Ruiny

Atak , który wykonał wysłannik Posejdona zrobił wrażenie na Favoniusie. Egipcjanin nie potrafił jeszcze wykrzesać z siebie tak wielkiej mocy. Co najwyżej mógł zranić przeciwnika , ale nie było mowy o wyjściu zwycięsko z tej walki.

Chłopak spojrzał na strażnika stojącego obok niego i przełknął ślinę. Wiedział , że jeśli strażnik będzie chciał się popisać swoim poświęceniem dla Sanktuarium zginą obaj. Zbliżył się do niego i zaproponował.

-Masz chyba pojęcie , że nie damy mu rady. Rozumiem , że chcesz zrobić wszystko aby utrzymać dobre imię Sanktuarium , ale nie mamy najmniejszej szansy w walce. - Dał strażnikowi jasno do zrozumienia , że jeśli nie oddadzą dziewczyny zapewne ich żywot zakończy sięw miejscy , w którym stoją.

Strażnik trzymający dziewczynę stał w milczeniu. Widocznie zastanawiał się co ma zrobić kalkulując to co stalo się z jego towarzyszem oraz słowa Favoniusa. W pewnym momencie puścił więźnia uznając widocznie, że będzie to najlepsze wyjście. Puszczona dziewczyna wyglądała na zdezorientowaną.
- Możesz wracać tak skąd przybyłaś. Otrzymałem zadanie uwolnienia Cię a nie zabrania w kolejną nie wolę. Jesteś wolna i możesz odejść.- Dlaczego? Przecież nawet mnie nie zna - odpowiedziała.
- W odpowiednim czasie zrozumiesz.
Widząc , że raczej nie wyciągnie większej liczby informacji ruszyła biegiem wymijając sługę Posejdona.
- A jeśli o was chodzi to wspomniałem również o złożeniu czci Posejdonowi. Jak macie zamiar to zrobić?

Uspokoił się widząc jak strażnik wypuszcza dziewczynę z rąk. Gdyby postąpił inaczej zapewne nie stali by już o własnych siłach. Dziewczyna zamieniła ze sługą Posejdona kilka słów po czym zniknęła gdzieś w mroku. Na ich nieszczęście sługa Posejdona chciał jeszcze aby obydwaj oddali cześć jego władcy.

-Wymyśl coś... - Powiedział w jego stronę czekając na reakcję.

Sługa Posejdona zaśmiał się. Śmiech trwał kilkanaście sekund po czym ucichł.
- Może nie będę zbyt oryginalny ale obaj możecie upaść na kolana i prosić mojego Pana o wybaczenie i podziękować za to, że pozwoli wam żyć. Dobór słów pozostawiam każdemu z was. Choć mogłoby to być poetyckie.

Gdy usłyszał , że miał tylko uklęknąć i powiedzieć kilka słów o Posejdonie westchnął z ulgą. Lubił czasami siąść w jakimś spokojnym miejscu i pisać wiersze. Jeden z nich był idealny na tę okazję.

-Słuchaj...Być może Ci się spodoba. - Wyciągnął z kieszeni mały kawałek papirusu , uklęknął i zaczął czytać.

*
Dzikie burze i morza wysoko uruchomione,
świeci się porywający huragan.
W półtonie nieustannie mamroczące
krzyki demonicznego śmiechu,
kapryśnie przenikają rozbrzmiewaniem.


Fale powietrza, północ.
Posejdon z furią uderza o Trójcy biczowanie.
W cieniu mlecznobiałe grzebienie kolei losów,
bluzgają na skośnej plaży piasku,
gdzie poprzez mrok wschodniego wiatru śmierci,
poprzez wirowe cięcia,
postępuję miłość
w odległości.


Bryza i piasek niestrudzone do światła dziennego
kierują się.
Stopniowo, powoli.
przez zachrypły głos mówiący,
że nigdy nie daruje północy.


Wzdłuż mlecznobiałe koleje losu, słabną w grupie
przybierając dziwne formy.
Szarpią się.
Noc konfrontacji
jest przezornie spoglądaniem na Trójcę Bestii.


Jesteśmy oceanem, którym włada Posejdon,
zsyłając na niego huragany.
*

Nie miał pojęcia , czy wiersz był dobry , ani czy spodoba się słudze Posejdona. Wiedział jedno...Jemu wiersz podobał się bardzo...

Gdy egipcjanin skończył mówić odgłos klaskani rozniósł się w powietrzy. Nie czekając na kolej strażnik sługa Posejdona przemówił:
- Masz moje słowo, że Posejdon okaże Ci w odpowiednio wybrany przez Niego sposób litość. Ale czy nie myślałeś by służyć Wielkiemu Posejdonowi ?

Gdy skończył wstał i otrzepał kolana z brudu. Po krótkiej chwili odpowiedział na słowa sługi.

-Przyszłość jest wielką niewiadomą. Nie wiadomo , którą ścieżkę obierzemy dopóki do niej nie dojdziemy. - Odpowiedział po czym spojrzał na niego.

Na twarzy sługi Posejdona pojawił się lekki uśmiech.
- Władca mórz i oceanów nie jest zainteresowany zdrajcami. Powiedzmy, że ma do nich uraz. Dlatego jeśli wejdziesz na teren Sanktuarium nie będziesz miał już możliwości by służyć Posejdonowi. Zadecyduj więc tu i teraz.

-Wybacz ale już wybrałem. Moim celem jest zostać Rycerzem , ale nie Posejdona lecz Ateny. - Odpowiedział mu po czym znów przesunął dłoń po łysinie. Czekał na to co się stanie , choć liczył , że sługa posejdona odwróci się i zostawi ich w spokoju.

- Twój wybór - odpowiedział sługa Posejdona dodając
- Przekaże wiersz mojemu Panu.
Wyglądało na to, że mężczyzna ma bardzo dobrą pamięć skoro obiecał przekazać słowa ułożone w poezje słysząc je tylko raz.
- Do zobaczenia obrońco Ateny - rzucił na pożegnanie po czym rozpłynął się niczym iluzja.
Strażnik , który przeżył to spotkanie wrócił bardzo szybko do codzienności.
- Trzeba będzie o tym zameldować. Mówiłeś , że chcesz się dostać do Sanktuarium prawda?

-Do zobaczenie... - Odpowiedział jednocześnie zastanawiając się dlaczego powiedział właśnie to. Być może ma wobec niego jakieś plany. Choć teraz Favonius musiał się martwić o coś innego. I w tym właśnie momencie strażnik zapytał go o cel podróży.

-Tak...właśnie tak... - Rzekł do strażnika.

Strażnik skinął głową po czym kazał iść egipcjaninowi za sobą. Dotarcie do Sanktuarium było kwestią tylko kilku minut.


OOC: W ten oto sposób dotarłeś do Sanktuarium i teraz możesz już pisać posty na jego terenie. Jeśli chodzi o sam event to otrzymujesz za niego
2 poziomy czyli prawie maksymalnie ile przewidziałem za tą podróż. Brakowało mi trochę u Ciebie wzięcią chociaż na chwilę "ciężaru" rozgrywki na siebie czyli zainicjowania jakiegoś działania , które nie byłoby nakierowane przez post NPC. Masz jednak prawo do takiego stylu rozgrywki.