Pałac Posejdona

-Panie, nie nam oceniać poleceń jakie wydaje nam kapłanka Odyna. Wielki Odyn wie co najlepsze dla Asgardu.
Pokłonił się mówiąc to jakby występował przed obliczem samego Odyna. I mówił tez jakby mówił do niego.
-Jaką karzesz zanieść odpowiedź, taka zostanie zaniesiona. Czekamy więc. Waszą wolą jest tez wybranie takich uczestników, jakich chcecie.
Myślał, że dobrze odpowiedział, bał się jednak, że mógł źle zrozumieć słowa Posejdona. Stał teraz prosto i obserwował jego ruchy.

Wyglądał bardzo poruszony całą sytuacją i dyskutował na ten temat z przybyłymi rycerzami. Razem objaśniali sytuację dokładnie analizując co powinni zrobić, a także na bieżąco wypisywali wszystko co miało znaleźć się u Kapłanki Odyna.
Skończywszy list rycerze ukłonili się Posejdonowi oddając list w je go ręce, a on sam podszedł do Rycerzy z Asgardu oddając im list w ich ręce.
-W moim imieniu przyśle trzech Rycerzy, którzy nazywają się Remus, Ryan i Karen. Mam nadzieję, że niestanie się im u was krzywda, bo mam nadzieję na dobry kontakt z Asgardem.
List, który wam przekazałem ma trafić do rąk waszej Kapłanki i pod żadnym pozorem niech nikomu go nie pokazuje, a także mocno się zastanowi nad tym co w nim napisano..
Gdy skończył mówić powrócił na tron odgarniając swoje włosy westchnął, gdyż dzisiaj miał niespodziewanie wiele pracy.

-Dziękujemy w imieniu Hildy Polaris, kapłanki wiecznego Odyna.
Rzekł odbierając pismo z rąk Posejdona.
-Zgodnie z waszą wolą list ten trafi do jej rąk nietknięty przez nikogo innego.
Tak, jak wcześniej list do Posejdona, tak teraz ten schował do wewnętrznej kieszeni ciemnozielonego płaszcza, w który był odziany.
-Co zaś do przysłanych przez was na turniej rycerzy, zgodnie z obyczajem nic się im stać nie może. Oczywiście poza turniejem.
Tu uśmiechnął się lekko. Sprawa wydawała się załatwiona. Skinął na Paolo głową. Potem jeszcze do Posejdona się zwrócił:
-Niechże ostanie w pokoju wasze królestwo, panie.
Po czym odwrócił się i począł wychodzić z komnaty.

- Ręczę życiem że ten list dotrze w takim stanie do Hildy Polaris w jakim go otrzymaliśmy- Ukłonił się, odwrócił i wyszedł z komnaty.

W korytażu przed salą tronową było słyszeć głośne kroki dobiegające z wejścia do świątyni.Krogi stawały się coraz głośniejsze ,aż z ciemności panujących w środku korytaża wyłonił się młody chłopak o jasnoszarych włosach ,na twarzy miał dziwe tatuaże i był lekko ubrany.Nagle zatrzymał się i przyjżał się wejściu.
-Hmm... tyle żem czasu upłynęło ,a miejsce to wogóle się nie zmieniło-Po chwili obrzucił spojżeniem obcego stojącego pod drzwiami.Trzymając wyzerowany poziom kosmosu skupił wzrok na owym obcym.Zamknął oczy i skupił się na chwilke ,po czym ponownie je otworzył.
-Heh zjawa Hadesa do tego jego cosmo jest słabe wnioskuję ,iż to uczeń ,który rycerzem zostać chce.Ciekawe co go sprowadza ,aż tutaj.-Wyłonił się z mroku i podszedł pod drzwi ,dotknął je ręką i przejechał po nim swoją ręką.
-Ach wspomnienia.(westhnął głęboko).Dobre czasy ,dobre czasy-Odszedł od drzwi i oparł się o ścianę.

Radamantis usłyszał podniesiony głos Posejdona.Niedobrze... Lepiej by było gdybym z Panem Mórz rozmówił sie, kiedy ten będzie w dobrym humorze... No nic trudno. Chyba poprzednia sprawa zakończona pomyślał sobie i zaczął sie zastanawiać jak ubrać w słowa wszystko to co chce. Wkońcu to sprawa wielkiej wagi dla Hadesa. Jedyne co mogło być rzeczą sprzyjającą to to że ci bogowie byli braćmi. Wtem do sali wpadł sądząc z ubioru jakiś wysłannik Sanktuarium. Radamantis intuicyjnie wygasił prawie całkowicie swój cosmo. Do czasu aż nie opuszczą tego Pałacu doradził zrobić to samo Yashy. Młoda Zjawa po głębokim zastanowieniu już wiedziała co ma powiedzieć.

Ryanus przybył do świątyni i stanął, przed wrotami do komnaty tronowej Posejdona.Koncentrując swoje cosmo, aby powiadomić go o swym przybyciu.

Chłopak przyjżał się nowobrzybyłemu obcemu.
-Ho ho ho marynaż.Nareszcie Posejdon ma obstawę.Nie tak jak kiedyś sam musiałem chronić jego ciała lata temu.
Zamknął oczy ,a po chwili je otworzył.
-Heh żałośnie słabe kosmo zapewne się dopiero się uczy aby potem zostać generałem.-Po chwili zdał sobie z czegoś sprawę.
-A więc w ten sposób dają o sobie znać Panu mórz ,żeby wejść.Rozumiem jak przejdzie przez próg drzwi ,a one zamknął się sam powtóże ten proces.....

Radamantis zastanawiał sie czy już może wejść. Wkońcu wysłannicy Asgardu już opuścili Sale Tronową. Jednak żeby nie spowodować gniewu Władcy Mórz i nie ustawić swojej sprawy na straconej pozycji czekał nadal. Czuł na sobie co jakiś czas czyiś wzrok.

Jeden z podmorskich rycerzy otworzył drzwi do komnaty Posejdona patrząc po wszystkich osobach uśmiechnął się do siebie wskazując obu postaciom drogę.
- Mam nadzieję, żę Rycerze Hadesa okażecie mojemu panu należyty szacunek. A ciebie rycerzu Posejdon oczekiwał już dłuższy czas i zastanawiał się co może cię zatrzymywać
Mówiąc drugie zdanie widocznie się podśmiechiwał.
Gdy podeszli pod oblicze Posejdona widać było jego majestatyczność uświęconą na tronie gdzie niezwykłe niebieskie włosy lekko wyłaniały się z jego hełmu. Lekka błękitna poświata otulała jego ciało tak jakby w tej chwili odpoczywał. Otwierając oczy spojrzał na nowo przybyłych zwróciła na niego uwagę jedna osoba, która wydawała mu się znajoma, ale tak jakby nie z tego życia.
- Słucham was Rycerze Hadesa cóż tak niezwykle pilnego macie mi do przekazania, a ciebie Rycerzu wysłucham gdy rycerze Hadesa odejdą już z tąd.. - jego majestatyczny głos rozchodził się po całej komnacie.

Radamantis pozostawił Yashe z tyłu a sam podszedł bliżej. Wiedział co ma powiedzieć ale wciąż było tu za dużo osób. Postanowił to rozegrać po swojemu.
-Panie Mórz, Posejdonie, wieści które przynosze od Twojego boskiego brata skierowane są tylko do Twych uszu. Dlatego prosze o odesłanie pozostających tutaj rycerzy. Dopiero wtedy bede mógł przejść do sedna sprawy-powiedział i czekał na reakcje Posejdona. Jako że Pan Mórz nie obawiał sie ich w tej chwili spełnił prośbę Radamantisa a ten zaraz przeszedł do rzeczy. Szeptem przekazał wszystkie wiadomości Posejdonowi po czym zaczął oczekiwać co też Pan Mórz i Oceanów powie na to co Hades miał do przekazania.

OOC: LoRo nie możesz kierować Posejdonem Posejdon kieruje sam sobą XD

OOC: Nie chodziło mi o kierowanie Posejdonem i nie miałem takiego zamiaru, po prostu chciałem od razu załatwić to na co czekałem od... chyba tygodnia bo ostatnio nie mam za wiele czasu (sesja... :/)

Widząc iż narazie będzie musiał poczekać aż kolejna audiencja dojdzie do końca postanowił dokończyć pewnął sprawę ,którą miał do zrobienia.Opuścił komnate Posejdona ,a drzwi od razu się za nim zamknęły ,po czym opuścił świątynię.

Tymczasen w świątyni pojawł się Anteros.
-Minęło 250lat od kiedy ostatni raz moje poprzednie wcielenie tutaj było,dajwam nieustannie kieruje mnie do podmorskiej świątyni.Muszę się szybko spotkać z Posejdonem, ale drzwi są zamknięte, czuję energię spektrańską.Ciekawe czy Hades planuje Mahapralaja.
Poczym usiadł i pogrążył się w medytacji,a jego 7 czakr zabłysło pełnym blaskiem
-Położenie planet wskazuje że siły ciemności znów planują zniszczyć świat,a tylko Posejdon może temu zapobiec.

Przez chwile analizował to co usłyszał od młodego spectrana.Kazał jeszcze przez jakiś czas czekać wysłannikowi jego brata na odpowiedź.W sali zapanowała niezwykła cisza , którą przerwał w końcu głos Posejdona:
- Przekaż mojemu bratu , że jestem rad z jego decyzji.Jednak jego pośpiech jest jak narazie nie na miejscu.Hades powinien wiedzieć , że pośpiech jest złym doradcą.W odpowiedniej chwili mój brat zostanie poinformowany - zakończył swoją krótką wypowiedź co było również znakiem na to , że audiencja spectran dobiegła końca.

Radamantis pokłonił sie Posejdonowi, potem skinął na Yashe i oboje wyszli z sali przyklękając jeszcze raz przed Władcą Mórz. Radamantis zastanawiał sie czy to co powiedział Posejdon uznać za dobre czy też złe wieści. Od tej pory tylko nad tym sie zastanawiał i nie zwrócił już uwagi na nikogo po drodze

-Witaj Posejdonie, czy mogęwejść na audiencję.Bardzo pragnę porozmawiać z wszechmocnym Władcą mórz.Jestem Anteros i zamierzam wstąpić w twoje szeregi.

OCC:
szczegolnie ze posejdon osobiscie odprowadza swych gosci poza teren swej swiatyni i rozglada sie za nowymi rekrutami

OOC:A dokładniej to Anteros mówił do drzwi bo nic nie widze rzeby został do Posejdona dopuszczony

-Anteros zobaczył dwóch sprzątaczy jak się z niego nabijają.
-No doroboty wałkonie
Agdy jeden nachylił się kopnął go tak że wylądował głową w wiadrze z brudną wodą, następnie wyjął z plecaka sos pomidorowy odchylił kołnierz drugiemu i nalał mu sosu pomidorowego.
-Nie igrajcie zemną tylko bierzcie się do roboty nie zato wam chyba płacą

OCC:
Anteros pare pkt.
1. OCC jest komentarzem od kogos a nie graniem postaci
2. moja postac zabilaby cie nim powiedzialbys 'sex'
3. zwroc uwage na to co sie dzieje dokola, bo nie chce ci gry ubrzydzic komentarzami ale zobacz co sie dzialo pare postow temu i wyobraz sobie gdzie jest twoja postac i wejdz w koncu do srodka a nie stoj przy drzwiach i schyl czola przed posejdonem - bo w chwili obecnej jego goscie juz chyba sobie poszli, to mozesz tak zrobic
tak wiec czekam na ladny post, a ten i poprzedni potem usune by sladu po wpadce nie bylo, oki?

Wszedł do pałacu. Swoje kroki skierował do sali w której został przyjęty po raz ostatni. Poprosił strażnika o przekazanie Posejdonowi że posłaniec Asgardu czeka przed drzwiami. Po chwili wszedł do środka. Ukłonił się głęboko przed panem oceanów i przemówił.
- Witaj potężny Posejdonie. Asgard śle ci pozdrowienia oraz zapewnienie przyjaźni pomiędzy naszymi siłami. Proponuje ci także sojusz przeciwko Sanktuarium gdyż ich siła urosła do niebezpiecznych rozmiarów. Pragnę również przy pokonywaniu Sanktuarium powstrzymać przyjście na ten świat trzech starożytnych rycerzy. Czy przyjmiesz sojusz na takich warunkach?
Patrzył uważnie na Posejdona myśląc nad dalszymi słowami.

Stojąc kolo swojego tronu poczuł lekki odgłos otwierających się drzwi, a w nich ujrzał młodego Asgardczyka, który wyglądał na zakłopotanego.
- Nie musisz tutaj czuć dyskomfortu młody wojowniku, gdyż tutaj nie atakuje się bez ważnego powodu.. Ahh tak wróćmy do twojego pytania. Tak.. Mhm kiedyś pewien Generał już to tłumaczył długi czas, ale nikt nie posłuchał.. - po krótkim milczeniu wznowił swoją przemowę - Moi wojownicy aktualnie są na misji, ale kiedy powrócą to z pewnością dołączą do waszej drużyny...
Z powrotem wrócił na swój tron bacznie przyglądał się chłopakowi lekko uśmiechając się pod nosem pomyślał sobie o przyjacielu, który jest równie energiczny co ten młodzieniec.
- Jeśli to wszystko to możesz wyruszać w drogę, a ja postaram się przekazać im twoją wiadomość.. - rozległ się prawdziwy stonowany głos pokazujący prawdziwe oblicze Boga Mórz i Oceanów.

Ukłonił się przed Posejdonem.
- Dziękuję panie, mam nadzieje że wkrótce będę walczyć u boku twoich generałów. Mam jednak do ciebie jeszcze jedno pytanie. Jak można skontaktować się z twoim bratem, lordem Hadesem? Jego wojownicy mogą nam bardzo pomóc.