrze się czujesz...?

Azrael staął na nogi.-Błysk w głowie gdzieś o tym czytałem.Chyba musiałęm mieć kiedyś wypadek w związku z utratą pamięci.Podobno jak ktoś utraci pamięć to przypominaja mu się puźniej skrawki w postaci błysków ze wspomnieniami.Jednak o co innego cię chciałem poprosić.

Domon ciągle dziwnie na niego spoglądał. Czyżby to właśnie utrata pamięci była przyczyną jego ostanich dziwnych zachowań?
-No dobrze. - powiedział Domon - Zamieniam się w słuch

Jak prawie każdego zastanawiało dziwne zachowanie Azrela.Na początku taki miły uprzejmy dla nowych towarzyszy a potem jakiś oschły...trudno było znaleźć znim jakikolwiek temat do rozmowy.Neo miał taka naturę,że martwił się o każdego członka wyprawy.Widać już powoli pojednywał się z drużyną wytypowaną przez Wielkiego Mistrza.To może być jedna z nielicznych szans "zabłyśnięcia", pokazania się z lepszej strony oraz zdobycia zaufania innych.

-Pragnę jak najlepiej służyć Atenie i moim towarzyszą oraz być kiedyś godzien załorzenia rycerskiej zbroii.!!

-Więc Domon czy nauczyłbyś mnie tej techniki?-Zapytal niepewnie.

-Jeśli tak bardzo tego pragniesz... - odpowiedział mu Domon, choc nie był pewien, czy aby na pewno podejmuje słuszną decyzję - Dobrze, nauczę cie sztuki teleportacji.

-Dziękuję mam u siebie od teraz dług do spłacenia-Zastanawiał się co poza tym go czeka i wydaje mu się że jednak jest ktoś kogo można z pewnością obdarzyć zaufaniem.

-Towarzysze, więc jak?Czy wszystkie zapasy uzupełnione??i czy mamy wreście czym się udać nad to morze i do naszego celu??Szkoda czasu przecież musimy działać a jeżeli jest to ważna misja o WM to musimy jak najszybciej ją wykonać-niecierpliwił się bardzo Neo.

Ahhh ta młodość..... pewnie będą wszyscy myśleli,że jestem nie cierpliwy,ale strasznie jestem ciekaw co nas czeka...-rozmyślał dalej Neo...

-Więc Domonie pytam ,żeby wiedzieć od kiedy mógłbym zacząć trening?-Czuł zadowolenie z tego iż nie jest tak z ludźmi jak pamiętał.

- Kiedy tylko znajdziemy wolną chwilę. - odpowiedział mu Domon - Ale zdaje się, że na razie mamy zadanie do wypełnienia.