Lodowiec

Omen dotarł na miejsce.
-A teraz wjdź z mojego ciała!-zawołał
-Już się robi...-Dziwna smuga dymu wyszła z ciała Omena a następnie przybrała postać- Upiora
Omen był zaskoczony...to był inny demon który go zaatakował
-Kim ty jesteś!?-rzekł Omen
-Nie poznajesz mnie?to ja którego poniżyłeś w Jaskini Strachu!-rzekł Upiór
Chwilowo zapadła cisza
-A więc ja zaczne!Poznałem kilka nowych technik!-wyjął miecz wokół którego emanowała wielka siła prosto z piekieł-I co Omenie?Strach cię obleciał?(Miecz Cinia)Trafił i to dokładnie prosto w serce.-Co ty na to Omenie?
-O mnie się niemartw...to że opanowałeś moje ciało...to było straszne...to że zaatakowałeś moje mistrza...to było straszne...nawet taki cios który zadałeś mi prosto w serce...nigdy mnie nie powali...(Amethyst Sword)-Omen stworzył miecz z Ametystu lecz nie zdążył zaatakować
-Miecz Cienia!-zaatakował powtórnie Omena tym razem w lewą ręke
-Moja ręka...-Omen krwawił coraz bardziej.Kiwał się już na kilka stron.Nagle zaczęła mu lecieć krew z ust.
-Pożałujesz tego-Omen otarł krew z wargi,podniósł miecz i zaatakował ponownie(Amethyst Sword!)
Upiór wylądował na ścianie lodowca
-A teraz zaatakuje poraz ostatni,bo widze że jesteś już wykończony(Miecz Cienia)
Omen natychmiast obronił się prze ciosem
-(Amethyst Shield)-Widzisz...nie jestem taki wykończony jakbyś tego chciał-zaśmiał się poczym upadł na śnieg a krew z serca nadal mu się sączyła.

Camus wkroczył
- Nie skrzywdzisz mojego przyjaciela....nie kiedy ja tu jestem(Aurora Execution) demon znów wylądował na ścianie lodowca masz jeszcze to Diamond Dust
Demon krwawił coraz mocniej, Camus podbiegł do Omena
- Nic Ci nie jest? - zapytał podnosząc Go

-Nie ma czasu na gadanie Camusie-wstał przy pomocy Camusa.
-Musimy zaatakować jednocześnie...jego siły rośną z minuty na minute...ale nie mam siły nawet aby wstać...cóż znicze go Camusie nawet za cene własnego życia...Ciesze się że Cię poznałem-popłynęła mu łza po policzku.Oboje ustawili się do wspólnego ataku.
-Ja pierwszy Nature Unity!-kawałki Ametystu zaczęł zamieniać się w trumnę dla demona.Aż wkońcu został cały zamknięty w Ametystowej trumnie.Omen padł na śnieg-Znisz go Camusie...
-(Aurora Execution)-Camus zaatakował jak najbardziej mógł.Trumna była cała roztrzaskana a demona już nie było.
Camus podbiegł do Omena i zauważył jak leży.Niewiedział jednynie czy on żyje czy jest nie przytomny.Widział tylko Omena leżącego na śniegu który był uśmiechnięty,a na policzkach zpywały mu nadal łzy.Nagle zaczął padać śnieg przypominający delikatne płatki kwiatów...

- No Omenia....widzę, że nie kłamałeś, kiedy mówiłeś, że go zniszczysz za cenę własnego życia... Będziesz żył, na pewno.....
Camus powiedział z uśmiechem.... po czym podniósł Omena i powiedział* zaniosę Cię do księżniczki Hildy* Po czym spokojnym krokiem udał się do pałacu...

Omen wrócił na Lodowiec.Był zwykłym cieniem dawnego Omena który z chęcią rozmawiał.Przyszedł tu powspominać.To miejsce nie dawało mu spokoju.Podszedł do kawałka wystającej skały lodowej.Było ono jak lustro.Omen powolipodszedł do niego i zauważył:
-Nie ty...tylko nie ty!-krzyknął.Była to twarz upiora.
-Shadow Viking Tiger Claw!-Góra została przepołowiona.
Omen powoli się uspokoił i ruszył w dalszą podróż do nikąd...

Camus wchodzącego na Lodowiec Ogarnęła wilka złość, zaczął krzyczeć wrzeszczeć niszczyć wszystko do okoła...zaczął bić w ścianę z Lodu....
- przecież to nic nie da......
Camus uspokoił się i czekał na Omena

Omenowi wogóle nie śpieszyło się na to spodkanie.Był on spokojny i nie rozdrażniony.Właściwie zastanawiał się czy opłaca mu się tam iść .Szedł z zamkniętymi oczami aż wkońcu poczuł drganie lodowca.To właściwie to nawet spowolniło jego chód.
Pare chwil później,Omen dotarł na miejsce.
Omen szedł na jeden z najwyższych lodowców i zakrył się peleryną.
-Po co mnie tu wezwałeś Camusie?-zapytał pozostawiając na sobie dziwny wyraz twarzy.

- Zakończmy to... stoczmy walkę jak wrogowie....później odejdźmy jak przyjaciele... co Ty na to?
Camus wstał....po czym zaczął się zastanawiać...

Omen przeczuwał że zaistnieje taka sytuacja i powiedział:
-Czyli tak chcesz to zakończyć to co nas kiedyś łączyło?Skoro to jedyne wyjście...-rzekł

- Ja się nie zmieniłem,tylko mój przyjaciel, którego nie poznaję.... jest inne wyjście tylko Ty go nie widzisz....
Camus pogrążył się w smutku...

Omen powoli oddalił się od lodowca.
-Tracę tu tylko czas...-rzekł poczy ruszył w stronę komnaty Hildy aby się ogrzać.Po drodze zaczął mówić sam do siebie po cichu *Wybacz Camusie...nie jestem już dawnym Omenem*

*Wiem o tym jak nikt inny* - powiedział cicho Camus płacząc i patrząc w niebo
Camus myśląc o tym co się stało z Omenem wyruszył w mając nadzieję, że ktoś usłyszy jego ostatnie słowa*Żegnajcie przyjaciele. Uważajcie na Siebie*